از خودم بیزارم که چنین طرز فکری به دوستم دارم

حقیقتا از دست خودم خیلی خسته شدم. حس میکنم یه آدم خودخواه بد دل شدم و این موضوع حتی خودمم اذیت می‌کنه.

من یه دوست دارم عین خواهر برام، خیلی دوستش دارم و خودش هم خیلی دختر خوب و مهربونیه هرچند یه سری کارا داره، حرص منو در میاره:))) باعث میشه با خودم تو دل بگم چرا اینجوریه؟ و بعد با خودم بگم به تو چه آخه...!

مثلا طرف کنکوریه، حالا اینکه ۲۴ ساعته آنلاینه، با این و اون چت می‌کنه و درس نمیخونه اما ادعای دختر موفق رو داره رو کاری ندارم... طرف اومد بهم گفت پول نداره کنکور ثبت نام کنه و باید نوبت دوم که تایم دادن این کار رو بکنه.. چقدر نالید از وضعیت خانواده و من سه ساعت دلداریش دادم.

حالا رفته برای من کاشت زده ✨ رفته تلگرام پرومیوم خریده و من اینجوریم که واااا...واااااا!!!

خیلی دیگه داره از این رفتاراش بدم میاد، خیلی خود دختر رو دوست دارم اما این کاراش باعث شده ته قلبی ازش دور بشم. به نظرتون ازش فاصله بگیرم خوبه؟ شاید مشکل منه اینقدر بد دل شدم 

بدیش اینه خیلی صمیمی هستیم اما حتی روم نمیشه ازش بپرسم چرا اینجوری می‌کنه