من لباس محلی دارم که خیلی پیشم عزیزه یعنی من لباسامو تا حالا به هیچ کس ندادم خواهر خودم کلا یه بار پوشید چشمم دنبالش بود خراب نکنه یعنی در این حد حساسم رو لباسم شوهرمن دوست نداره لباس به کسی بدم چون هم گرونه هم خراب بشه درست نمیشه بعد چند سری دختر داداش شوهرم گفت لباس بده واسه عروسی گفتم خودم میخوام بپوشم حالا چند روز پیش پسر بردار شوهرم اومد بهش تدریس کردم شبم بهم زنگ زد زن بردارشوهرم گفت لباسامیدی گفتم دادم تعمیر بشه پیش جاری دیگه که خیاطه و روستاست تعمیر بشه اگه رفتین بیارین ولی میدونستم حالا حالاها نمیرن دختر خالمم خواست همین حرفو زدم از شانس من همون روز پاشدن برا لباس رفتن اونجا و جاریم هماهنگ نبوده گفته اینجا کیست ولی فهمیده که من این بهانه رو اوردم کلی قسم داده‌که مردا نکش وسط و به خودت نگیر و لباس خودشو داده بهشون و اونیکی جاریمم بهش لباس نداده گفته لباسمو بد‌میپوشه نمیدم منم از همین میترسم قدش حدود ۱۵ تا از من کتاه تره و لباسم کشبده میشه زمین و خراب میشه و اینکه این جاریم از موقعی که من نامزد شم تا عروسیم همش سنگ انداخته و حتی داخل عقدمم دعوا راه انداخت حالا کل خانواده فهمیدن من دروغ گفتم و شوهرم میگه من پشتتم ولی میدونم اگه مامانش یادش بده بر علیه من میشه شوهرم حالا جاریمم هر جا میرسه به همه میگه و چون بچش نوه اوله بین تموم خانواده عزیزه و همه ام طرف اونن بنظرتون خیلی ضایع شد چیکار کنم از خودم دفاع کنم
اه چیه این گفتی اسی
خب میگفتی دست دوستمه
ول کن بابا مرگ یه بار شیونم یه بار
بذار بفهمن لباس نمیدی به کسی
بعدا یه جور دیگه خودتو توی دلشون جا کن
دیدی اذیت هستی بگو شوهرم دوست نداره لباس بدم کسی
میگفتی همسرم خوشش نمیاد
به رو خودت نیار اگه چیزی گفتن تو خودتو طلبکار نشون بده
ازاول میگفتی شوهرم خوشش نمیاد لباسم کسی بپوشه تمام وقتی خودش گفته من پشتتم
اصلا مهم نیست بنظرم.مهم اینه ک دیگه واسه همچین چیزای شخصی رو نمیزنن بهتون
اخه میدونی اینا از روزی که همسرم اومد تو زندگی من تا عروسیم غصه ایی نبوده که به ندادن یعنی زمینی که گفتن بندازیم پشت قباله من اینا نزاشتن عقدم دعوا راه انداختن موقه جهازم دعوا راه انداختن ۵ سال قهر بودن باهامون
همین حرفتو میگفتی خب
با خنده میگفتی به خواهرم هم نمیدم لباس انقدر حساسم روشون شرمنده، بگو وسواس دارم یا همچین چیزی
مهارت نه گفتن رو یاد بگیر یه نه بگو نه ماه سر دلت نذار