نینی سایت: ناهید گودرزی/ کتاب "بازیها" از بهترین کتابهای دهه هفتاد در آمریکا بود که توسط اریک برن، یکی از مشهورترین روانشناسان معاصر نوشته شده و در سال 1387 شمسی "اسماعیل فصیح" این اثر مشهور را به فارسی برگردانده و توسط نشر "ذهن آویز" به انتشار رسانید.
"اریک برن" در این اثر نیز همچون آثار گذشته وی با زبانی ساده و قابل فهم نگاشته شده، به طوری که خواندن و فهم آن را نه تنها برای دست اندرکاران رشته روانشناسی بلکه برای سایر افراد نیز آسان کرده است. به همین دلیل نیز ما تصمیم گرفتیم بخشی از اطلاعات مفید موجود در این کتاب را با شما درمیان بگذاریم تا هم اطلاعاتتان در زمینه روانشناسی بالا برود و هم اگر مایل بودید این کتاب را تهیه و به طور کامل معرفی کنید. در هر حال فراموش نکنیم که برخی از اطلاعات و معلومات کلیتر را در زمینه روانشناسی میتوانیم از طریق کتابهایی از این دست به دست آوریم اما در مورد مسائل موردی و جزئی زندگی شخصیمان بهتر است با یک روانشناس مشورت کنیم.
کتاب "بازی ها" همانطور که نویسنده در پیشگفتار میگوید قبل از هرچیز ادامه کتاب "تحلیل رفتارهای متقابل در روان درمانی" ؛اثر پیشین وی است اما طرح آن به گونه ای است که می توان آن را مستقلا خواند و فهمید. "برن" در کتاب حاضر برای طرح مقوله بازیها از روش خاصی برای رده بندی رفتارهای انسانی بهره گرفته است؛ که رفتارها را در سه سطح درخودمانی(روانی قدیمی)، رفتار تثبیت شده (روانی جدید) و رفتار اجتماعی (روانی برونی) بررسی میکند. در سطح اول رفتارها به حیطه شخصی مثل رویاپردازی و غیره تقسیم میشوند.اما در سطوح بعدی که رفتارهای متقابل را شکل میدهند شامل فعالیتها و رویه ها در سطح دوم و در سطح سوم به مناسک، وقتگذرانیها، عملها و ترفندها، بازیها، و در درجه ی آخر صمیمیت دسته بندی میشوند. اهمیت این موضوع بر این است که برن هرکدام از این دستهها را مرحلهای برای ارتباط افراد میداند و مطرح میکند که روابط افراد جامعه از 2نفر به بالا تنها در صورتی به صمیمیت منجر میشود که تمام مراحل قبلی را پشت سرگذاشته و خالی از هرنوع بازی باقی بماند. بنابراین شناختن و تحلیل بازیها برای رسیدن به رفتار خالی از بازی و تجربه صمیمیت بسیار حائز اهمیت است.
مقدمه کتاب در بخش اول به طرح مسئله آمیزش اجتماعی می پردازد. نویسنده لزوم آمیزش اجتماعی را در این می داند که انسان برای دچار نشدن به محرومیت عاطفی نیازمند نوازش است. درست مانند کودکی که با نوازش مادر به آرامش میرسد. اما در سطح اجتماعی این نوازشها مشخصا نوازش جسمی نخواهند بود و به نوازش کلامی یا حتی یک لبخند و حرکت سر محدود میشوند. پس ارتباط ما با همسایه مان، هرروز صبح که به سمت محل کارمان میرویم به صورت "سلام-سلام" بوده و خود نوعی نوازش محسوب میشود. در نهایت طبق گفته کتاب نوازش هر نوع حرکتی است که به رسمیت شناختن حضور دیگری را نشان دهد.
بنابراین نوازش واحد اساسی عمل اجتماعی بوده و تبادل نوازش ها واحد آمیزش اجتماعی را تشکیل میدهند. "اریک برن" بر این نکته تاکید می کند که وجود آمیزش اجتماعی، هرچه که باشد، بر فقدان آن مزیت ریستی دارد: طبق آزمایشات متعدد نتیجه نوازشهای ملایم و شوک الکتریکی دردناک در سلامتی جانوران تاثیر مساوی دارد.
ادامه دارد...