خیلی ادما دیدم سن کم ازدواج کردن خیلیم خوشبختن
خیلیم بیشتر لذت بردن از زندگی
حمایت عاطفی و روانی و مادی و تامین نیازهاشون و راحتی داشتن تو زندگی
و پزشو به ما دخترایی که درس خوندیم میدن
حدودای شونزده سالگیم ی خواستگار عالی داشتم که در نطفه خفه شد چون اصلا در تصورم نمیگنجید تو اون سن ازدواج
الانا میگم چرا واقعا اینکارو کردم ، درس رو بعد ازدواج هم می‌تونستم بخونم
چونکه من خودم چهل و پنج سالمه مجرد موندمو میدونم چقدر سخته. خواستگار خوب اگه بخواد بیاد تو همین سنا میاد. بخت دختره دیگه. شونزده سالگی سن خوبیه برای اینکه ادم عاشق بشه و زندگی تشکیل بده. دلش جوونه روحش جوونه. انشالله با هم زندگی کنند اینم ادامه تحصیل میده. این مملکت هیچ جایگاهی برای زن مجرد تنها نداره. من کشیدمو دارم میگم.
والا نمیدونم چی بگم اگر درسو دوست داری تا دیپلم طاقت بیار حتی شده از خیریه هایی مثل مهر افرین که کارش کمک به زن و بچه هاست کمک بگیر، برو درستو بخون و سر کار برو وقتی خانواده خوبی نداری معمولا خانواده شوهرم هر چقدرم بگی خوبن باز سو استفاده میکنن از شرایط ادم ،حیفه از چاله تو جاه بیفتی، شرایط مالی خانواده ات و خود مسره چطوره و چند سالشه؟
