من خودمو با این ذهنیت ک از پیش برا چیزی غصه نخورم دارم پیش میبرم. من حتی همسرم دیگه باهام دکتر هم نمیاد رفتاراش مث قبل نیس ولی خب هنوز بچه ای ب دنیا نیومده ک من این همه غصشو بخورم هر وقت بدنیا اومد من باید غصه بخورم اگه همسرم یا خودم دوسش نداشتیم. شما هم صبر کنین بدنیا بیاد پیش پیش غصه نخورین تو کار خدا ب زور نمیتونیم دخالت کنیم
اخه دیگه ذهنیت همسرم نیس ک اذیتم میکنه الان تنها چیزی ک اذیتم میکنه فقط گفتن دور بریاس ک میگن تو ک عین کسایی هستی ک پسر دارن چرا سونوت دختره... انشاالله فقط سلامت بدنیا بیاد فقط همینو میخام از خدا خودم زیاد مهم نیستم فکرم روحیم دلم مهم نیس فقط بچم مهمه
اوووه هیشکی به اندازه شوهر من از دختر بدش نمیومد پارسال یه تایپیکی در این مورد زدم که چقدر شوهرم ناراحت بود سه روز اصلا با من حرف نزد انگار از من بدش میومد کم کم بهتر شد تا بچه که به دنیا اومد باور میکنی همون لحظه که به دنیا اومد تو چشاش برق میزد از خوشحالی ولی من باورش نمیکردم اینقدر دوستش داشت کم کم که الانا بهش میگه دردت تو قلبم چراغ خونم
ی مثل هس ک میگه دلتو ب ادمایی ک وقتی میمیری سر رنگ نوشابه ناهارت ک زرد باشه یا سیاه دعوا میگیرن خوش نکن. منم الان هیشکی جز تو دلیم برام مهم نیس خدا ی برکت بهم داده فقط میخام ازش استفاده ببرم دیگه هیشکی بزام اهمیت نداره. حتی احساس همسرم بهش ب من ربط نداره من مسئول احساسات خودمم فقط ن دیگران
