کجا باید ناامید شده کجا باید رها شد تهِ غم عالم کجاست که بشه گفت دیگه رسما از این بدتر نمیشه؟
کجا تهش بود شما جوونه زدی بزرگ شدی
کجا؟
تعریف کنید با ذکر مثال برای دل نا امید ها ناراحت ها گرفته ها
و بگید استراتژیتون چی بود اون دوره چقدر طول کشید ورق برگرده
کلا خود به خود وقتی به اوج درد برسی بیخیال میشی
بیس چاری تو سایتم معمولا
لطفاً تاپیک هایی که جنبه فان داره رو گزارش نزنید بزارید یکم حال کنیم
داشتم همین تاپیک شوهر لاوین رو میخوندم و می‌خندیدم یهو دیدم نیست ۰ـ۰
ته تهش وجود نداره
همیشه به این فکر کن که خدا هست امام زمان هست امامان و ۱۴ معصوم هست
چرا باید ناراحت باشی چرا باید نامید بشی
خسته نباش افسرده نباش از خدا و ائمه کمک بگیر
من زندگی رو مرحله ای میبینم مثل بازی که بعدی مرحله سخت تری خواهد بود
فعلا که دوام آوردم
حیف نمیشه راحت حرف زد وگرنه میگفتم چیا رو گذروندم
الان باید رها شی،رها شدن به معنی تقلا نکردن یه کمی بیخیال بشی،نگران پول و عشق و بیماری و پسرفت نباش ،یه دفعه راههای قشنگی برات باز میشه،خودتو بسپار به خدا همین
انسان قوی تر از این حرفاس یه شبایی تو زندگست هست که باخودت میگی دیگه تمومه مگ ته خطم دیگه فردا بیدتر نمیشم اما فردا بازم بیدار میشی و بازم امید داری بازم ازاین شبا سرراهت هست و پیاد تا دلت بخواد اما دفعات بعد قوی تر شدی نترس تر شدی پوستت کلفت تر شده
کوچیک بودیم خیلی کوچیک
ماه ها توی خیابون کنار پارک خوابیدیم
به نظرم ته دنیا بود
غم عالم روی دلمون سوار بود
خیلی زود بزرگ شدم
خیلی زود بچگی نکردم
اما خب گذشت درست شد خیلی هم خوبتر از قبل زندگی روی خوشش رو نشونمون داد
برای هر کی فرق داره
من که ۱۷ ساله دارم جون میکنم
ته خطی وجود نداره صبر کن
به نظر من ته خط همون مرگ هست
دنیا کاری باهام کرده نمیتونم نفس بکشم دلم به حال خودم میسوزه
وقتی بمیرم با دل شکسته از این دنیا میرم فقط نامردی دیدم وقتی خوردم زمین به جای کمک کردن
بدتر لگد بهم زدن که دیگه بلند نشم
خدای منم بزرگه
