عزیزم منم دقیقا شرایطم مث شماست یعنی وقتی که پسرم که حاصل میکرو هست شش ماهش بوده باردار شدم البته من یکم دیر فهمیدم باردارم اما حتی اگه زود میفهمیدم هم هیچ فرقی نداشت برام و جاشون رو چشمامه...
نعمتیه که خدا بهمون داده به نظرم باید بذاریم رو چشمامون و تشکر کنیم ازش این یه جور امتحانه برای ما انصاف نیست که من به خاطر شرایط اقتصادی و اینکه مستاجرم و... یه موجود زنده و معصوم و که از وجودمِ از بین ببرم ،، خودت بهتر از من و بقیه میدونی و درک میکنی که چندددد نفر آدم هستن که الان تو حسرت مادر شدنن حتی با آی وی اف و هر روش دیگه ای،، دیگه اگه طبیعی باشه چه بهتر چراکه ماها هم یه روزی تو این شرایط بودیم و بیشتر از هرکسی قدر بچه ها مون رو میدونیم...
من وقتی فهمیدم باردارم بیشتر از خودم فکر پسر کوچولوم بودم که خیلی کوچیکه و کمبود محبت نگیره یه وقت ولی همه دورو وریام بهم گفتن به هردوشون توجه کن و محبت کن اتفاقا بچه هیچی نمیفهمه یه هم بازی و دوست هم پیدا میکنه خیلیم براش خوبه، فقط اون اوایل برا خودت یکم سخته که چند وقت بگذره دیگه راحت میشی بچه ها با هم بزرگ میشن و از آب و گل در میان
فاصله سنی بچه هامون باهم میشه 15 ماه🥰بهترین دوستای هم میشن و دیگه تنها نیستن همیشه هم هوای همو دارن🤗🤩
قربونشون برم.... من که لحظه شماری میکنم بچم بدنیا بیاد و فقط ببینمش😘🥰😚