اخ اسی چقدرررر منی چقدررررر
من سی سالمه
پشه ی نر هم سمتم نمیاد
بااینکه قیافم خوبه و از همه نظر نرمالم
خودمم اصلا ارتباط نمیگیرم با کسی ، نمیتونم ، هسچ کسی هم نیست که بخوام ارتباط بگیرم
حتی بیرونم میرم کسیی نگامم نمیکنه
عادت کردم و تو ذهنم همیشه این بوده که پسر بیاد جلو و مخ بزنه
ولی خب کلا کسی نیست کسی هم نمیاد، چند سال پیش بودن خودم قبول نکردم به دلایلی الانم دیگه هیشکی نیس
اسی باور داشته باشی یا نه ، بخت منو تو و امثال ما بسته اس
همش شانس و قسمته
قسمت ماهم تنهایی و دیدن عشق و حال بقیه و از دست رفتن جوونیمونه
انقدر زندگیم از جنس مخالف خالی بوده که نمیدونم چی به چیه ، پسر چی هست اصلا
بعضی وقتا واقعا ناامید و ناراحت میشم ، چون واقعا هیچی هم کم ندارم
حقم این نبود