نینی سایت: در بخش اول این مطلب که شرح آن را در اینجا میتوانید ببینید و بخوانید، کتاب بازیها را به شما معرفی کردیم و به طور اجمالی از نویسنده و مترجم آن گفتیم. در بررسی و معرفی این کتاب جالب و خواندنی و مباحث آن به شرح مقدمه و مباحث آن پرداختیم و بخش اول مقدمه را برای شما شرح و توضیح دادیم؛ اینک ادامه مطلب:
بخش دوم مقدمه در ارتباط با ساخت بخشیدن به زمان نوشته شده و این سوال را مطرح میکند که "بعد چه؟ بعد به او چه بگویم؟" برن اعتقاد دارد: "مساله ابدی آدمیزاد این است که اوقات بیکاریاش را چگونه بسازد و شکل بدهد. بنابراین از نظر وجودی اساس سراسر زندگی اجتماعی یاری دادن متقابل برای اجرای این برنامه است."
از همین جا فرد وارد برنامهریزی برای ساخت بخشیدن به زمان میشود که به آن فعالیت میگویند که با شناخت بیشتر افراد از هم به رویهها سپس به ترتیبی که قبل تر ذکر شد مناسک، وقتگذرانی، ترفند، بازی و صمیمیت منجر میشود.
سپس کتاب برای تحلیل اولیه بازیها به طرح فرضیه "حالت من" میپردازد که همان "والد"، "بالغ" و "کودک" شخصیت هر فرد را تشکیل میدهند. این حالات نقش نیستند بلکه واقعیتهای روانیاند. به تعریف کتاب "حالت من" نظامی احساسی است که الگوهای رفتاری مربوط به خود را داراست. برای فهم بهتر میتوان آنها را به شرح زیر تفسیر کرد:
حالاتی که همانند ظواهر والد فرد است.
حالاتی که به گونهای مستقل متوجه ارزیابی واقع بینانه واقعیتهاست.
حالاتی که نمایانگر تاثیرات گذشته ولی هنوز فعال است.
پس هر فرد در هر موقعیت اجتماعی، یک "حالت من" را ابراز میدارد چنانچه در موقعیتی ممکن است رفتاری را بروز دهد که در شرایط متفاوت کاملا در تضاد با آن عمل میکند. "برن" بر این نکته تاکید میگذارد که وجود تمام حالات من در زندگی ضروریاند و هرکدام ارزش حیاتی و زیستی بسیار زیادی دارند و تنها در صورتی نیاز به تحلیل دارند که یکی از آنها تعادل دیگری را برهم بزند.
تحلیل ساده تبادل اجتماعی نیز بر این اساس میتواند شکل بگیرد که کدام "حالت من" سبب بروز محرک تبادل شده و کدام "حالت من" دادن پاسخ تبادل را بر عهده داشته است. این مقوله در کتاب به طرز بسیار جالبی مطرح شده و نویسنده با بیان انواع تبادل به این موضوع میپردازد که چرا بعضی رفتارهای متقابل منجر به آرامش و برخی دیگر منجر به بروز مشکل و مشاجره میشود.
در ادامه کتاب به تحلیل و مقایسه ی رفتارهای اجتماعی ناشی از سطح روانی برونی یعنی رویهها، مناسک، وقت گذرانیها و بازیها پرداخته و توضیح میدهد که تفاوت اینها در "حالت من" فعال در حین برگزاری آنهاست. برای مثال رویهها از "بالغ" و مناسک از "والد" منشا میگیرند. شناخت اینها برای تمایز بازیها از دیگر فعالیتهای اجتماعی اهمیت دارد. به این نحو برن توضیح می دهد که در حین انجام هرکدام از مناسک یا وقت گذرانیها درست است که رضایت خاطر (به اصطلاح روان شناسی امتیاز) حاصل میشود اما در هیچ کدام برای هیچ یک از شرکت کنندگان "برد" وجود نخواهد داشت، در صورتی که رکن اول بازیها وجود "برد" در آنهاست. تفاوت مهم دیگری که در مقایسه بازیها و دیگر فعالیتها مطرح میشود این است که بازیها بر خلاف روابط اجتماعی دیگر دارای لایههای پنهان و درونی هستند و با تحلیل همین لایههاست که نوع بازی مشخص میشود.