۱۵ سالشه
خیلی وقته با هم حرف می زنن ولی من تازه فهمیدم
وقتی فهمیدم بهم گفت منم می خوام دوست داشته بشم ازم مراقبت بشه خسته شدم از بس تنهایی همه چیو به دوش کشیدم
حقیقتش نمی دونم چه واکنشی نشون بدم چی بهش بگم
تاپیکای قبلمو بخونید متوجه میشید
ولی خلاصه بگم با من و پدرش مشکل داره افسردگی حاد داره قرص مصرف می کنه
به خاطر همین نمی خوام کاری کنم که چیزی بدتر بشه
ببرین پیش مشاور اونا با لحن بهتری توجیه میکنن
پیشنهاد میکنم جلوشو بگیر اما درست، کاش زودتر فهمیده بودی
ارتباط با جنس مخالف اونم تو این سن افسردگیو صد برابر بیشتر میکنه
باعث میشه ادم از خانوادشم بدش بیاد روز به روز
خدایی نکرده ازتون جدا میشه فک میکنه تکیه گاه و همدمش اون پسره
همش به خاطر مشکلات خانواده اس نا خودآگاه نابودش کردید احساس پوچی و بی ارزشی داره اون پسر بهش حس ارزش میده هرچند ممکنه اشتباه باشه و برای سو استفاده ولی دخترت الان امنیت رو از اون حس میکنه
جبهه نگیر مراقبش باش با باباش حرف بزن ولی نگو با پسر در ارتباطه بگو بهت احتیاج داره کنارش باشید بهش محبت کنید حس ارزش بهش بدید پدرش خیلی مهمه براش گل بخرید ببریدش بیرون خلاصه باید جبران کنید
اون افسردگی نداره شما بلد نبودی با دخترت چطور رفتار کنی که کارش به اینجاها کشیده دقیقا بلایی که سر من اومد ولی اون موقع مادرم پدرم سنشون زیاد بود نمیدونستن ولی شما که جوونی چرا این ظلم رو در حق بچت کردی !
خودتون به مناسب های کوچیک براش هدیه بخرین سوپرایزش کنید نشون بدین که چقدربراتون مهم و باارزشه تو تصمیماتتون ازش نظربخواین اعتمادبنفسش بره بالا
مهم ترازهرچیزی فضای خونه باید آرام وارامشبخش باشه مثلا پدرمادر دعوا نداشته باشن اعضای خانواده برخوردتندوعصبی باهم نداشته باشن
