بهترین تصمیم زندگیم اومدن به شهر همسرم و دور شدن از خانوادم بوده
پس اگه مجردی ازدواج نکن چون این جور اولویت بندی برای زندگی مشترکت خطرناکه. هرکس باید سر خونواده خودش باشه. ازدواج یعنی خونواده خودمون رو بسازیم. اگه قرار باشه به خونواده پدرمون وابسته باشیم موقعیت خونواده خودمون به خطر میفته.
یک سال سخت بود بعد عادت کردم. الان اصلا دلتنگ نمیشم
نه چون خانوادم سمی بودن
خوشبحالت که خانوادت رو دوس داری
دارم از تنهایی دق میکنم خانواده شوهر که هیچوقت نمیشه بیش از یه حدی باهاشون صمیمی شد خانواده خودمم که ازشون سیرم
سخته دلمونم تنگ میشه ولی پدر مادر برای ادم نمیمونن تو این دنیا هیچ کی برات نمیمونه جز همسرت
همونجور که مادرو پدرامونم همو انتخاب کردن و کنار همن
وابستگی زیادی خوب نیس
واقعا سخته نمیدونم روزی ک داشتم جواب مثبت میدادم چرا بهش فکر نکردم🤕 البته چون ما شهر دیگه ای بودیم و بعد ازدواج اومدم شهر پدری و مادریم امیدوار بودم ک خانوادمم بیان.🙁
هنو.یکسال نشده ک اومدم خونه خودم فقط 2 بار رفتم پیش شون هربارم با کلی گریه باید برگردم🥺
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
46 ثانیه پیش
47 ثانیه پیش
47 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز