یه شوخی میتونه به قیمت جون ادم تموم بشه

درد من اونجاست که هربار میاد با من درد و دل میکنه میگه دنبال عشق واقعی میگردم ولی ادما بم ضربه میزنن میگه به عشق اعتقادی ندارم ولی وفادار و متعهدم بارها ضربه میخورم ولی هنوز عین احمقا به هرکسی بها میدم که شاید عشق زندگیم باشه... اونوقت منی که دوسش دارم میزنم تو سر خودم که تو کوری به هرکی که نمیخوادت بها میدیو منی که شاید ادم درستت باشمو نادیده میگیره

نمیتونم چون هیچ دکتر و مشاوری زورش به من نمیرسه، قبلا رفتم و همه متفق نظر بودن که برا عشقت بجنگ در غیر این صورت نمیتونی بگذری

چرا همیشه بقیه دنبال زیر بغل مار میگردن جای آروم کردن یه ادم😐

نمیتونم رهاش کنم هر کسی تو زندگیش یکبار یه ادم میاد که نمیتونه رهاش کنه و بعد اون ادم تو تبدیل میشی به یه ادمی که به دیگران آسیب میزنه... نمیخوام تبدیل بشم به کسی که به خودم و بقیه آسیب بزنم

تراپیست تراپیست تراپیست؟ هیچ دکتر و مشاور و تراپیستی زورش به من نمیرسه هرکیی تا الان پای درد و دل من نشسته گفته بجنگ برا حست بجنگ برا رسیدن بهش بعد بقیه میان میگن برو دکتر خودتو نجات بده... حتی خود دکترا در مقابل من کم میارن

تا برا دانشگاهم تهران قبول نشم نمیتونم، ما حتی یکبارم هم دیگه رو از نزدیک ندیدیم ولی جفتمون مشتاق اینیم که برا یکبارم که شده کافه ایی جایی بشینیم صحبت کنیم... من اگه مهرماه تهران قبول میشدم الان دوست دخترش بودم ولی چون نشد باز خودشو بازیچه دست دخترای دیگه کرد، اونم چون الویت های انتخاب رشتمو اشتباه زدم... برا بهمن به هر دری میزنم که بتونم برم باهاش حرف بزنم

دعا کنین برام...

خانواده ام سمی ام 

زندگیم رو هواس

ادمی که دوسش دارم اینجوریه

خطاب به کسایی که میگن تو رو نمیخواد

من به دلش نشستم ولی بچه نیست! ۳۰ سالشه نوجوون نیس جوون نیس که بگیم رو هوا تصمیم میگیره ، میشینه منطقی فک میکنه و منو رد میکنه ته دلش میخواد منو ولی باز منطقن آبنمک نگهم میداره...

شما عشقای نوجوونیتو با من مقایسه نکن.

من تا الان با ۴ نفر تو رابطه رفتم حتی یکیش به خواستگاری کشید ادمیم که دوسش دارم شاهدش بود چون همکار بودن و خیلی راحت بهم خورد و ما دوباره برگشتیم کنار هم به عنوان رفیق

خانوم محترم اولن قضاوت نکن ادمی که من میشناسمش تاریخچه کل خانوادشو میدونم و تربیتش انقدر درست بوده که هیچوقت بحث جنسی و دید جنسی به من نداشته، از بچگیم که ۱۰ سالم بوده و اون ۲۰ سالش به درد و دلام به مشکلاتم گوش داده و منو از خودکشی از دست خانوادم نجات داده و من وقتی بهش گفتم عاشقش شدم که ۱۵ سالم بودو اون ۲۵ سالشه، و قرار بود با یه دختر هم سن من ازدواج کنه با دختری که حسی بهش نداشت و من دخالت کردمو بهش گفتم این دختر با خیانت ولش میکنه اونم ترجیح داد منو از زندگیش خط بزنه تا ورق روزگار چرخید و وقتی ۲۷ سالش شد و اون دختره ۱۷ رابطشون با خیانت از طرف دختره بهم خورد و ما دوباره به عنوان رفیق باهم خوب شدیم حس من بهش همون بود ولی منو رها کرد چون آسیب دیده بودو وقتی ۳۰ سالش شدو من ۲۰ اومد به من گفت من رفتم با کسی که بم حسی نداره چون از ادمی که بم حس داشت خیانت دیده بودم میخواستم ازت مراقبت کنم و نذارم حیوون درونم حس تورو خراب کنه، ولت کردم تا خودم بهت اسیب نزنم و جز صلاحت چیزیو نخواستم و خدا رو شاهد گرفت سر همه چیز.

پس قضاوت و حرفاتونو برای خودتون نگه دارید

داستانم عجیبه میدونم...