اندازه یه دنیا هنوز وقت داری
حتما برو نزار بمونه سردلت
اونی که من نوشتم خیلی چیزای عظیم و بزرگی رو میگه که شاید فراموش کردنش سخت باشه اما بدست اوردنش عذاب اورتره
اونجاس که میگیم کاش بیخیالش میشدم اصرار به داشتنش نمیکردم
دوتا شعر دیگه هم. برات بگم امید بدم بدمت
برآی ای افتاب صبح امید. که در دست شب هجران اسیرم
گاهی باید یه بنایی فرو بریزه تا مجدد بهتر بسازیش
برو دنبال علاقه ات
عاطفه بزار دخترت تا میتونه خونه مادرت پادشاهی کنه