من خودمم میگم که نمیتونم سرکوچیکترین چیزی جدا بشم...همسرسابقم مشکل مالی داشت نمیدونم وابسنه خانوادش بود ولی باصبر همه چیز رو درست کردم جز اعتیادش که نشد...بخدا اگر درست میشد تا اخرش میموندم ...ادم زود جا زدن نیستم که برای هرچیزی جدا بشم
رمز گوشیش رو دارم ....دختره رو هم نمیبینه مگر سالی یکبار...راستش خودم سیاست کار ندارم ولی در این حد میدونم که اصلا حرفی نزنم بهش در موردش و ذهنش رو بیشتر به سمتش سوق بدم.....خداکنه فقط بتونم از پس یه زندگی بربیام
راستش نه پسردایی هاش بشدت پیگیر بودن که کجایی و زن گرفتی دیگه اجازه نمیده با فامیلا رفت و امد کنی...خدایی مادرشوهرمم از گل نازکتر بهم نگفت امشب هوامو داشت...فقط نمیدونم اخرش چی چی گفت که گفتم همه ی عمه ها دوست دارن که برادرزادشون عروسشون بشه ولی خب همه چی که به خواست عمه ها نیست....که برگشت گفت تو با دخترام برام فرقی نداری و خیلی هم احتراممو میگیری این فکرا رو نکن
میدونم... تا قبل از خوندن علت طلاقت و اینکه گفتی دوران عقد فهمیدی معتاد بوده همسرت، من فکر میکردم یکم حساسی... آلات ک گفتی اعتیاد رو دوران عقد فهمیدی یکم تو فکر رفتم... بعضی آدم ها (از جمله خودم و ظاهرا شما هم) هوش هیجانی بالایی دارن و خیلی مسائل براشون زود رو میشه منتها بهش توجه نمیکنن... میترسم ازدواج دومت هم یکم برات ناراحتی درست کمه برای همین پیشنهاد میدم بایه مشاور خاتواده صحبت کنی. آنلاین از تهران وقت بگیر ک مراجع هاشون زیاده و دنیا دیده تر هستن... از اونورم تو شهر خودت نیست مشاور ک نگران باشی ک شناسایی میشی و زندگیت همگانی میشه
