درس بگیرید از زندگی من

اره ممکنه دلیلش این باشه... ولی منم حق داشتم قهر کنم وقتی اینهمه چنگ میزدم و درست نمیشد و فقط با قهر کردن من تغیر میکرد مجبور بودم قهر کنم 

احساس خستگی زیادی دارم خیلیییییی زیاد 

اگر عوض نشده بود بخدا قسم فکر طلاق هم نمی‌کردم . ولی تنها امیدم بود دیگه اونم عوض بشه و دوسم نداشته باش برای چی کنارش باشم آخه ؟ اونم با اینهمه عیب ساده ترین چیزها رو هم بلد نیست برای نیاز های طبیعی و خیلی ریز هم باید  کلی حال بد می‌کشیدم کلی روش غیر مستقیم به کار میبردم یاد بگیره 

دلم یه زندگی میخواد که یکم من بشینم اون تلاش کنه یکی که عاشقم باشه واقعا نه اینکه فقط توجه منو بخواد خود منو بخواد 

دیگه حتی مریض هم بشم تا نگم منو دکتر نمیبزه 

ناراحت باشم و ناراحت بخوابم مهم نیست 

بحث پیش بیاد تا من اعتراض نکنم براش مهم نیست 

وسط حرف زدنم یهو سکوت کنم میبینم هیچی نمیگه انکار نه انگار اصلا گوش میگرده 

از نظر مالی هم دهنم سرویس شد بس که این مدت همه جوره کنارش بودم 

کلا یکی دیگه شده حدیدا دارم حرفای جدید می‌شنوم که با شنیدنشون فقط بغض میکنم و به روی خودم نمیارم 

این زندگی دیگه درست نمیشه ... تبدیل شده به یادم بی عرضه و تماشا چی 

منم که شدم جنازه متحرک

چرا بخدا خواستگار عام از دوران مجردی هم بیشتره الان 

چندروز پیش یه پسره یه جا منو دیده زیر نظر گرفته به مادرش گفته برم خواستگاری ؛ دختره یعنی من خیلیییییی پاک و سرسنکینه برای همین دختری هرچی خرج کنی کمه ... حالا پسر کیه؟ یه شغل خوب ماشین  وارداتی و چهره ای که دقیقا من میخواستم شرمم میاد از گفتن این جملم نمیگم همسرم زشته اتفاقا خیلی خوشگله ولی الان متوجه شدم چهرش به دلم نیست 

گفتم که از برگشتن به مجردی وحشت دارم می‌دونم تکرار بشه میمیرن اینبار 

تنها راهم درس خونده و قبول شدن تو رشته ی خوب اونم شهرستان که برم و چندسال از خانواده دور بشم بعدش مستقل بشم 

که اونم از شدت افسردگی و خستگی روحی یه کلمه هم نمیتونم بخونم😞

عزیزم هرکسی یه حوریه... یه طوری محبت ابراز می‌کنه 

همسر من روزی چندبار میومد دیدنم ؛ وسط روز آخر شب اول صبح

روزی پنج شیش بار تلفن میزد مدام سراغمو می‌گرفت 

الان دوسه روز یبار میاد 

روزی یبار زنگ اونم همش چرت و پرت میگه 

خیلی عوض شده :) 

بقیه میگن هیجانش خوابیده ولی این کار هیجان نیست 

نمیدونم چی بگم عزیزم فقط میدونم نباید زندگی هارو مقایسه کرد 

شرایط آدمها باهم فرق می‌کنه اخلاق ها نوع ابراز محبت ها و...

همسر من توجه می‌کنه ولی هزار عیب دیگه کنارش داره 

جدیدا به حسش به خودم شک هم دارم ؛ چون متوجه شدم از رو کاراش اون فقط توجهمو میخواد میخواد سرد نباشم باهاش بی محل نکنم ولی اگر بدونه قلبم ازش ناراحته اما باهاش صمصیمی رفتار میکنم دیگه براش مهم نیست ناراختیم

نمیدونم ... آخه اگر شبیه پدرش بود که اصلا جنم نداشت ؛ ولی حسابی داره کار می‌کنه ؛ اوایل اگر شب رو ناراحت میخوابیدم بهش خیلیییی برمیخورد می‌گفت مکه غیرت ندارم زنم ناراحت باشه من بخوابم 

الان به روی خودش هم نمیاره 😭

گاهی به خودم میگم چقدر بدبختم که خانوادم هم منم نخواستن اینکه دیگه پسر مزدمه 

عزیزم اینکه آدم درگیر زندگی میشه و هیجان کمتر میشه کاملا طبیعی هست بله 

ولی ن اینقدر زیاد اونم تو دوران عقد 

همسرم اینقدر عوض شده که میگم مریض شدم به روی خودش نمیاره این الان اینه بعد عروسی حتما از درد بمیرم هم ولم می‌کنه گوشه خونه

شما قاطی خوندی خب من چه کنم عزیزم 

اون چیزایی که صحفه اول تعریف کردم برای اوایل زندگی پدر مادرم بود آدم نمیتونه پیشرفت کنه؟؟؟؟ 

و اینکه پدرم بعد چندسال طی یه سری مسایل خیلی عوض میشه 

مادرم و پدرم هردو خوب هستن و دلسوز ؛ ولی تو اون دوران مادرم هیچوقت از پدرم محبت ندیده و مدام خشم و بحث و تحقیر بوده؛ اینا سر من خالی میشده