به شوهرم عمل ندادن

در دو پیامم اونروز گفتم برو پیش مادرت شما جای دیگه نمی تونی . حق داری.خداروشکررر سیر تا پیازو نگی. مجدد ریپلای کردم بخون.اونروز شاید نتونستی

سلام عزیزم ، دختر _گرانبها تو تاپیک شما هم اومدن و پست گذاشتن.  تاپیک هاشون پر از اموزش و انرژی مثبته ، زندگی شون مشکلات مشابه شما رو داشته 

مطمئنم خیلی کمکتون میکنه

عزیزم اینا دلسوزیای مادرانه ست منتها با بیان اشتباه و تفکرات قدیمی 

مادر شما از نسل قدیمه و هنوز با سیاستای جدید آشنا نیست 

حتی دلسوزیاشون هم حالت سرزنش طوره و ازار میده

اما من اینو از مادرم پذیرفتم 

مثلا وقتی به مشکلی برمیخورم سعی میکنه تمام ابعاد اون ماجرا رو بسنجه تا یه ضعف پیداکنه و منو مقصر بدونه

دنبال درمان نیستن دنبال مقصرن

و خب تقصیری ندارن٬ اکثرا زندگی سختی داشتن و خیلی اهل مطالعه و کتابای روانشناسی نبودن 

منم گاهی کلافه میشم وبهش میگم مامان

من الان نیاز به همدلیت دارم نه سرزنشت

اونوقت انگار یهو به خودش میاد و دست از غر زدن برمیداره و تو جلد مادرانه ش فرو میره.

اوناهم خیلی چیزا رو بلد نیستن...

اما این چیزی از مهر ومحبتشون کم نمیکنه

مطمئن باش اونم بخاطر ناراحت شده و غصه خورده 

اونم نمیتونه نسبت بهت بی تفاوت باشه

ببین

مادرمن وقتی با تمام توان داره سرزنشم میکنه من همزمان متوجه عمق ناراحتیش میشم 

شاید نتونه احساسی منطقی و عاقلانه باهام رفتارکنه

شاید سریع گارد بگیره

اما من متوجه چین وچروکی که دور ابرو روی پیشونیش میفته میشم

متوجه نگاهاش پریشون و مضطربش 

متوجه لحنش که بی انرژی و غصه دار میشه

من محبت مادرمو جوری که مادرم هست از رفتاراش بیرون میکشم

خواهش میکنم بخاطر این رفتارا غصه نخور 

تازه درنظربگیر مادر من تحصیل کرده ست و ازنظر اجتماعی وموقعیت شغلی جایگاه نسبتا خوبی داشته

ولی بازم چون فضایی‌ که توش رشد کردن فضای بسته ای بوده با تفکرات همون دوران بار اومدن و ذهنیتشون شکل گرفته.

نسل جدید بینش قوی تری دارن و خیلی آگاه ترن

بیچاره سر خودش گرم میکنه،

حق داری تا خودش نشون نده نمیتونی ببخشیش و برگردی خونتون ولی خونه پیدا کردن زمان میبره، الان که برگشته و پشیمونه از خودت دورش نکن و سعی کن رابطتتون ترمیم کنی

مگه نگفتی دلت براش تنگ شده

عزیزم مقایسه ی این مدلی نه توی این شرایط کار درستیه و نه به درد شما میخوره! که چی حالا؟😅 به جز اعصاب خردی هم واست چیزی نداره،

ولی با مامانت کل کل نکن اصلا، گوش کن و بگو باشه، اکثر مامانا موقع عصبانیت اینا رو میگن! باور کن! از سر دلسوزی و نگرانی هم میگن، ولی خب این مدلی!

یه چیزی هم در نظر داشته باش که هر جوری هست سعی کن هم واسه ی خودت و آرامش روح و روانت، هم جلوی همسرت و خانوادش جوری رفتار کنی که حمایت مادر و برادرت رو داری! در هر شرایطی، سعی کن با حفظ یه سری چیزا رابطتتو با مادرت بهتر کنی

بسیار هم کار درستی کردی که شرایط شغلی و مالی و آینده رو موقع ازدواج در نظر گرفتی👌🏻 

عزیزم به نظرم زودتر تصمیمت و بگیر  به نظر من اون خونه  برای شماست به نام شوهرته بهش بگو رفت امد مادرش و اونجا خودش کنترل کنه 

و اگ ام جدی هستی تو جابه جایی و همه چیو در نظر گرفتی بهش بگو دنبال خونه باشه فلان متراژ فلان منطقه که جابه جا بشید

عیبی نداره ، خب دیگه ناراحتن هیچیم نگن.مادرا همینن. همین که رفتی سرتو گذاشتی رو شونه هاش دنیاا ارزش داشت.. سبک شدی

ری اکشن آدما نسبت به مسائل و اتفاقات و بحران ها متفاوته!

الزاما معنیش این نیست که نسبت به مسائلی که پیش اومده بی تفاوته،

هر چند که الان ممکنه این حسو بهت بده اونقدری که من ناراحتم و دارم غصه میخورم اون عین خیالش نیست،

واسه خودت وقت بذار، هر جور که شده سعی کن باشگاه بری، واقعا تاثیرشو توی روحیه و اعتماد به نفست میبینی، سعی کن با دو سه تا آدم امن روابط دوستانه و دور همی ایجاد کنی، ازت خواهش میکنم هر جوری که شده، حتی اگر قراره با ۲۰ تا مشاور حرف بزنی تا اونیکه به دردت میخوره رو پیدا کنی اینکار رو انجام بده، وقتی اولویتت خودت و سلامت روان و جسمت بذاری، دیگه دست از نشخوار فکری و رنج دادن خودت برمیداری، همسرت هم متوجه بشه که اولویت خودتی و تحت تاثیر رفتاراش نیستی بازهم برمیگرده به رفتاری که توی روزهای نامزدی داشت

متاسفانه محیط بیمارستان بودم انقد زیر اب زنی هست ک حد نداره

سیستم زن و مردا باهم فرق داره 

ولی واقعا وقتی قهر نیستید یه تصمیم بگیر زودتر برگردید پیش هم

عزیزم اینقدر حساس نباش .مامان های ما هم کلی با ما اختلاف فکر دارن .کار خوبی کردی رفتی .ولی ح است باشه زیاد جزئیات رو نگو

در رابطه با همسرت هم عزیزم در نهایت این شمایی که باید تصمیم بگیری .پروسه خونه پیدا کردن یکم زمانبره ولی باید اراده اش هم وجود داشته باشه.