کسایی که شوهراشون یا پدرشون فوت کردن بیایید

خیلی خوبه که حسشون میکنی ولی من اصلا حتی صداش هم تو گوشم نیست، راستش اینقدر وقتی میان تو ذهنم غم بزرگی تو دلم احساس میکنم که فقط میگم بمیرم برات بابا. همش یاد روزهای آخر میافتم و اینکه چقدر نگران منو خواهرم بود. میدونی الان هم گاهی اوقات که یادشون هستم و گریه ام میگیره هم میگن برو خودت رو به دکتر نشون بده چون ذاتا آدم شادی هستم و اصلا کسی تمیتونه درک کنه که من به وقتش نتونستم عزا داری کنم. 

حق داری عزیزم. براشون دعا و قرآن بخون. خیرات بده. فکر می کنم تنها کاریه که الان از دستمون برمیاد.من هرروز فکر میکنم تا چند سال باید با این غم زندگی کنم. حق داری گریه کنی؛ من سه ماهه دارم گریه میکنم. میگن خاک سرده ولی به خدا نیست، هنوزم مثل روز اول وقتی یاد بابام میفتم داغون میشم.

من 14 ماه قبل پدرم رو از دست دادم شب قبلش با هم بیرون بودیم

کلی حرف زدیم شب خوابیدیم ، صبح رفتند مسافرت منم اومدم سر کار

ساعت 10 صبح بهم خبر دادند تصادف شده ...بیمارستان که رسیدم همه بودند

فقط من رو نگاه می کردند وقتی رفتم اورژانس فهمیدم که اصلا به بیمارستان 

نرسیده ... پسرم رو محکم بغل کرده بودم و فقط جیغ می زدم... خیلی حال بدیه

الان هم هنوز برام قابل باور نیست به عکسش که نگاه می کنم فکر می کنم رفته بیرون برمی گرده....

منم نتوانستم درست عزادارای کنم....چون پسرم خیلی به پدرم وابسته بود و باید مواظبش می بودم

از طرفی مادرم به قدری بیمار شدند که مدتها بستری بودند واقعا وقتی برای خودم نبود الان هم باز گریه ام گرفت

جانان عزیزم ایشالله بتونی به آرامش برسی و میدونی همش فکر میکنم اگر دختر خوبی از همه نظر باشم و تمام تصمیماتم رو عاقلانه بگیرم و کلا به تمام حرفهایی که پدر در زمان زنده بودنشون بزنن عمل کنم اینطور شاید ایشون هم راحت باشن. مرسی جواب پستهام رو دادی و باهام هم دردی کردی😘

من ۲۴ ساله پیش پدرم‌فوت شد ولی یه زخم تو قلبمه همیشه؛انگار هفته پیش بوده این داغ

هیچوقت تنها نیست؛امشب ما میریم اونجا

اصلا به چیزی دست نزدیم؛این حرفها رو نزنین اصلا؛ناراحت میشه

سلام خانوم هاى داغدار. انشالله ك خدا بهتون صبر بده. 😭😭😭😞😞😞

مادرايي ك شوهر ندارن خيلي خيلي زندگى براشون سخت ميشه. زمان ميبره تا عادت كنن و واسشون يه خاطره بشه. فقط زمان زخم رو درمان ميكنه. فقط تورو خدا تنهاشون نذارين. نبايد فكر كنند تنها هستند گناه دارن😞😞

سلام دوستان، ان شاء الله روح پدرهاتون شاد بشه و جایگاه والایی بهشون عطا بشه.

از کودکی دوست داشتم دکتر بشم برم مناطق محروم بدون هیچ چشمداشتی با وسایلی که خودم ببرم به زنان مخصوصا زنانی که درحال زایمان بودند کمک کنم برای همین تلاش کردم باهوش بودم و کنکور پزشکی مامایی شرکت کردم، تازه 18 سالم شده بود یک شب پدرم خوابید مثل همیشه شب بخیر گفت ولی صبح بیدار نشد و جواب قبول شدنم تو رشته مامایی بعد از سکته مغزی پدرم که نیم بدنش فلج شده بود اومد، پدرم با همه بیماریش گریه می کرد اول فکر کردم چرا پدرم خوشحال نشد بعد فهمیدم چرا پدرم گریه کرد چون من به آرزوم رسیده بود ولی به خاطر مراقبت از پدرم دانشگاه نرفتم پشیمون نیستم خیلی هم خوشحالم که از پدرم ماهها پرستاری کردم و تونست روی پای خودش بایسته و متاسفانه با دو سکته دیگر از دنیا رفت. خیلی گلایه دارم نیتم خیر بود آخه چرا؟ چرا؟ باید اینجور می شد دوست داشتم زنانی که سر زا می رفتند و کمکی در مناطق محروم نداشتند رو نجات بدم و کمکشون کنم نشد، راه زندگیم تغییر کرد رفتم سرکار و دوباره درس خوندم و وارد دانشگاه شدم و این دفعه در رشته دیگری فارغ التحصیل شدم اما همیشه آرزویم رو با خودم دارم، کسانی که تا قبل از بیماری پدرم خواستگارم بودند ناپدید شدند. کار کردم و درس خوندم و جهیزیه ام را کامل کامل کردم بعد ازدواج کردم.

اگر پدرم از دنیا نمی رفت ازدواج و زندگی خیلی بهتری نصیبم می شد.

دوستان عزیز هیچ هدیه ای بالاتر از خوندن نماز قضا و قرآن و صدقه و انجام کار خیر به نیت پدرهای از دست رفته تون نیست. هیچ وقت فراموششون نکنید اما به زندگی عادی خودتون ادامه بدید. فوت پدرم باعث شد خیلی ها رو بشناسیم کسانی که تا قبل از بیماری پدرم همیشه سرسفره مون بودند و... به ما پشت کردند. خواستگارایی که جان بر کف ایستاده بودند غیبشون زد.

خدا پدرهامون رو بیامرزه، برای همشون فاتحه خوندم، فکر اینکه دیگه صدای پدرم رو نمیشنوم و نمیبینمش خیلی عذاب آوره برام، امیدوارم همه پدرهای فوت شده راحت و در آرامش باشند

عزیزم مطمین باش اگه کوچکترین کاری که از دستت بر میومد بکنی رو نمیکردی الان تا آخر عمر عذاب وجدان داشتی، بهت قول میدم دعای خیر پدرت همیشه و همیشه دنبالت هست،خدا رحمتشون کنه