سلام دوستان
من چند وقت پیش اومدم و خبر باردار شدنم،رو دادم اینجا
متاسفانه مثل قبلی باز nt بالا بود،دعا کنید تا قبل ۱۶هفته حتما تکلیف مشخص شه و بتونم سقط کنم،چون حتی اگر این آزمایش های تکمیلی که دادم،خوب باشن هم ،اطمینانی بهش ندارم،مثل دخترم که با وجود اکو و آزمایش های خوبش،باز مجبور شدم ۹ ماهه بدنیا بیارمش و از دستش بدم
نمی دونم خدا اگر نمی خواد برام،چرا اصلا گذاشت باردار شم😭
هنوز با ویارم گوشه تخت افتادم و هیچ کاری نمی تونم کنم،ابنجوری شد نتیجه بارداریم
نمی دونم پس اون جبران سختی هام چی شد
پسرم شدیداً منتظر اومدن این بچس،باز باید ناامیدش کنم
اگر این ویار وحشتناک رو نداشتم و تابلو نمیشد بارداریم،به پسرم نمیگفتم اصلا،تا زمانی که مطمین شم از سلامتش
آمینوسنتز و سلفری از نظر ژنتیکی مشکل نشون میدن،بچه قبلیم از نظر ژنتیکی و همینطور از نظر قلب کامل چک شده بود و سالم بود ولی مشکل جای دیگه بود که با این آزمایش ها مشخص نمیشه
چطور می توانم دلم رو صاف کنم که ببینم مثلا بازم از نظر ژنتیکی و... باز مشکل نداشته باشه و بارداری ادامه پیدا کنه ولی یهو مثل قبلی....
پسرم رو برام نگه داره که تحمل خیلی چیزا رو برام راحت تر میکنه
منم با همین فکر ها اومدم جلو،قبلی رو گفتم شاید تو سرنوشتمون،داشتن ی بچه مریض بوده،که با دعا هامون نگذاشت بچم به عمل هم برسه،همون دو روز تو بیمارستان هم عذاب کشیدیم
اما الان دیگه چرا
دلم به چیش گرم باشه
چی می تونم بگم،ی بنده خدایی تو این تاپیک هم بود آخرین بار برا بار چهارم دختر از دست داد،می خوندمش خیلی ناراحت میشدم میگفتم چجوری میشه تحمل کرد،الان میگم ببین چقدر راحت میشه تحمل کرد،فقط ناراحتیمون زیاده،وگرنه سالها رو می گذرونیم و هیچیمون نمیشه
هر چی نگاه میکنم،نمی تونم درک کنم چرا این بلاها باید سرمون بیاد
خدا کمکتون کنه واقعا سخته درکتون میکنم منم پسرمو ۳۸ هفته از دست دادم خیلی روزای سختی رو گذروندم مشاور خیلی بهم کمک کرد. ولی همچی بخواست خداست تا اون نخواد برگی از درخت نمیفته انشالله خدا براتون بهترینهارو رقم بزنه
عریزم منم ۳۴سالم و بچه هم ندارم
۳ماه پیش جنینم به دلیل سندروم داون تو ۱۷هفته سقط کردم
میفهممت
از خودت بهمون خبر خوب بده
انشالله همه چی خوبی پیش میره
همش با خودت بگو قرار نیست یه اتفاق تلخ دوباره تکرار شه
