به زور که نگرفتمش دارو بدم بهش
پیش همه کس بردم از انواع مشاور بگیر تا روانشناس و هیپنوتراپیست و روانپزشک
تشخیص همه همین بوده
چندبارم خودکشی کرده
خلاصه بخوام بگم اصلا نمی ذاره نزدیکش بشم تو تاپیکام توضیح دادم
عزیزم من دقیقا شرایط دخترتونو داشتم
دقیقا همینجوری بود
مامانم هی سعی کرد بهم نزدیک بشه ودرکم کنه
و هرکار اشتباهی کردم منطقی و عاقلانه باهام حرف بزنه
و الات واقعا رابطمون خوبه
من کارای اشتباه میکنم ولی مامانم اینجوریه که بخاطر سنته و زیاد کار به کارم نداره
بهمم خیلی محبت میکنه
زمان برد تا بتونم بهش نزدیک بشم یادمه یه مدت تو خیابونم سرش داد میزدم
ولی درست شد
نمیدونم چرا احساس کردم شما خودتون همون دختری...
یعنی کار نداشته باشم به حرف زدنش با پسره ؟
اینم بگم تو یه شهر نیستن فاصلشون زیاده هیچ جوره امکان نداره ارتباط حضوری داشته باشن
مگه در حد همون چت و تلفن باشه
یکم از چتاشونم پیش خودش خوندم پسره فقط داشت تشویقش می کرد بهش امید می داد از این چیزا
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
26 ثانیه پیش
27 ثانیه پیش
27 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز