وای چقدر حرفتو میفهمم، من بعد کلی دوری وتنهایی و...بعد یکی دوماه میرم خونه مادرم انتظار ارامش وبازی بچهام و...رادارم خونش دیوار به دیوار مادرمه هی میاد میره بچشو میزنه،شام ونهار درست نمیکنه دقیقه نود میاد پاسفره میخوره وبدون کمکی پامیشه میره اونقد اذیت میکنه اصلا دلم نمیخاد برم خونه مادرم
من به ذوق زندگی دور از خانواده اومدم شهر شوهرم
وگرنه شوهرم اونموقع خودش پیشنهاد داد که همینجا یعنی شهر من خونه اجاره کنیم من نگفتم نه
الآنم دوباره میگه به پدرت بگم برام کار پیدا کنه بریم اونجا تنها میشی خیالم راحته خانوادت هستن و دلت تنگ بشه راهش نزدیکه پنج دقیقه‌ای میرسی خونشون
بعد من اصن دوس ندارم برم اونجا و هر روز همش همو ببینیم کشش و تحمل رفت و آمد زیاد رو ندارم
کلی باهاش بحث کردم که نریم ظاهراً که راضی شده
ول نکردیم
هنوزم شکر خدا تو غم و شادی کنارشون هستیم
فقط مکان زندگی عوض شده همین
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
2 ثانیه پیش
3 ثانیه پیش
5 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز