نه شونزده سالگیم یه حرفایی رو بت کرده بودم مثل همین حرفای شما و تدافعی برخورد میکردم .. شاید منظورمو خوب نرسوندم من مردی که مثل بچه ها باهام رفتار کنه رو نمی‌خوام مردی رو میخوام محافظت کننده باشه الان مردای به اصطلاح روشن فکر میبینم حالم بهم میخوره یارو بیخیاله کلا زنم چی بپوشه میگه به من ربط نداره زنم کجا بره به من ربط نداره ینی چی این حرفااا؟ ما خانما ذاتمون اینه محافظت بشیم و این به معنا نیست که خودمون عقل نداریم به این معناست که زنانگیمون سرجاش باشه هیچکس از مردی که بگه باید فلان کنی باید بهمان کنی بدون هیچ منطقی خوشش نمیاد ولی از مرد باهوش و حمایت گر من که خوشم میاد
همه جوره حمایتم میکنه
حس امنیت میده بهم یعنی هروقت و هرجا که لازم بوده حضور داشته و کنارم بوده
هیچ وقت نگفت چی بپوش یا نپوش
جایی برو یا نرو
هر وقت نظر میخواستم میگه هرچی تو تصمیم بگیری
اعتماد کامل داره تو زمینه مالی و بچه داری و کل امور زندگیمون
در واقع مدیریت زندگیمون همیشه با من بوده
شاغلم و دوتا بچه دارم تو تصمیم گیری برای بچه ها همیشه نظر من الویت هست
من ۳۸ سالمه و همسرم حدود ۴۰ سال
۱۶ ساله ازدواج کردیم و باهم بزرگ شدیم در واقع
اگر شما به عنوان یه همسر خوب و بد رو تشخیص بدین که چه لباسی خوبه چه جایی بده چه جایی خوبه و اعتماد رو بهش بدید بله واقعا حق دارید بدتون بیاد و اون بازم گیر بده ینی خودش شکاکه
ولی خانمی که لباس ناجور بپوشه خیلی عذر میخوام زیاد با مردا بگو بخند کنه بعد جایی بره به همسرش اطلاع نده بعدش بگه به خودم ربط داره شوهرش گیر بده واقعا حق داره حتما شما خانم عاقلی هستی که چون می‌دونی کار درستو انجام میدی خیلی بدت میاد
ولی به نظر خودم که می‌تونه از نظر شما درستم نباشه من مردی که رفت آمدم و لباس پوشیدنم براش حساس و مهم باشه رو خیلی دوست دارم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
13 ثانیه پیش
13 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز