سلام الی جان.
امیدوارم آروم شده باشین.
من زمان اقدامم و اقدام شما و حدیث تو تاپیک بودم، اما فعال نبودم،
بابت اتفاقاتی ک افتاده متاسفم و قلبا درکت میکنم.
من تجربه شمارو دوبار داشتم.
گذاشتم زمان بگذره ، کمی آروم بشی ،بعد درموردش باهات صحبت کنم.
عزیزم سوای نظر همه متخصصین محترم، شما مشکلت نارسایی دهانه رحم هست، من هم مث شما طول طرویکسم خوب بود، اما نارسایی رحم از نوع شلی دهانه،نه کوتاهی دهانه رحم، رو من و شما داریم.
در ماه های بالا، با اندکی وزن گرفتن جنین، دهانه رحم کم کم باز میشه،کیسه آب وارد دهانه شده و پاره میشه.
من هم بار اول غافلگیر شدم،۲۲ هفته، مث شما دکترها اما و اگر و دلایل مختلف گفتن،و گفتن دفعه بعد سرکلاژ کن یا پساری بزار.
بار دوم چون طول سرویکسم خوب بود، دکتر بعد سونوی آنومالی، با طول سرویکس ۳۵ برای احتیاط برام عمل زد،متاسفانه همون ۱۸ هفته بعد بیهوش شدن برای سرکلاژ،متوجه باز شدن دهانه رحمم شدن.
این خیلی برام بدتر بود،چون استراحت کرده بودم،رعایت کرده بودم اما بازم این اتفاق تلخ افتاد.
بعد ۶ سال ، برای بار سوم اقدام کردم.
الان باردارم.هفته ۳۶.
۱۲ هفته با تقاضای و اصرار خودم با نامه اورژانسی علی رغم طول سرویکس بالا، سرکلاژ شدم.استراحت کردم و جوجه خانوم هنوز مونده.به جز برای عمل و سونو از خونه بیرون نرفتم.حتی برای ویزیت دکتر همسر سوالام ، داروهام و سونوهامو میبرد دکتر نشون میداد،و نسخه میاورد برام.
من فقط برای داشتن و موندن جوجم دیگه ب حرف هیچ دکتری ک نگران نباش و وضعیتت خوبه گوش نکردم و فقط توی خونه موندم.
شرایطم مث شرایط شماس بعد پساری.جزئیات رعایت کردن هارم خاستی میگم.
برو بچرخ، روحیه تو قوی کن، و اماده شو برای خاب و داشتن ی جوجه جیجل😁😃و بعد بی خابی.
خ دوس داشتم همه جزئیاتو برات بنویسم، الان صرفا خاستم بگم ک تنها نیستی،من کاملا درکت میکنم🌺🌸🪴