۵ سال پیش در چنین روزی یعنی ۹ جولای ۲۰۰۹ مهدی آذر یزدی در بیمارستان آتیه تهران بعد از عمری تلاش برای کودکان ایران برای همیشه چشم از جهان فروبست تا تنها یاد خاطره داستان‌های ساده و شیرینش برای کودکانی که در نسل‌های مختلف از شنیدن آن‌ها لذت می‌بردند، باقی بماند. مهدی آذر یزدی در ۲۷ اسفند ۱۳۰۰ در روستای خرم‌شاه در حومه شهر یزد چشم به جهان گشود. او از هشت سالگی همراه پدرش در زمین رعیتی کار کرد. در دوران جوانی از کار بنایی وارد کار در یک کارگاه جوراب بافی شد. زمانی که صاحب کارگاه تصمیم گرفت تا یک کتاب فروشی در شهر یزد تاسیس کند مهدی جوان را از میان شاگردان کارگاه برای کتاب فروشی برگزید. مهدی زمانی که وارد کتاب فروشی شد توانست با بسیاری از ادیبان و نویسندگان بزرگ آشنا شود. بعد از مدتی به تهران نقل مکان کرد و در یک چاپخانه در ناصر خسرو مشغول به کار شد.
در سال ۱۳۳۵ زمانی که در چاپخانه مشغول کار بود کتاب داستانی توجه‌اش را جلب کرد و با توجه به زمینه قبلی که با کار در کتاب‌فروشی پیدا کرده بود به این فکر افتاد تا داستان‌های ساده‌ای را برای کودکان بنویسد. معروف‌ترین اثر مهدی آذر یزدی مجموعه داستان‌های قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب است. مهدی آذر یزدی به دلیل سبک نگارش کتاب قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب از سوی سازمان جهانی یونسکو در سال ۱۳۴۳ نایل به دریافت جایزه گردید. همچنین در سال ۱۳۴۵ بخاطر همین کتاب و قصه‌های تازه از کتاب‌های کهن از سوی بنیاد پهلوی جایزه سلطنتی کتاب سال را به خود اختصاص داد. وی در سال ۱۳۷۹ نیز به سبب نگاشتن داستان‌های قرآنی و دینی خادم قرآن شناخته شد.
مهدی آذر یزدی هیچ‌گاه ازدواج نکرد و هیچ‌وقت به کار دولتی مشغول نشد. تنها لذت زندگی‌اش کتاب خواندن و نوشتن داستان برای کودکان بود. شاید مهدی آذر یزدی به‌دلیل شرایطی که در کودکی داشت این خلاء را برای کودکان احساس می‌کرد و تمام زندگی خود را صرف نگارش داستان‌های ساده‌ای کرد که کودکان بتوانند آن‌ها را به سادگی بخوانند و از آن‌ها لذت ببرند. بعد از مرگ مهدی آذر یزدی اداره پست شهر یزد برای یادبود وی تمبری با شمارگان ۱۶۰۰ برای یادبود او به چاپ رساند.
منبع:ویکی پدیا
