آهو جان عزیزم فکر کنم خودت بودی از مشکلت قبلا گفته بودی....
اما از من به تو نصیحت اگر نزاشته بودی بقیه بدونن بهتر بود....میدونی مردا تا وقتی سنگ صبورشونی و میدونن زنشون با وجود هزار درد باز کنارشونه صددرصد مطمئن باش دست از خطاشون برمیدارن...اما امان از اینکه به کسی بگی تازه روشون باز میشه.......و انجام خطا عادی میشه....
تو اگر مشکلت با شوهرت جدی بوده نباید فقط یه دعوا راه بندازی و داد و بیداد کنی و باز فرداش فراموش بشه.....باید یکبار دعوا کنی طوری که حساب میومد دستش که زنش میتونه هر کاری کنه بدون کمک از دیگران.....
تو فکر بچه هستی....تو فکر تسه هستی تو فکر همه چی هستی......جز اینکه تو فکر خودت باشی....
نمیدونم حرفام چیه مینویسم برات حتما خسته شدی دیگه که بقیه رو خبر گردی اما به نظرم رو خودت کار کن......اگر میتونی مشکل مردت رو حل کنی و در کنارش باشی و عاشقانه در کنار هم زندگی کنید یا علی زمان رو از دست نده برای بچه دار شدن.....
این زمان دادن درست نیست( ببینم تا یکسال دیگه🙄).....چون انسان جایز الخطاست صد سال دیگه یه خطایی کنه میزنی تو چشمش که کاش بهت فرصت نداده بودم....پس رو خودت کار کن که از زندگیت لذت ببری......
حتما ارتباطت رو با خدا قوی کن و همسرت رو هم به دستای پر مهر خدا بسپار...حتما زندگیت زیبای زیبا میشه....