اما راجع به صحبت های اون آقای دکتر فیروز نجومی باید بگم فکر می کنم ایشون از مرزهای ایران تا حالا پاشون را هم بیرون نگذاشتن ! در کشورهای غربی و نورث امریکا ، بچه ها خصوصا دختر ها حجاب دارن ، یعنی پوشش خاص دارن ، من تا حالا یک دختر بچه ندیدم(منظورم زیر 14 ساله) که دامن کوتاه بپوشه و بیاد بیرون برای خرید ! شاید توی کلاس رقص یا مدرسه اونم با جوراب شلواری یا جوراب بلند که حالت فرم داره ، بپوشن ، اونم نه به صورتی که بدنشون پیدا باشه .
می دونید چرا؟ چون همه اینجا معتقدن که در بین مردم آدمهای مریضی وجود دارن ، زن و مرد ، که تمایل به دیدن بدن بچه ها ،عکس گرفتن از بچه ها و سوء استفاده جنسی دارن ، بنابر این احتیاط می کنند. این قضیه تو ایران خیلی نرماله اما خوب قبول دارم که قابل درک نیست شاید هم مسخره به نظر بیاد اما واقعیته ، حتی دوست ندارن بچشون را ببوسی زیاد یا بچلونی ، اصلا خوششون نمیاد و فقط به همین دلیل ! البته من نمی دونستم و بچه های دوستامو می چلوندم بعدا که فهمیدم خیلی ناراحت شدم :( ،چون اینها N سال پیش آزادی در پوشش داشتن ، عواقبش را در سنین مختلف دیدن و حالا به یک نتیجه نرمال رسیدن ، اما هنوزم آمار تجاوز و بچه دزدی ، دزدیدن زنان و .... بیداد می کنه ،به این آقای دکتر پیشنهاد میدم یک کم مطالعاتشون را از محدوده کشورهای اسلامی هم فراتر ببرن ،شاید حجاب در جامعه اسلامی یک روسریش بیشتر باشه اما در جامعه غیر اسلامی هم حجاب وجود داره !
شاید بازم همین اجبار در دین و حجاب باعث این نوع طرز فکر میشه اما مردم کشورهای مهد دموکراسی کاملا به این قضیه که مردها طبیعتی دارن که به خانمها تمایل دارن و اینکه تفاوت زیادی بین طبیعت مرد و زن وجود داره واقفند و منکر آن نمی شوند اما ما فکر می کنیم این حجاب و پوشش است که مرد را به زن حریص کرده و الا اصولا طبیعت مردها و زنها مثل هم است هیچ جاذبه های خاص جنسی به هم ندارند و این دستورات مذهبی است که شکل جنسی به این قضیه داده !
اما همواره معتقدم رفتار رادیکالی در حجاب چه به قول معروف از این وری چه از اون وری بدترین و دردناک ترین نتایج را داشته ، داره و خواهد داشت ، این غیر قابل انکاره
راجع به اون خانم هم که در یک خانواده رادیکالی بزرگ شده همین قضیه صدق میکنه ، چون دستور دینی را که بهتر است در جامعه اسلامی رعایت بشه را به شکلی براش اجبار کردن که اینقدر قضیه براش گنده میشه که .... بگذریم ، بهتره پایبند باشیم که نظر همه محترمه ، حتی اگر اون نظر در یک محیط جبارانه و رادیکالی شکل گرفته باشه .
اما دوست دارم به این خانم بگم ، همونجوری که زن باید حجاب کنه ، مرد هم باید حجاب نگاهی داشته باشه ، سوالم اینجاست ، اگر همسر ایشون یا یک آقای غریبه که بیرون باهاش برخورد میکنن حجاب نگاهی را رعایت نکنن ایشون دلخور میشن یا نه؟
اما یک نکته دیگه اینکه ، ازدواج ،طلاق ، چند همسری و صیغه در اسلام یک قانون و حد و مرز است ، هیچ جا به مردها سفارش نشده بروید چهار تا زن بگیرید ، همه قوانین در دنیا حد و مرز داره اینم همینه ! خیلی برام عجیبه که تفاوتش درک نمیشه .
در جامعه امروزی ازدواج مجدد با وجود یک همسر خیانت است کسی که بخواد خیانت کنه بهش حق بدن و ندن میره کار خودشو میکنه ، مذهب یک چارچوب قانونی است اما خیانت یک مسئله اخلاقی است و رابطه مستقیم با شخصیت یک آدم داره .
یک نکته دیگه اینکه قرآن کتابی است با منطق تعیین حد و حدودو قوانین برای ایمان آورندگان، نه کتاب شعر و رمان که بخواهیم داستان شیرین و فرهاد توش پیدا کنیم ! مثل این میمونه که بگیم چرا توی کتاب قانون یک کشور حرفی از عشق وعاشقی بین زن و مرد زده نشده ! اما از این آیه معروفتر دیگه نداریم :
خداوند در قسمت آخر آیه 21 سوره روم میفرماید و جعل بینکم موده و رحمه ؛ و ما بین شما زن و شوهر محبت و رحمت قرار دادیم.
می دونید چرا؟ چون همه اینجا معتقدن که در بین مردم آدمهای مریضی وجود دارن ، زن و مرد ، که تمایل به دیدن بدن بچه ها ،عکس گرفتن از بچه ها و سوء استفاده جنسی دارن ، بنابر این احتیاط می کنند. این قضیه تو ایران خیلی نرماله اما خوب قبول دارم که قابل درک نیست شاید هم مسخره به نظر بیاد اما واقعیته ، حتی دوست ندارن بچشون را ببوسی زیاد یا بچلونی ، اصلا خوششون نمیاد و فقط به همین دلیل ! البته من نمی دونستم و بچه های دوستامو می چلوندم بعدا که فهمیدم خیلی ناراحت شدم :( ،چون اینها N سال پیش آزادی در پوشش داشتن ، عواقبش را در سنین مختلف دیدن و حالا به یک نتیجه نرمال رسیدن ، اما هنوزم آمار تجاوز و بچه دزدی ، دزدیدن زنان و .... بیداد می کنه ،به این آقای دکتر پیشنهاد میدم یک کم مطالعاتشون را از محدوده کشورهای اسلامی هم فراتر ببرن ،شاید حجاب در جامعه اسلامی یک روسریش بیشتر باشه اما در جامعه غیر اسلامی هم حجاب وجود داره !
شاید بازم همین اجبار در دین و حجاب باعث این نوع طرز فکر میشه اما مردم کشورهای مهد دموکراسی کاملا به این قضیه که مردها طبیعتی دارن که به خانمها تمایل دارن و اینکه تفاوت زیادی بین طبیعت مرد و زن وجود داره واقفند و منکر آن نمی شوند اما ما فکر می کنیم این حجاب و پوشش است که مرد را به زن حریص کرده و الا اصولا طبیعت مردها و زنها مثل هم است هیچ جاذبه های خاص جنسی به هم ندارند و این دستورات مذهبی است که شکل جنسی به این قضیه داده !
اما همواره معتقدم رفتار رادیکالی در حجاب چه به قول معروف از این وری چه از اون وری بدترین و دردناک ترین نتایج را داشته ، داره و خواهد داشت ، این غیر قابل انکاره
راجع به اون خانم هم که در یک خانواده رادیکالی بزرگ شده همین قضیه صدق میکنه ، چون دستور دینی را که بهتر است در جامعه اسلامی رعایت بشه را به شکلی براش اجبار کردن که اینقدر قضیه براش گنده میشه که .... بگذریم ، بهتره پایبند باشیم که نظر همه محترمه ، حتی اگر اون نظر در یک محیط جبارانه و رادیکالی شکل گرفته باشه .
اما دوست دارم به این خانم بگم ، همونجوری که زن باید حجاب کنه ، مرد هم باید حجاب نگاهی داشته باشه ، سوالم اینجاست ، اگر همسر ایشون یا یک آقای غریبه که بیرون باهاش برخورد میکنن حجاب نگاهی را رعایت نکنن ایشون دلخور میشن یا نه؟
اما یک نکته دیگه اینکه ، ازدواج ،طلاق ، چند همسری و صیغه در اسلام یک قانون و حد و مرز است ، هیچ جا به مردها سفارش نشده بروید چهار تا زن بگیرید ، همه قوانین در دنیا حد و مرز داره اینم همینه ! خیلی برام عجیبه که تفاوتش درک نمیشه .
در جامعه امروزی ازدواج مجدد با وجود یک همسر خیانت است کسی که بخواد خیانت کنه بهش حق بدن و ندن میره کار خودشو میکنه ، مذهب یک چارچوب قانونی است اما خیانت یک مسئله اخلاقی است و رابطه مستقیم با شخصیت یک آدم داره .
یک نکته دیگه اینکه قرآن کتابی است با منطق تعیین حد و حدودو قوانین برای ایمان آورندگان، نه کتاب شعر و رمان که بخواهیم داستان شیرین و فرهاد توش پیدا کنیم ! مثل این میمونه که بگیم چرا توی کتاب قانون یک کشور حرفی از عشق وعاشقی بین زن و مرد زده نشده ! اما از این آیه معروفتر دیگه نداریم :
خداوند در قسمت آخر آیه 21 سوره روم میفرماید و جعل بینکم موده و رحمه ؛ و ما بین شما زن و شوهر محبت و رحمت قرار دادیم.
بدحجابی اعتراض سیاسی نیست، اعتراض اجتماعی است
شاید در بسیاری از کشورهای آزادی که در آن قانون حاکم است، و بی حجابی در آن منع قانونی ندارد، و برهنگی جزئی از فرهنگ است، نتوان نمونه های غیر قابل تحمل و قبولی، همچون بدحجابی موجودی که توام با بی حیایی و آرایش هرزگی می باشد پیدا کرد.
اینکه چرا عده ای از زنان و دختران جوان ایرانی، بدون توجه به شخصیت و هویت و ارزش زن، برای ابراز وجود و ارائه خود به جامعه، شیوه آرایش غلیظی که در کشورهای اروپایی و آمریکایی خاص فواحش می باشد را انتخاب می کنند، و با پوشش های اغواکننده درجامعه حضور می یابند، نکته ای است که ریشه یابی نشده، و دلایل آن مورد توجه قرار نگرفته است.
دختران و زنان بدحجاب ایرانی، بدون توجه به معنا و مفهوم آزادی، از میان تمام تصاویر آزادی، تنها یک تصویر کوچک آن را انتخاب کرده اند؛ آزادی برهنگی و حق انتخاب پوشش و لباس و آرایش.
و اما تصویر دوم این آزادی را نیز می بایست در نظر گرفت، آزادی مردان و پسران جوانی که می خواهند برای لذت جویی، از این عروسکهای نمایشی، هر گونه که خواستند استفاده کنند .
بی حیایی و هرزگی، خاص دختران خیابانی و روسپیان است، و با بدحجابی تفاوت بسیاری دارد، در جامعه بسته ای که بنا بدلایل اقتصادی و سیاسی، سن ازدواج و طلاق افزایش چشمگیری دارد و راهی برای ارضاء طبیعی و قانونی و اخلاقی جوانان نیست، بدحجابی به بی حیایی، بی حیایی به برهنگی، و برهنگی، به هرزه گی و لذت جویی و عشرت طلبی ختم می شود، و در این میان بازنده بزرگ؛ دختران و زنان نا آگاه و بی دفاعی هستند، که بسیار زود زیبایی و سلامت و طراوت و زندگی و هستی خود را خیلی ارزان و راحت، و یخاطر هیچ از دست می دهند.
بدحجابی اینک یک فرهنگ است، فرهنگی که قسمتی از حجاب را کنار گذاشته و بصورت نیمه پنهان و با جذابیتی خاص وارد جامعه و بازار شده است.
حجاب و بی حجابی، دارای منطق و اصول و قانون و قابل قبول و تحمل است، اما بد حجابی، فریب و نیرنگ و نفاقی است، که تابع هیچ اصول و قانون و قاعده ای نمی باشد، و تا قبل از مبارزه قاطع با بد حجابان سیاسی و اقتصادی، نمی توان با بدحجابی موجود در مردان و زنان جامعه مبارزه کرد.
بدحجابی موجود امروز در جامعه، نوعی اعتراض شفاف و فریاد خاموشی است بر علیه وعده ها و شعارهای تحقق نیافته.
ریشه بدحجابی و بی حیایی و فحشاء، در فسادهای اقتصادی و تبعیض و نابرابری و بی عدالتی است، و تا آنزمان که ثروت های باد آورده و اختلاس و ربا و سوء استفاده های کلان و رانت و امتیازهای ویژه برای افرادی خاص باشد، و مسئله معضل شده کار و مسکن و امنیت شغلی و فقر جوانان حل نشود، بدحجابی هم هست و نمی توان با آن مبارزه کرد.
با جوانی که بدلیل وجود تضادهای موجود می خواهد با وجود و جسم و ظاهر خود اعتراض کند، و بدحجابی و دهان کجی به قوانین موجود، فریاد در سکوت اوست، نمی توان مبارزه کرد، و موفق شد، چرا که بدحجابی، یک اعتراض اجتماعی است، نه اعتراض سیاسی!
جرم و گناه ربا و رشوه و اختلاس و رانت خواری بیشتر است یا بدحجابی و بی حیایی و روسپیگری؟!
حجاب یک اصل اسلامی و متعلق به جامعه اسلامی است، و تنها در جامعه اسلامی می توان توقع رعایت اصول اسلامی را داشت، و اما آیا جامعه امروز ما اسلامی است؟!
حکم اسلامی می بایست در جامعه اسلامی اجرا شود، و تا قبل از تشکیل و وجود یک جامعه اسلامی، اجرای حکم اسلامی معنا و مفهمومی ندارد.
آیا اصول مذهب و دین در جامعه، فقط توسط بد حجابان بصورت عیان شکسته می شود؟ آیا جامعه اسلامی، فقیر و مستمند و بیکار و مفسد اقتصادی و فاصله طبقاتی و اختلاس و رابطه سالاری دارد؟
جامعه ای که فقر و بیکاری و فساد و فحشاء دارد، اسلامی نیست، و در آن جامعه که تنها ظاهری از اسلام را دارد، نمی تواند با نمادهای غیر اسلامی، با حربه های اسلامی مبارزه کرد.
امروز دولت، معترض چندان و قدرتمند سیاسی ندارد، چرا که معترضین سیاسی؛ منتقدین جناحی بوده، و بسیار اندک و غیر تاثیرگذار می باشند، امروز دولت با اعتراض کنندگان اجتماعی روبرو است، با لشگر بیکاران و محرومان و فقیرانی که به تلاش دولت جدید برای تعبیر رویاها امید بسته اند.
در سطح ماندن و حرکت کردن دولت، اعتراضات را عمیقتر و غیرقابل مهار خواهد کرد، برای حل معضل فساد و فحشاء و بدحجابی در جامعه، دولت باید دلایل رشد این پدیده ها را از بین برده و اشتغال و امنیت شغلی و عدالت اجتماعی ایجاده کرده، و مانع از عقد قراردادهای استعماری بین کارگران و کارفرمایان و رشد فساد و فاصله طبقاتی گردد.
مبارزه ظاهری و سطحی با بدحجابی ساده و آسان است، اما این مبارزه و برخورد، بدحجابی را از بین نخواهد برد، بلکه بدحجابی را به بی حجابی و برهنگی بیشتر سوق خواهد داد.
معتادان و بد حجابان، بدلیل نوع عمل و علم به خلاف و قانون شکنی، تا به امروز برای هیچ دولتی در بعد از انقلاب خطرساز نبوده و خطری ایجاد نکرده، و از دولتها توقع و خواستی نداشته اند، و اما معتادی که اعتیاد را ترک کند، و بدحجابی که با حجاب شود، و فاحشه ای که توبه کند و از راه رفته باز گردد، از دولت اسلامی توقع و خواست خواهد داشت، آیا دولت حاکم آمادگی و توان پاسخ به توقعات و درخواست ها را دارد؟
محمد رضا شوق الشعراء
شاید در بسیاری از کشورهای آزادی که در آن قانون حاکم است، و بی حجابی در آن منع قانونی ندارد، و برهنگی جزئی از فرهنگ است، نتوان نمونه های غیر قابل تحمل و قبولی، همچون بدحجابی موجودی که توام با بی حیایی و آرایش هرزگی می باشد پیدا کرد.
اینکه چرا عده ای از زنان و دختران جوان ایرانی، بدون توجه به شخصیت و هویت و ارزش زن، برای ابراز وجود و ارائه خود به جامعه، شیوه آرایش غلیظی که در کشورهای اروپایی و آمریکایی خاص فواحش می باشد را انتخاب می کنند، و با پوشش های اغواکننده درجامعه حضور می یابند، نکته ای است که ریشه یابی نشده، و دلایل آن مورد توجه قرار نگرفته است.
دختران و زنان بدحجاب ایرانی، بدون توجه به معنا و مفهوم آزادی، از میان تمام تصاویر آزادی، تنها یک تصویر کوچک آن را انتخاب کرده اند؛ آزادی برهنگی و حق انتخاب پوشش و لباس و آرایش.
و اما تصویر دوم این آزادی را نیز می بایست در نظر گرفت، آزادی مردان و پسران جوانی که می خواهند برای لذت جویی، از این عروسکهای نمایشی، هر گونه که خواستند استفاده کنند .
بی حیایی و هرزگی، خاص دختران خیابانی و روسپیان است، و با بدحجابی تفاوت بسیاری دارد، در جامعه بسته ای که بنا بدلایل اقتصادی و سیاسی، سن ازدواج و طلاق افزایش چشمگیری دارد و راهی برای ارضاء طبیعی و قانونی و اخلاقی جوانان نیست، بدحجابی به بی حیایی، بی حیایی به برهنگی، و برهنگی، به هرزه گی و لذت جویی و عشرت طلبی ختم می شود، و در این میان بازنده بزرگ؛ دختران و زنان نا آگاه و بی دفاعی هستند، که بسیار زود زیبایی و سلامت و طراوت و زندگی و هستی خود را خیلی ارزان و راحت، و یخاطر هیچ از دست می دهند.
بدحجابی اینک یک فرهنگ است، فرهنگی که قسمتی از حجاب را کنار گذاشته و بصورت نیمه پنهان و با جذابیتی خاص وارد جامعه و بازار شده است.
حجاب و بی حجابی، دارای منطق و اصول و قانون و قابل قبول و تحمل است، اما بد حجابی، فریب و نیرنگ و نفاقی است، که تابع هیچ اصول و قانون و قاعده ای نمی باشد، و تا قبل از مبارزه قاطع با بد حجابان سیاسی و اقتصادی، نمی توان با بدحجابی موجود در مردان و زنان جامعه مبارزه کرد.
بدحجابی موجود امروز در جامعه، نوعی اعتراض شفاف و فریاد خاموشی است بر علیه وعده ها و شعارهای تحقق نیافته.
ریشه بدحجابی و بی حیایی و فحشاء، در فسادهای اقتصادی و تبعیض و نابرابری و بی عدالتی است، و تا آنزمان که ثروت های باد آورده و اختلاس و ربا و سوء استفاده های کلان و رانت و امتیازهای ویژه برای افرادی خاص باشد، و مسئله معضل شده کار و مسکن و امنیت شغلی و فقر جوانان حل نشود، بدحجابی هم هست و نمی توان با آن مبارزه کرد.
با جوانی که بدلیل وجود تضادهای موجود می خواهد با وجود و جسم و ظاهر خود اعتراض کند، و بدحجابی و دهان کجی به قوانین موجود، فریاد در سکوت اوست، نمی توان مبارزه کرد، و موفق شد، چرا که بدحجابی، یک اعتراض اجتماعی است، نه اعتراض سیاسی!
جرم و گناه ربا و رشوه و اختلاس و رانت خواری بیشتر است یا بدحجابی و بی حیایی و روسپیگری؟!
حجاب یک اصل اسلامی و متعلق به جامعه اسلامی است، و تنها در جامعه اسلامی می توان توقع رعایت اصول اسلامی را داشت، و اما آیا جامعه امروز ما اسلامی است؟!
حکم اسلامی می بایست در جامعه اسلامی اجرا شود، و تا قبل از تشکیل و وجود یک جامعه اسلامی، اجرای حکم اسلامی معنا و مفهمومی ندارد.
آیا اصول مذهب و دین در جامعه، فقط توسط بد حجابان بصورت عیان شکسته می شود؟ آیا جامعه اسلامی، فقیر و مستمند و بیکار و مفسد اقتصادی و فاصله طبقاتی و اختلاس و رابطه سالاری دارد؟
جامعه ای که فقر و بیکاری و فساد و فحشاء دارد، اسلامی نیست، و در آن جامعه که تنها ظاهری از اسلام را دارد، نمی تواند با نمادهای غیر اسلامی، با حربه های اسلامی مبارزه کرد.
امروز دولت، معترض چندان و قدرتمند سیاسی ندارد، چرا که معترضین سیاسی؛ منتقدین جناحی بوده، و بسیار اندک و غیر تاثیرگذار می باشند، امروز دولت با اعتراض کنندگان اجتماعی روبرو است، با لشگر بیکاران و محرومان و فقیرانی که به تلاش دولت جدید برای تعبیر رویاها امید بسته اند.
در سطح ماندن و حرکت کردن دولت، اعتراضات را عمیقتر و غیرقابل مهار خواهد کرد، برای حل معضل فساد و فحشاء و بدحجابی در جامعه، دولت باید دلایل رشد این پدیده ها را از بین برده و اشتغال و امنیت شغلی و عدالت اجتماعی ایجاده کرده، و مانع از عقد قراردادهای استعماری بین کارگران و کارفرمایان و رشد فساد و فاصله طبقاتی گردد.
مبارزه ظاهری و سطحی با بدحجابی ساده و آسان است، اما این مبارزه و برخورد، بدحجابی را از بین نخواهد برد، بلکه بدحجابی را به بی حجابی و برهنگی بیشتر سوق خواهد داد.
معتادان و بد حجابان، بدلیل نوع عمل و علم به خلاف و قانون شکنی، تا به امروز برای هیچ دولتی در بعد از انقلاب خطرساز نبوده و خطری ایجاد نکرده، و از دولتها توقع و خواستی نداشته اند، و اما معتادی که اعتیاد را ترک کند، و بدحجابی که با حجاب شود، و فاحشه ای که توبه کند و از راه رفته باز گردد، از دولت اسلامی توقع و خواست خواهد داشت، آیا دولت حاکم آمادگی و توان پاسخ به توقعات و درخواست ها را دارد؟
محمد رضا شوق الشعراء
دوستانی که تازه به جمع پیوستن خوش اومدن ، منتظر شنیدن نظرات شما هم هستیم :)
حجاب اجباری: وسیله ای برای انقیاد زنان / شهلا عبقری
سال 2007 برای زنان ایران سالی بود که رژیم اسلامی ایران بیش از همیشه تلاش نمود که قدر قدرتی خود را به زنان بنمایاند. دراین سال رژیم در ضرب وشتم و دستگیری زنان " بد حجاب" رکورد قبلی خود را شکست وبالاترین آماررا بوجود آورد. در سال گذسته مبارزات زنان در مقابله با قوانین حجاب اجباری آنچنان بصورت بی توجهی وبی تفاوتی نسبت به قوانین در آمد که رژیم وحشت زده از اینکه مبادا زنان بادریدن پرده حجاب رهایی یابند، دیوانه وار دست به سرکوب وحشیانه زنان زد و دیگر بار نقض حقوق اولیه زنان را برای جهانیان به نمایش گذاشت.
پس از انقلاب بهمن 57، سرکوب زنان با صدور فرمان حجاب اجباری بوسیله خمینی، در اسفند ماه 1357 آغازشد. فرمان حجاب اجباری، زمانی صادر شد که هنوز جمهوری اسلامی از نظر حقوقی وجود نداشت. جمهوری اسلامی در 12 فروردین 1358 در پی یک همه پرسی، موجودیت حقوقی پیداکرد. پس از صدور فرمان حجاب اجباری، در روز جهانی زن، هفده اسفند(هشت مارس) سال 1357 بزرگترین تظاهرات زنان برای مخالفت با این فرمان برگزارشد. 30 هزار زن در این تظاهرات شرکت کردند و شعارشان این بود که "ما انقلاب نکردیم تا به عقب برگردیم”. تلاش ها و اعتراضات گسترده زنان متعاقب این تظاهرات توانست تحقق این فرمان را چندین سال به عقب براند و نهایتآ رژیم تدریجا، ابتدا در نهادهای دولتی و سپس در مدارس و سایر نهادهای جامعه حجاب را اجباری کرد. در خلال سالهای گذشته زنان همواره بر علیه حجاب اجباری مبارزه ومقاومت کرده اند وعلی رغم مجازات های ضد بشری مانند تحقیر ، توهین ، شلاق ، زندان و ... به مقاومت ادامه داده و با اقدامات خود حتی توانستند شکل حجاب اسلامی را از چادر و مقنعه به روسری کوچک ومانتوی کوتا ه تغییر دهند.
با وجود 29 سال مبارزه مستمر زنان علیه حجاب اجباری، کماکان حاکمیت اسلامی بیش از هر مقوله ای به حجاب اجباری تاکید دارد و روزی نیست که زنان در ایران به جرم بد حجابی در خیابان ها تحقیرو تهدید و دستگیر نشوند. چرایی این مقوله احتیاج به بررسی بیشتری دارد. باید دید که آیا حجاب صرفا یک مقوله دینی است یا اینکه حجاب اجباری بخشی از استراتژی سیاسی بنیاد گرایان مذهبی برای سرکوب و کنترل زنان است. برای روشن شدن این مطلب نگاهی به بستر تاریخی پیدایش حجاب در جوامع می اندازیم.
پیدایش حجاب در جوامع
از دیدگاه تاریخی، حجاب از اواخر دوران برده داری و اوایل دوران فئودالی پدید آمد. زمانی که خان ها واربابان زنان بیشماری را در تملک خود داشتند. در سایه این تملک و برای اینکه مالکیت اربابان و خان ها خدشه دار نشود، زنان در حرمسراها محصور بودند وزمانی هم که می خواستند زنان را از یک محل به محل دیگر انتقال دهند آنان را در جعبه های مستور مینشاندند وبرروی اسب یا شتر حمل می کردند بطوریکه کسی از خارج نمی توانست زنان را ببیند. بعدها این جعبه ها بصورت حجابی در آمد که کاملا تمامی بدن و صورت زنان را می پوشاند. ابتدا حجاب فقط مختص زنان طبقات بالای جامعه بود وسپس در میان طبقات پایین تر جامعه به دلیل نفوذ فرهنگی طبقات بالا اشاعه پیدا کرد. خان ها و فئودالها به دلیل عدم احساس امنیت برای زنان خود و به منظور مخفی نگاه داشتن آنان حجاب را بوجود آوردند زیرا که هر خانی بواسطه برخورداری از قدرت مطلقه خود در صورت مشاهده زنی زیبا که مایملک خان دیگری بود می توانست به او طمع کند و او را به جبر و زور تصاحب نماید.
حجاب درادیان و دین اسلام
نگاهی به ادیان مختلف نشان میدهد که در هر دینی اشاراتی در مورد حجاب وجود دارد. توجه به این اشارات مشخص میکند که حجاب در ادیان برگرفته از جامعه واجتماع زمان پیداش ادیان بوده است. در هیچ کدام از ادیان اجباری در حجاب وجود ندارد.
در اسلام نیز اشاراتی به حجاب شده است که گویای فعل و انفعالات اجتماعی دوران پیامبر اسلام بوده است. مفسران دینی عصر امروز تفاسیر متفاوتی از آیات حجاب در قرآن دارند بطوریکه در بسیاری از کشورهای مسلمان نظیر اندونزی، هند، چین، مالزی، آسیای مرکزی ،بنگلادش، ترکیه و... میلیونها زن مسلمان از حجاب اسلامی استفاده نمیکنند واعتقاد براین دارند که داشتن حجاب اسلامی اجباری نیست. در ایران نیز هستند روحانیان و متفکران اسلامی که اعتقاد دارند که حجاب اجباری در ایران ضروری نیست. بطور مثال آیت الله طالقانی از مخالفان حجاب اجباری بود و حجت الاسلام یوسفی اشکوری معتقد است که پوشاندن سر زنان از نظر اسلام ضروری نیست. مرضیه مرتاضی لنگرودی پیدایش حجاب در دوران پیامبر اسلام را وسیله شتاسایی و حفظ امنیت زنان مسلمان از زنان غیر مسلمان میداند و در مقاله ای در مورد حجاب چنین مینویسد:
"در آیات حجاب ابتدا مردان مورد خطاب قرار میگیرند سپس زنان. یعنی در جامعه پدر سالارانه و در نظام قبایلی که سر رشته امور در دست مردان است ابتدا از آنان میخواهد که با فرو پوشیدن چشمشان از چشم چرانی و با تسلط بر خویش عورتهایشان را حفظ کنند و از تحمیل تحریکات شهوانی و نگاه جنسی برجامعه خودداری ورزند. و سپس از زنان مسلمان میخواهد آنها نیز چنین کنند. و در جای دیگر که در مورد ضرورت رعایت حجاب زنان را مخاطب قرار میدهد از آنها میخواهد برای آنکه به هویت و تعین مسلمانی شناخته شوند و از تعرض مصون بمانند حجاب را رعایت کنند آنهم نه در کناره گیری از اجتماع که در حد اینکه زینتها یشان را آشکار نکنند. یعنی از تحریک مردان بپرهیزند زیرا طبق قراردادهای منعقده بین مسلمانان و قبایل غیر مسلمان، کسی حق تعرض به مسلمانان را نداشت ( آیات مربوط به حجاب،برای توجیه شناسایی زن مسلمان از غیر مسلمان نازل شد)".
حجاب اجباری پایه استحکام و اقتدار رژیم
پس از برپایی حکومت اسلامی در ایران، بنیادگران اسلامی برآن شدند که با استفاده ابزاری از مقوله حجاب اقتدار خود را برنیمی از جمعیت ایران یعنی زنان مستحکم کنند. پای گذاری اقتدار از زنان شروع شد ونهایتا به مردان یعنی کل جامعه منتهی شد . دیده ایم که با وجود تلاش ها ومقاومت های زنان بر علیه حجاب اجباری در خلال 29 سال گذ شته کماکان رژیم اسلامی کوشیده که بر روی حجاب اجباری پا فشاری کند و به سرکوب زنان بیش از پیش بپردازد تا بتواند اقتدارخود را در جامعه تداوم بخشد. مشاهده میشود که در سالهای اخیر نه تنها از اهمیت حجاب برای حکومت اسلامی کاسته نشده، بلکه به یک مقوله ایدئولوژی سیاسی فراگیرنیز تبدیل شده است بطوریکه با برنامه ریزی های دقیق وآگاهانه دست به صدور آن در سطح بین المللی نیز زده است. کوشش های رژیم در بر پایی سمینارهای حجاب در سطح بین المللی از این زمره بوده است .
حجاب اجباری در حکومت اسلامی از دیدگاهی سرچشمه میگیرد که زنان را مایملک .مردان میداند و نهایتا خود را قیم مردان جامعه. اگر مردان جامعه به دقت مقوله حجاب اجباری را مد نظر قرار دهند در خواهند یافت که نه تنها زنان بلکه مردان نیز در چنین سیستمی از هویت انسانی خود تهی میشوند. حکومت اسلامی میکوشد که با انواع تبلیغات ثابت کند که حجاب اسلامی یک نوع پوشش در کنار دیگر انواع پوشش هااست . اما زمانی که حجاب اسلامی، دیگر انواع پوشش را از بین می برد و اجازه ی بروز به آن ها نمیدهد نمی تواند معنای پوشش داشته باشد، بلکه به معنای پرده یا حصاری است که زنان را از مردان جدامی سازد و جدا سازی( آپارتاید) جنسی را بر قرارمی سازد. با جدا سازی جنسی، زنان و مردان در مقابل هم وحتی زنان با حجاب در مقابل زنان به اصطلاح" بد حجاب" قرار می گیرند وشرایطی بوجود می آورد که رژیم اسلامی بتواند به هدف عمده خود که انقیاد زنان و سرکوب کل جامعه است دست یابد.
حق انتخاب نوع پوشش یکی ازاولین و پایه ای ترین حقوق انسانها است که زنان ایران با محروم شدن از آن به انسانی درجه دو تنزل یافته اند . انسان درجه دو انسانی است که از مراتب انسانی خود به اجبار پایین افتاده وبه اجبار پائین نگهداشته شده است. بسیار مهم است که زن به این تنزل تن درندهد وآن را قبول نکند. هستند زنانی هر چند کم شمار که اعتقاد دارند که حجاب مساله آنان نیست و نمی بینند که چگونه حجاب نماد به بند کشیدن زن ایرانی است و نظام اسلامی به اشکال مختلف بااستفاده از این وسیله زنان جامعه را از حیطه اقتصادی و سیاسی دور نگه داشته است . خوشبختانه اکثریت زنان ایران همواره در مقابل حجاب اجباری مقاومت کرده اند بطوریکه اینجا وآنجا رژیم به شکست خود اعتراف کرده و حتی یکی از نمایندگان مجلس اذعان نموده است که جمهوری اسلامی روش صحیحی را برای جا انداختن حجاب پیش نگرفته است.
امروزما در عصر گسترش استقرار دموکراسی در جهان هستیم ورعایت حقوق بشر از ملزمات اولیه جوامع پیشرو بشری است. حق آزادی پوشش یکی از ارکان آزادی و برابری زنان در ایران است و مقاومت و مبارزات زنان برای دست یابی به این حق همچنان ادامه دارد و زنان ایران با سابقه مبارزات دیرینه خود از انقیاد رژیم اسلامی ایران رهایی خواهند یافت وراه را برای پرپایی یک نظام دموکراتیک و سکولار هموار خواهند ساخت.
شهلا عبقری
سال 2007 برای زنان ایران سالی بود که رژیم اسلامی ایران بیش از همیشه تلاش نمود که قدر قدرتی خود را به زنان بنمایاند. دراین سال رژیم در ضرب وشتم و دستگیری زنان " بد حجاب" رکورد قبلی خود را شکست وبالاترین آماررا بوجود آورد. در سال گذسته مبارزات زنان در مقابله با قوانین حجاب اجباری آنچنان بصورت بی توجهی وبی تفاوتی نسبت به قوانین در آمد که رژیم وحشت زده از اینکه مبادا زنان بادریدن پرده حجاب رهایی یابند، دیوانه وار دست به سرکوب وحشیانه زنان زد و دیگر بار نقض حقوق اولیه زنان را برای جهانیان به نمایش گذاشت.
پس از انقلاب بهمن 57، سرکوب زنان با صدور فرمان حجاب اجباری بوسیله خمینی، در اسفند ماه 1357 آغازشد. فرمان حجاب اجباری، زمانی صادر شد که هنوز جمهوری اسلامی از نظر حقوقی وجود نداشت. جمهوری اسلامی در 12 فروردین 1358 در پی یک همه پرسی، موجودیت حقوقی پیداکرد. پس از صدور فرمان حجاب اجباری، در روز جهانی زن، هفده اسفند(هشت مارس) سال 1357 بزرگترین تظاهرات زنان برای مخالفت با این فرمان برگزارشد. 30 هزار زن در این تظاهرات شرکت کردند و شعارشان این بود که "ما انقلاب نکردیم تا به عقب برگردیم”. تلاش ها و اعتراضات گسترده زنان متعاقب این تظاهرات توانست تحقق این فرمان را چندین سال به عقب براند و نهایتآ رژیم تدریجا، ابتدا در نهادهای دولتی و سپس در مدارس و سایر نهادهای جامعه حجاب را اجباری کرد. در خلال سالهای گذشته زنان همواره بر علیه حجاب اجباری مبارزه ومقاومت کرده اند وعلی رغم مجازات های ضد بشری مانند تحقیر ، توهین ، شلاق ، زندان و ... به مقاومت ادامه داده و با اقدامات خود حتی توانستند شکل حجاب اسلامی را از چادر و مقنعه به روسری کوچک ومانتوی کوتا ه تغییر دهند.
با وجود 29 سال مبارزه مستمر زنان علیه حجاب اجباری، کماکان حاکمیت اسلامی بیش از هر مقوله ای به حجاب اجباری تاکید دارد و روزی نیست که زنان در ایران به جرم بد حجابی در خیابان ها تحقیرو تهدید و دستگیر نشوند. چرایی این مقوله احتیاج به بررسی بیشتری دارد. باید دید که آیا حجاب صرفا یک مقوله دینی است یا اینکه حجاب اجباری بخشی از استراتژی سیاسی بنیاد گرایان مذهبی برای سرکوب و کنترل زنان است. برای روشن شدن این مطلب نگاهی به بستر تاریخی پیدایش حجاب در جوامع می اندازیم.
پیدایش حجاب در جوامع
از دیدگاه تاریخی، حجاب از اواخر دوران برده داری و اوایل دوران فئودالی پدید آمد. زمانی که خان ها واربابان زنان بیشماری را در تملک خود داشتند. در سایه این تملک و برای اینکه مالکیت اربابان و خان ها خدشه دار نشود، زنان در حرمسراها محصور بودند وزمانی هم که می خواستند زنان را از یک محل به محل دیگر انتقال دهند آنان را در جعبه های مستور مینشاندند وبرروی اسب یا شتر حمل می کردند بطوریکه کسی از خارج نمی توانست زنان را ببیند. بعدها این جعبه ها بصورت حجابی در آمد که کاملا تمامی بدن و صورت زنان را می پوشاند. ابتدا حجاب فقط مختص زنان طبقات بالای جامعه بود وسپس در میان طبقات پایین تر جامعه به دلیل نفوذ فرهنگی طبقات بالا اشاعه پیدا کرد. خان ها و فئودالها به دلیل عدم احساس امنیت برای زنان خود و به منظور مخفی نگاه داشتن آنان حجاب را بوجود آوردند زیرا که هر خانی بواسطه برخورداری از قدرت مطلقه خود در صورت مشاهده زنی زیبا که مایملک خان دیگری بود می توانست به او طمع کند و او را به جبر و زور تصاحب نماید.
حجاب درادیان و دین اسلام
نگاهی به ادیان مختلف نشان میدهد که در هر دینی اشاراتی در مورد حجاب وجود دارد. توجه به این اشارات مشخص میکند که حجاب در ادیان برگرفته از جامعه واجتماع زمان پیداش ادیان بوده است. در هیچ کدام از ادیان اجباری در حجاب وجود ندارد.
در اسلام نیز اشاراتی به حجاب شده است که گویای فعل و انفعالات اجتماعی دوران پیامبر اسلام بوده است. مفسران دینی عصر امروز تفاسیر متفاوتی از آیات حجاب در قرآن دارند بطوریکه در بسیاری از کشورهای مسلمان نظیر اندونزی، هند، چین، مالزی، آسیای مرکزی ،بنگلادش، ترکیه و... میلیونها زن مسلمان از حجاب اسلامی استفاده نمیکنند واعتقاد براین دارند که داشتن حجاب اسلامی اجباری نیست. در ایران نیز هستند روحانیان و متفکران اسلامی که اعتقاد دارند که حجاب اجباری در ایران ضروری نیست. بطور مثال آیت الله طالقانی از مخالفان حجاب اجباری بود و حجت الاسلام یوسفی اشکوری معتقد است که پوشاندن سر زنان از نظر اسلام ضروری نیست. مرضیه مرتاضی لنگرودی پیدایش حجاب در دوران پیامبر اسلام را وسیله شتاسایی و حفظ امنیت زنان مسلمان از زنان غیر مسلمان میداند و در مقاله ای در مورد حجاب چنین مینویسد:
"در آیات حجاب ابتدا مردان مورد خطاب قرار میگیرند سپس زنان. یعنی در جامعه پدر سالارانه و در نظام قبایلی که سر رشته امور در دست مردان است ابتدا از آنان میخواهد که با فرو پوشیدن چشمشان از چشم چرانی و با تسلط بر خویش عورتهایشان را حفظ کنند و از تحمیل تحریکات شهوانی و نگاه جنسی برجامعه خودداری ورزند. و سپس از زنان مسلمان میخواهد آنها نیز چنین کنند. و در جای دیگر که در مورد ضرورت رعایت حجاب زنان را مخاطب قرار میدهد از آنها میخواهد برای آنکه به هویت و تعین مسلمانی شناخته شوند و از تعرض مصون بمانند حجاب را رعایت کنند آنهم نه در کناره گیری از اجتماع که در حد اینکه زینتها یشان را آشکار نکنند. یعنی از تحریک مردان بپرهیزند زیرا طبق قراردادهای منعقده بین مسلمانان و قبایل غیر مسلمان، کسی حق تعرض به مسلمانان را نداشت ( آیات مربوط به حجاب،برای توجیه شناسایی زن مسلمان از غیر مسلمان نازل شد)".
حجاب اجباری پایه استحکام و اقتدار رژیم
پس از برپایی حکومت اسلامی در ایران، بنیادگران اسلامی برآن شدند که با استفاده ابزاری از مقوله حجاب اقتدار خود را برنیمی از جمعیت ایران یعنی زنان مستحکم کنند. پای گذاری اقتدار از زنان شروع شد ونهایتا به مردان یعنی کل جامعه منتهی شد . دیده ایم که با وجود تلاش ها ومقاومت های زنان بر علیه حجاب اجباری در خلال 29 سال گذ شته کماکان رژیم اسلامی کوشیده که بر روی حجاب اجباری پا فشاری کند و به سرکوب زنان بیش از پیش بپردازد تا بتواند اقتدارخود را در جامعه تداوم بخشد. مشاهده میشود که در سالهای اخیر نه تنها از اهمیت حجاب برای حکومت اسلامی کاسته نشده، بلکه به یک مقوله ایدئولوژی سیاسی فراگیرنیز تبدیل شده است بطوریکه با برنامه ریزی های دقیق وآگاهانه دست به صدور آن در سطح بین المللی نیز زده است. کوشش های رژیم در بر پایی سمینارهای حجاب در سطح بین المللی از این زمره بوده است .
حجاب اجباری در حکومت اسلامی از دیدگاهی سرچشمه میگیرد که زنان را مایملک .مردان میداند و نهایتا خود را قیم مردان جامعه. اگر مردان جامعه به دقت مقوله حجاب اجباری را مد نظر قرار دهند در خواهند یافت که نه تنها زنان بلکه مردان نیز در چنین سیستمی از هویت انسانی خود تهی میشوند. حکومت اسلامی میکوشد که با انواع تبلیغات ثابت کند که حجاب اسلامی یک نوع پوشش در کنار دیگر انواع پوشش هااست . اما زمانی که حجاب اسلامی، دیگر انواع پوشش را از بین می برد و اجازه ی بروز به آن ها نمیدهد نمی تواند معنای پوشش داشته باشد، بلکه به معنای پرده یا حصاری است که زنان را از مردان جدامی سازد و جدا سازی( آپارتاید) جنسی را بر قرارمی سازد. با جدا سازی جنسی، زنان و مردان در مقابل هم وحتی زنان با حجاب در مقابل زنان به اصطلاح" بد حجاب" قرار می گیرند وشرایطی بوجود می آورد که رژیم اسلامی بتواند به هدف عمده خود که انقیاد زنان و سرکوب کل جامعه است دست یابد.
حق انتخاب نوع پوشش یکی ازاولین و پایه ای ترین حقوق انسانها است که زنان ایران با محروم شدن از آن به انسانی درجه دو تنزل یافته اند . انسان درجه دو انسانی است که از مراتب انسانی خود به اجبار پایین افتاده وبه اجبار پائین نگهداشته شده است. بسیار مهم است که زن به این تنزل تن درندهد وآن را قبول نکند. هستند زنانی هر چند کم شمار که اعتقاد دارند که حجاب مساله آنان نیست و نمی بینند که چگونه حجاب نماد به بند کشیدن زن ایرانی است و نظام اسلامی به اشکال مختلف بااستفاده از این وسیله زنان جامعه را از حیطه اقتصادی و سیاسی دور نگه داشته است . خوشبختانه اکثریت زنان ایران همواره در مقابل حجاب اجباری مقاومت کرده اند بطوریکه اینجا وآنجا رژیم به شکست خود اعتراف کرده و حتی یکی از نمایندگان مجلس اذعان نموده است که جمهوری اسلامی روش صحیحی را برای جا انداختن حجاب پیش نگرفته است.
امروزما در عصر گسترش استقرار دموکراسی در جهان هستیم ورعایت حقوق بشر از ملزمات اولیه جوامع پیشرو بشری است. حق آزادی پوشش یکی از ارکان آزادی و برابری زنان در ایران است و مقاومت و مبارزات زنان برای دست یابی به این حق همچنان ادامه دارد و زنان ایران با سابقه مبارزات دیرینه خود از انقیاد رژیم اسلامی ایران رهایی خواهند یافت وراه را برای پرپایی یک نظام دموکراتیک و سکولار هموار خواهند ساخت.
شهلا عبقری
خواهش می کنم جودی آبوت جون چقدر کم پیدایین همنام !
نادیا جون به شما هم خوش آمد می گم :)
دوستان اگر میشه لطفا یک چکیده ای از نظریات خودتون را هم بگذارید اینجوری بهتر میشه تبادل نظر واقعی داشت
مرسی
مرسی
سلام
خیلی مباحث جالبی برا تبادل نظر انتخاب کردین
حیف که دیر اینجا رو پیدا کردم
یکمی از تاپیک رو بخونم تا دستم بیاد
ولی واقعا خوشحالم که افرادی هم هستن که با وجود نظرات مخالف اینقدر زیبا میتونن انتقاداتشون رو از هم بیان کنن
امیدوارم همچین منشی از خودمون وخونوادهامون شروع بشه ودر نهایت در اجتماعمون هم گسترش پیدا کنه
خیلی مباحث جالبی برا تبادل نظر انتخاب کردین
حیف که دیر اینجا رو پیدا کردم
یکمی از تاپیک رو بخونم تا دستم بیاد
ولی واقعا خوشحالم که افرادی هم هستن که با وجود نظرات مخالف اینقدر زیبا میتونن انتقاداتشون رو از هم بیان کنن
امیدوارم همچین منشی از خودمون وخونوادهامون شروع بشه ودر نهایت در اجتماعمون هم گسترش پیدا کنه
به امید اونروز
fairy جون شما بسیار منطقی مینویسی
و خیلی از نوشتارتون یاد گرفتم ممنون
اما سلیقه شخص من به پاپاگینا ی عزیز نزدیکتره
چون من تو دوره ای زندگی کردم که احساس میکنم خیلی در حق نسل من اجحاف شده ونمی تونم خیلی منطقی به همه مسائل نگاه کنم احساس جزئ لاینفک تصمیمات زندگی من شده
زمانی که تو بدیعی ترین نکات حق تصمیم گیری وانتخاب ازت سلب شده باشه نمیشه راحت به انتخاب تحمیلی دیگران مثبت نگاه کرد
مقاله خانوم خلخالی هم برام جالب بود
و خیلی از نوشتارتون یاد گرفتم ممنون
اما سلیقه شخص من به پاپاگینا ی عزیز نزدیکتره
چون من تو دوره ای زندگی کردم که احساس میکنم خیلی در حق نسل من اجحاف شده ونمی تونم خیلی منطقی به همه مسائل نگاه کنم احساس جزئ لاینفک تصمیمات زندگی من شده
زمانی که تو بدیعی ترین نکات حق تصمیم گیری وانتخاب ازت سلب شده باشه نمیشه راحت به انتخاب تحمیلی دیگران مثبت نگاه کرد
مقاله خانوم خلخالی هم برام جالب بود
مامان اریا جون
میام ومقاله شما رو هم سر حوصله میخونم ممنون
میام ومقاله شما رو هم سر حوصله میخونم ممنون
مامان اریا جون
میام ومقاله شما رو هم سر حوصله میخونم ممنون
میام ومقاله شما رو هم سر حوصله میخونم ممنون
پست دوم من در همین صفحه الان ویرایش شد .
کاملیا جان کاملا باهات موافقم ، تحمیل بدترین دردی است که امروز تو جامعه ما وجود داره و تاثیر خیلی بدی روی نوع نگاه ما به مسائل دور و برمون داشته و حتی باعث شده خیلی از ارزشها که روزی مورد احترام همه بود اینجوری لجن مال بشه ، با آرزوی هر چه زودتر آزادی در ایران
راستی عکس کاربریت پر از معناست ، خیلی دوسش دارم :)
کاملیا جان کاملا باهات موافقم ، تحمیل بدترین دردی است که امروز تو جامعه ما وجود داره و تاثیر خیلی بدی روی نوع نگاه ما به مسائل دور و برمون داشته و حتی باعث شده خیلی از ارزشها که روزی مورد احترام همه بود اینجوری لجن مال بشه ، با آرزوی هر چه زودتر آزادی در ایران
راستی عکس کاربریت پر از معناست ، خیلی دوسش دارم :)
سلام به همه خانم ها
مامان آریا جون در حضور شما و بقیه خانم ها جسارت نمی کنم و ترجیح میدم فقط از صحبت هاتون استفاده کنم
ولی موضع خودم و روشن می کنم
من نتونستم تمام صحبت های فری جون و بخونم ولی با توجه به بخش انتهایی صحبت هاشون منم آرزوی آزادی و دارم ،البته از نظر من آزادی فقط آزادی بیان و آزادی در روابط دخترها و پسرا نیست . آزادی در انتخاب دین ، آزادی در انتخاب لباس بدون اینکه هرکسی بخواد نقدی بکنه ، آزادی در بیان احساسات بخصوص خنده البته همه این محدودیت ها رو حکومت ایجاد نکرده خیلی هاشون ریشه در عرف یک جامعه داره
ببخشید من از محل کارم on شدم و مابین کارهام تایپ می کنم به همین خاطر تمرکز ندارم
مامان آریا جون در حضور شما و بقیه خانم ها جسارت نمی کنم و ترجیح میدم فقط از صحبت هاتون استفاده کنم
ولی موضع خودم و روشن می کنم
من نتونستم تمام صحبت های فری جون و بخونم ولی با توجه به بخش انتهایی صحبت هاشون منم آرزوی آزادی و دارم ،البته از نظر من آزادی فقط آزادی بیان و آزادی در روابط دخترها و پسرا نیست . آزادی در انتخاب دین ، آزادی در انتخاب لباس بدون اینکه هرکسی بخواد نقدی بکنه ، آزادی در بیان احساسات بخصوص خنده البته همه این محدودیت ها رو حکومت ایجاد نکرده خیلی هاشون ریشه در عرف یک جامعه داره
ببخشید من از محل کارم on شدم و مابین کارهام تایپ می کنم به همین خاطر تمرکز ندارم
جودی ابوت عزیز
وقتی ازادی تو فکر کردن داشته باشی اون فکر می تونه تبدیل شه به بیان ،به عمل ،به انتخاب هرچیز از پوشش گرفته تا تحصیل تا احساس تا نوع زندگی
در حقیقت ماها ازادی اندیشه نداریم
تموم زندگی ما پر شده از تناقض، البته منظور من از ما ،هم نسلی های خودمه ،من متولد 60 هستم
وقتی ازادی تو فکر کردن داشته باشی اون فکر می تونه تبدیل شه به بیان ،به عمل ،به انتخاب هرچیز از پوشش گرفته تا تحصیل تا احساس تا نوع زندگی
در حقیقت ماها ازادی اندیشه نداریم
تموم زندگی ما پر شده از تناقض، البته منظور من از ما ،هم نسلی های خودمه ،من متولد 60 هستم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز