راستش گیلان یکی از استانهایی هست که بالاترین آمار سزارین رو داره و از طرفی مشکل کمبود جمعیت! از اینا میشه راحت فهمید که افراد خیلی خیلی کمی موافق ویبک هستن! این مدت با ماما، منشی پزشک، حتی بعضی پزشکها که صحبت میکردم و از ویبک میگفتم یا اصلا نمیدونستن چیه، یا بشدت نهی میکردن!
من بعد از کلی پرس و جو یک نفر رو پیدا کردم که خرداد98 موفق به ویبک در رشت شده، هرچقدر گشتم دکترش رو پیدا کنم موفق نشدم! آخر با پرس و جو از مامای یک بیمارستان که پزشک رو میشناختن متوجه شدم که پزشک گیلانی نبوده و الان هم از اینجا رفته… فکر کنم دیگه خودتون به عمق فاجعه پی بردید
نظراتم در مورد دکتر حاجی هادی بشدت نظر_شخصی# هست! ممکنه کسی بره پیش ایشون و اصلا راضی نباشه!!
به لطف خدا و کمک یکی از دوستان با دکتر حاجی هادی آشنا شدم. فقط شنیده بودم فرد مومنی هستن و هیچ شناختی ازشون نداشتم. ولی با یه ویزیت عاشقش شدم!
من توی مدت حدود 3ساله درمان که داشتم، پزشکهای زیادی رفتم.. چیزی که تو ذهنمه نزدیک به 11-12 تا پزشک مختلف مراجعه کردم و روند درمانیشون تقریبا شبیه به هم بوده! حالا یکی کمی بهتر یکی بدتر… ولی ایشون خیلی خیلی خوب بودن… مثلا شروع کار چند دقیقه صحبت متفرقه داشتیم در مورد رشته تحصیلیم و کارایی که میکنم و… و با ذوق و شوق گوش میدادن… اصلا انگار یه دوست جدید پیدا کردم
حدود نیم ساعت یا بیشتر برام وقت گذاشتن، خودمون با هم تنها بودیم، فقط منشی یه لحظه اومد داخل و وزنم کرد و رفت.. حتی فشار هم خودشون گرفتن..
هیچ اجباری به انجام غربالگریها ندارن و به خود مریض میسپرن، برای خوردن دارو از قرص آهن پرسیدن و گفتم نمیخورم! با ترس و لرز گفتم قرص خون و سویق میخورم و در کمال تعجب استقبال کردن و توی پرونده ام نوشتن..
با مهر و محبت و ذوق صدای قلب بچه رو برام پخش کردن و گذاشتن
کلا به نظرم اون حال خوش و انرژی مثبتی که بهم منتقل کردن بی سابقه بود! اینقدر توی این مدت اذیت شدم که واقعا تشنه اینهمه محبت بودم و دلم نمیخواست از مطب بیام بیرون