نگار سلیمی با اشاره به اهمیت کیفیت شنوایی کودکان می‌گوید: بررسی‌ها نشان داده، کم‌شنوایی می‌تواند بر میزان رشد شناختی، گفتاری و رفتاری کودک تأثیر گذاشته و در نهایت به ناتوانی یا معلولیت وی منجر شود.
اختلال شنوایی یکی از شایع‌ترین اختلالات مادرزادی است که معمولاً بدون نشانه‌های ظاهری بروز می‌کند. این اختلال آرام و پیش رونده با وجود آسیب رساندن به کیفیت شنوایی نوزاد، در بدو تولد از نظر ظاهری قابل شناسایی نخواهد بود.
به گفته یک ادیولوژیست، حس شنوایی برای رشد ذهنی و شکوفایی مهارت اجتماعی و حتی عاطفی کودکان بسیار لازم است به طوری‌که تشخیص زود هنگام افت شنوایی، حیاتی و بسیار مهم محسوب می‌شود.
با اشاره به اهمیت کیفیت شنوایی کودکان می‌گوید: بررسی‌ها نشان داده، کم‌شنوایی می‌تواند بر میزان رشد شناختی، گفتاری و رفتاری کودک تأثیر گذاشته و در نهایت به ناتوانی یا معلولیت وی منجر شود.
وی با تأکید بر اهمیت تشخیص میزان شنوایی کودکان از بدو تولد می‌افزاید: از آنجایی که کودکان معمولاً از 6 ماهگی زبان آموزی را آغاز می‌کنند، تشخیص بموقع کم شنوایی می‌تواند در افزایش قدرت یادگیری و هوش وی بسیار مؤثر باشد. از این رو بهترین زمان برای انجام تست غربالگری و تشخیص قدرت شنوایی کودکان، از بدو تولد تا 6 ماهگی آنهاست.
این کارشناس شنوایی شناسی، تست غربالگری شنوایی را به عنوان یکی از راه‌های ساده اما مؤثر عنوان می‌کند و می‌گوید: تست غربالگری شنوایی تستی ساده است که در همان روزهای ابتدایی تولد و قبل از ترخیص مادر و فرزند از بیمارستان، توسط ادیولوژیست یا شنوایی شناس انجام می‌گیرد. این تست که معمولاً چند دقیقه طول می‌کشد باید هنگامی که نوزاد در آرامش است انجام شود. از آنجایی که تست تعیین میزان شنوایی دردناک یا ناراحت کننده نیست حتی هنگامی که نوزاد در خواب است هم قابل انجام خواهد بود.
در واقع در غربالگری شنوایی نوزاد با استفاده از دستگاه OAE امواجی با فرکانس مشخص به گوش ارسال می‌شود، انعکاس این امواج تعیین کننده میزان شنوایی نوزاد خواهند بود.
وی معتقد است، همیشه نتایج غیر معمول نشانه وجود مشکل شنوایی در نوزاد نیست و گاهی عوامل محیطی یا کامل نشدن بعضی اندام‌های نوزاد باعث اخذ نتیجه ناخوشایند است.
سلیمی در ادامه می‌گوید: نتایج غیر معمول در تست غربالگری شنوایی نوزاد، معمولاً حاکی از اختلالات شنوایی است. اما گاهی هم دیده شده، عامل دیگری برنتیجه تست تأثیر گذاشته است. برای مثال گاهی انسداد گوش به دلیل باقی ماندن بافت‌ها یا مایع آمنیوتیکی از درون رحم مادر در داخل مجرای گوش نوزاد می‌تواند باعث نتایج نامناسب تست شود. گاهی هم محیط نامناسب یا شلوغ می‌تواند باعث غیرمعمول بودن نتیجه آزمایش شود. در هر حال به دلیل مهم بودن این تست درصورت مشاهده هرگونه نتیجه غیر معمول بهتر است بعد از دو یا 3 هفته مجدداً نوزاد مورد بررسی شنوایی قرار گیرد. اگر باز هم نتیجه غیر معمول تکرار شد باید نوزاد توسط متخصص تحت بررسی و ارزیابی شنوایی قرار گیرد و در صورت تأیید کم شنوایی از برنامه و وسایل توانبخشی مانند سمعک استفاده شود.
این کارشناس شنوایی شناسی با بیان این نکته که گاهی نوزاد در بدو تولد سالم است اما در سالهای اولیه زندگی دچار کاهش شنوایی می‌شود عنوان می‌کند: گاهی کم شنوایی پس از گذشت ماه‌ها و در خلال سالهای اولیه زندگی کودک اتفاق می‌افتد. از این رو نقش والدین و مربیان و افرادی که کودک در کنار آنها زندگی می‌کند، در تشخیص بموقع بسیار اهمیت دارد. به عبارت دیگر افرادی که کودک را نگه می‌دارند علاوه بر توجه به نیازهای مادی وی، باید رفتارها و عملکرد وی را نیز تحت کنترل بگیرند و با مشاهده اختلالات رفتاری یا گفتاری حتماً با پزشک مشورت کنند.
وی در خاتمه به والدین توصیه می‌کند: هنگامی که کودک به صداهای بلند یا غیرمنتظره واکنش نشان ندهد یا در مواقعی که او را صدا می‌کنند واکنشی معقول بروز ندهد یا قادر به درک و پیگیری جهت صدا نباشد ممکن است دچار اختلال شنوایی شده باشد و باید به پزشک مراجعه کند. حتی در مواردی که مهارت گفتاری کودک نسبت به دیگر همسالانش کمتر باشد یا با صدای بلند صحبت کند نیز شنوایی وی باید توسط پزشک متخصص بررسی شود.
منبع: روزنامه ایران
