نمیدونم خودمو با ادمای بالاتر از خودم مقایسه میکنم
ولی نمیتونم راضی باشم
کاری هم از دستم برنمیاد
معلم رسمی هستم
مدرس تیزهوشان
موسسه تدریس میکنم
دانشجوی ارشد سراسری
یه لیسانس دوم هم میخونم
ولی خب خانواده ضعیفی دارم
بچه طلاقم
با مادربزرگ پدری زندگی میکنم که سرطانیه
خواهر دوقلوم معلول
مادر پدرمو ندیدم
عموهام معتاد
هم رده های خودم همکارام اکثرا ماشین دارن
من نتونستم بگیرم البته میدونم که اونا خانوادشون حمایت کرده
ولی حس عقب مونده گی دارم حس حقارت
چقدر پست و کوچیکم
کاری از دستم برنمیاد
هرچی درمیارم صرف درمان بیماری خواهرم میشه
چیکار کنم دیگه نمیدونم
