دخملی های گل سال 90

سلام زهره جان خوش آمدی خانمی، خوشحالم از اینکه باشما آشنا می شوم و امیدوارم که رابطه خوبی داشته باشیم

سلام زهره جون، دختر من معمولی غذا می خوره و وقتی گرسنه اش می شود یا شروع می کنه به اینکه خودشو سیر کنه یا ازمن غذا می خواهد ولی معمولاً اولی اتفاق می افته. الینای شما ظریفه، دخمل ظریف که خوبه خانمی، به نظر من هیچ اصراری به زیاد غذا خوردن بهش نکن بگذار همونطوری که می خواهد باشه. یکی از فامیلهای من بچه اش توی سن کم غذا نمی خورد و مدام دنبال بچه اش بود که بهش غذا بده و به اصطلاح خودش معده اش جا باز کنه که از این کم غذایی در بیاد، این بچه بزرگ شد و به سن 5 سالگی که رسید شروع کرد به غذا خوردن و چاق شدن، الان 18سالشه و حداقل 40 کیلو اضافه وزن داره، حالا مادرش می گه کاش هی بهش اصرار نمی کردم غذا بخور. به نظر من بگذاریم بچه ها خودشون سراغ غذا بیایند نه بدویم دنبالشون

برنامه غذایی روزانه در کودکان سن 3 تا 5 سال، باید از نظر قوام، طعم و رنگ تنوع مناسبی داشته باشد و اصول تعادل و میانه روی در آن رعایت شود.میزان انرژی مورد نیاز در حدود 90 – 100 کیلوکالری به ازای کیلوگرم وزن بدن در این سن توصیه می شود .به دلیل کوچک بودن معده و ظرفیت محدود کبد برای ذخیره سازی گلیکوژن در کودکان این سنین و میزان بالای انرژی مورد نیاز، وعده های کوچک و متعدد توصیه می شود. میزان-پروتئین مورد نیاز برای کودکان 1 تا 3 سا ل 2 /1گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن و برای 4 تا 5 سال g1/1 توصیه میشود.

اصول تغذیه کودک در سنین 5-3 سال: • حداقل 3 بار در روز باید غذا خورده شود. • غذا باید سر ساعت معین و در محیطی خوشایند به کودک داده شود. • کودک باید با انواع مختلف غذاها آشنا شود. • قوانین واضح در ارتباط با خوردن غذا به کودک تفهیم شود. • باید سعی شود که غذاهای جدید همیشه بمقدار کم و همراه با غذای مورد دلخواه به کودک داده شود. • برای پذیرش بیشتر،غذای جدید باید در زمانی که کودک کاملاً گرسنه است داده شود. • از مصرف چاشنی زیاد باید خوداری شود. • غذا باید ولرم باشد .غذای داغ و نیز غذای سرد باعث ترس کودک می شود. • محیط خوردن غذا باید جالب و حاکی از آرامش باشد. رنگ محیط سرد نباشد. • از بشقاب وفنجان ثابت رنگی استفاده شود. • از آنجایی که کودکان به رنگ غذا نیز توجه دارند از این توجه آنها باید استفاده شود. • غذا به تکه های کوچک تقسیم شود. • برای مقدار مختصری هم که می خورد بسیار تشویق شود . • باید به کودک اجازه داد تا اگر غذای بیشتری می خواهد ابراز کند. • همزمان با رسیدن به استقلال ریخت وپاش غذا ادامه یافته ولی باید تحمل کرد(از 9 ماه تا 5/2 سال بازی با غذا رایج است). • کودکان دوست دارند که غذاهای جدید را دستکاری کرده و سپس بخورند .این بخشی از رفتار آنها است. • صحبت کردن با کودک حین غذا خوردن علاقه او به غذا را بیشتر خواهد کرد. • مازاد غذا را بدون هر گونه صحبت در مورد آن بردارید . • در حضور کودک در مورد امتناع از خوردن او با دیگران صحبت نکنید. • چرب زبانی ، اجبار , و رشوه بکار نبرید تا کودک را علاقمند به خوردن کنید. • معمولاً کودکان غذاهای ساده را بهتر از مخلو ط میپذیرند. • مصرف غذاهای خشک و بدون آب برای کودکان سنین قبل از مدرسه مشکل است بنابر این در برنامه غذایی آنان، غذای خشک را باید با غذاهای مرطوب داد تا کودک با مشکلی مواجه نشود. • شیرینی و… این مواد در خانه در معرض دید کودک نباشد. • قطعات گوشت برای کودک جویدنش مشکل است و بهمین جهت کودکان اغلب کباب و همبرگر را ترجیح می دهند بیشتر گوشت را می توان بصورت چرخ کرده به کودک داد. • به کودک آهسته غذا خوردن را بیاموزید.(برای پیشگیری از چاقی) • محل نشستن کودک در موقع صرف غذا باید راحت و مطمئن باشد و کودک به راحتی به غذا دسترسی داشته باشد. • کمبودهای ویژه ویتامین و مواد معدنی از قبیل کمبود VitA (گزروفتالمیا) و کمبود Vit D (راشیتیسم) و کم خونی فقرآهن در این گروه سنی با درجات مختلف ایجاد می شود . • برای افزایش دریافت فیبر در کودکان از قانون )سن+5) استفاده کنید و از 8 گرم در روز در 3 سالگی آن را به 25 گرم در روز در 20 سالگی برسانید.افزایش فیبر دریافتی میتواند با افزایش دریافت میوه و سبزی و غلات کامل و حبوبات باشد که از بروز یبوست هم جلوگیری میکند. • در کودکانی که از خوردن شیر امتناع میکنند ،اضافه کردن کمی کاکائو به شیر مناسب است. • از آنجایی که کاکائو به علت داشتن اگزالات مانع از جذب کلسیم میشود به مقدار زیاد نباید به شیر اضافه شود و حداکثر 1 قاشق مرباخوری در یک لیوان شیر کافی است. • ماست به علت داشتن اسید لاکتیک محیط اسیدی فراهم می سازد که در آن آهن 3+ آسان تر به آهن 2+ تبدیل میشود و جذب آهن را تسهیل میکند.پس حذف آن به دلیل تداخل جذب کلسیم با آهن توصیه نمیشود. • برای رشد مناسب,آب میوه را به 120 الی 180 سی سی در روز محدود کنید. • از محصولات حاوی سوربیتول مثل آب سیب یا آب گلابی در اسهال بپرهیزید زیرا باعث سوءجذب کربوهیدراتها میشود. • در موقع اسهال حاد محدودیت آب میوه مفید است.

مینا مینایی کارشناس اداره بهبود تغذیه وزارت بهداشت با بیان اینکه بسیاری از والدین از بی میلی و کم اشتهایی کودکان رنج می برند توصیه هایی را درگفتگو با سلامتیران برای غذا دادن به کودک بد غذا بیان کرد:- کودک برای خوردن باید احساس گرسنگی کند، فعالیت پیش از غذا، مصرف نکردن شیرینی، شربت و مایعات شیرین بین وعده‌های غذایی و خواب‌آلوده نبودن به این امر کمک می‌کند.- از غذاهای موردعلاقه آنها استفاده شود.- در دادن غذا به کودک باید صبور بود.- باید هنگام غذا دادن به کودک با او صحبت کرد و او را به خوردن غذا تشویق کرد. - زمان خوردن غذا را می‌توان با ابراز محبت برای کودک لذت‌بخش کرد.- در زمانی که کودک با علاقه غذا می‌خورد می‌توان از او تعریف و تمجید کرد.- غذای کودک را باید به روش‌های مختلف همچون دادن غذای جدید، تغییر در ترکیب غذاها، مزه، بافت، نحوه طبخ، تزیین غذاها به شکل حیوانات، گل و عروسک و استفاده از بشقاب‌های رنگین متنوع کرد.- در صورت امتناع از غذا، می‌توان آن را با غذای مورد علاقه‌اش مخلوط کرد یا آن را در فرصتی دیگر امتحان کرد.- سفره غذای کودک در محیطی تمیز، آرام، دوستانه، راحت، مطمئن و همراه با دیگران باشد.- ساعات برنامه غذایی کودک متغیر نباشد. باید فاصله زمانی بین مصرف میان‌وعده را با وعده اصلی رعایت کرد.- در زمان غذا خوردن کودک نباید خیلی گرسنه یا خیلی خسته باشد.- باید اجازه داد کودک، خود در مورد سیر شدنش تصمیم بگیرد. اگر در یک وعده مقدار کمتری غذا بخورد مسلما در وعده دیگر جبران خواهد کرد.- غذاها را نباید خیلی زود و بر اساس تمایل کودک عوض کرد.- برای خوردن غذا جایزه در نظر گرفته نشود.- نباید انتظار داشت کودک خیلی تمیز و مرتب مطابق با خواسته شما غذا بخورد. ریخت و پاش غذا و پرت کردن غذا را می‌توان با ملایمت و به تدریج محدود کرد.

دکتر فتحی : بسیاری از مادران گله دارند که کودکشان بعضی از غذاها را دوست ندارد و یا اصلا درست غذا نمی خورد و یا در غذا خوردن لجبازی می کند. این مادران توجه داشته باشند که الگوهای رفتاری خانواده نقش موثری در انتخاب غذا توسط کودکان دارد آنها معمولا غذاهایی را دوست ندارند و نمی خورند که یکی از اعضای خانواده از خوردن آن امتناع میکند. و یا اصلا آن غذا در سفره خانواده جایی نداشته است. ذائقه کودکان را می توان از آغاز شروع تغذیه تکمیلی ( شش ماهگی ) ساخت برای مثال در این زمان باید کودک را با طعم انواع غذاها مانند ( ماهی آبپز، هویج پخته شده، کدو، پوره سبزیجات، غلات و حبوبات پخته و له شده ... ) عادت داد. بهتر است مادر از چشیدن و طعم غذا بر اساس ذائقه خود خوداری نماید اگر کودک غذایی را دوست نداشت به او ندهد ولی چند روز بعد دوباره آنرا تهیه و به کودک بدهد. اگر اعضای خانواده جلوی کودک از خوردن امتناع کنند. یا روی در هم کشند کودک این رفتارها را تقلید می کند. هرگز جلوی کودک به دیگران نگویید که او غذایی را دوست ندارد. این رفتار باعث می شود که کودک این رفتار نخوردن نوعی غذا را، بعنوان رفتار تثبیت شده خود بپذیرد و به عنوان ابزاری برای جلب توجه دیگران از آن استفاده کند. بعضی از مادران وقتی کودک به عللی مانند ( بیماری ) غذا نمی خورد به او اصرار می کنند و وعده خریدن چیزی یا دادن جایزه شیرینی، پول، شکلات به او می دهند این باعث می شود تا کودک در دفعات بعدی غذا نخورد تا دوباره برایش جایزه تهیه شود. گاهی مادران به زور به کودک میوه می دهند و این باعث می شود تا کودک از خوردن میوه خوداری کند. اشتهای کودک در روزهای مختلف متفاوت است بعضی روزها کودک شما اشتها ندارد نباید نگران باشید کودکان در بیماریها اشتهای خوبی ندارند. معمولا سعی کنید غذایی را که کودکتان دوست دارد برایش آماده کنید زمان مناسب و کافی برای غذا خوردن کودک در نظر داشته باشید قبل از کشیدن غذا کودک را صدا زده و دست و صورت او را بشویید و به او بگویید غذایی خوشمزه برایش آماده کرده اید و بعد غذا را برایش بیاورید. هیچوقت برای کودک جداگانه غذا نکشید اگر روی میز غذا می خورید برای کودک نیز صندلی کوچکی بگذارید تا کودک نیز به میز مسلط شود و خود را یکی از اعضای خانواده بداند و اشتهای بهتری پیدا کند. کودکان در سن سه سالگی در غذا خوردن کاملا مستقل هستند می توانند مایعات را با فنجان بخورند و با قاشق و چنگال غذا بخورند. مادران توجه داشته باشند که کودکان سه ساله میل دارند بعضی از جنبه های زندگی شان را کنترل کنند ایراد گرفتن در هنگام غذا خوردن یکی از راه های تمرین به دست آوردن کنترل است. گرسنگی های غیر منتظره در سه سالگی طبیعی و شایع است.

هیجان حرکت: حالت عمومی بدن، تمایز واضحی را بین کودک نوپا و کودک سه ساله نشان می دهد. کودک سه ساله صاف تر می ایستد. برجستگی شکم او کمتر است که در نتیجه او را لاغرتر نشان می دهد. راه رفتن کودک سه ساله موزون و زیباست. او می تواند به جلو، عقب و طرفین قدم بردارد و حتی قادر است روی پنجه های پایش بایستد. باری او دویدن بیش از راه رفتن جاذبه دارد. کودک سه ساله به یورتمه رفتن علاقه دارد. یورتمه نوعی حرکت است که در آن، همیشه یک پا جلو و پای دیگر عقب قرار می گیرد. کودکان سه ساله قادرند تا ارتفاع حدود30 س از سطح زمین بپرند و عاشق پریدن از آخرین پله پلکان هستند بالا رفتن از پله مهارتی است که در این دوره از زندگی افزایش مس یابد. راندن سه چرخه یکی از افتخار آمیزترین دستاوردهای کودک سه ساله است.در بازیهایی تخیلی کودکان سه چرخه ها به عنوان ماشین آتشنشانی یا ماشین های بستنی فروشی، اهمیت زیادی دارند. حفظ تعادل: در این گروه سنی حفظ تعادل به سرعت پیشرفت می کند. کودک سه ساله برای مدت کوتاهی قادر است روی یک پای خود بایستد و ممکن است چند بار لی لی کنان بپرد. با رسیدن به چهار سالگی او به سادگی می تواند لی لی کند. نیمی از کودکان سه ساله می توانند بدون انحراف از روی خطی به پهنای 5/2سیک مسیر5/3س را بپیمایند. کودک سه ساله می تواند تا مسافت کوتاهی روی میله تعادل راه برود. کودکان عاشق رقصیدن هستند و از همه نوع موسیقی پاپ، محلی و کلاسیک لذت می برند کودکان عاشق پرتاب کیسه های شن به سوی هدف هستند. می توانید کیسه های شن را در منزل تهیه کنید و یک کارتن مقوایی را به عنوان هدف در نظر بگیرید این بازی سرگرمی خوبی برای روزهای بارانی است که در منزل می مانید. فعالیت ماهیچه های بزرگ راه بسیار خوبی برای تخلیه انرژی بی پایان کودک سه ساله است. رشد مهارت های حرکتی ماهیچه های ظریف کنترل حرکات انگشتان کوچک کودک سه ساله، درهای دنیای هیجان انگیز جدیدی را به روی او باز می کند. او از نقاشی، جور کردن تکه های یک اسباب بازی و بازی با خمیر لذت می برد. این فعالیت ها نه تنها سرگرم کننده اند، بلکه در واقع تمرین حرکاتی هستند که کودک در آینده برای نوشتن به آنها نیاز دارد. کودک سه ساله می تواند دایره بکشد به جای دایره هایدرهمی که کودک دو ساله می کشد، او می تواند با یک حرکت دایره ای دست، کار را به پایان برساند طبیعی است که کودک سه ساله به جای آنکه مداد را بین انگشتان شصت و سبابه بگیرد، در مشت خود نگه دارد. او حالات مختلف در دست گرفتن مداد را تجربه می کند تا بتواند وضعیتی را بیابد که راحت تر است و کنترل بیشتری برآن دارد. معمولاَ بین سه و چهار سالگی حالت در دست گرفتن مداد تغییر می کند و به حالت بزرگسالان در می آید. کودک سه ساله مشتاق است که از وسایل خانه تمانند قیی، چکش و چاقو استفاده کند. بریدن و چیدن مهارتی است که به تمرین نیاز دارد. می توانید روزنامه ها مجلات و یا کاغذهای بی مصرف را برای بریدن نو چیدن در اختیار کودک قرار دهید. یک تمرین ساده برای کودک مبتدی چیدن لیه های تکه ای از مقوای کاردستی است کودک در پایان چهار سالگی باید قادر به بریدن به صورت خط راست باشد. به این منظور قیچی مخصوص و بی خطری که انتهای تیغه هایش گرد و اندازهاش با دست های کوچک کودک متناسب باشد برای او تهیه کنید. به کار بردن قیچی های مخصوص و آموزشی، برای دیتهای کوچک کودک ایمن تر و ساده تر است. کودکان سه ساله هم می توانند کاغذ و مقواهای ناز را ببرند و هم ممکن است موهای خود و یا دوستانشان را بچینند. مهم این است که راهاهی مناسب و درستی برای رشد و ایجاد تبحر در کارها در اختیار آنان قرار داد. پرورش زبان کودک می تواند زبان را برای کنترل رفتار با ابراز احساسها به کار ببرد. او هم چنین زبان را برای دریافت اطلاعات به کار می گیرد. کودک در این سن ممکن است روزانه تا 400 سؤال بپرسد. البته گاهی کودک واقعاَ پاسخها را مداند. پس جذابیت پرسش در کنترل و طولانی کردن مکالمه با پرسیدن"پس چرا" نهفته است. کودک سه ساله عاشق کلمات است خزانه واژگان( مجموعه لغات) او دارای 250 تا 1000 کلمه است. در سن 5/3 سالگی خزانه واژگان کودک دارای 1200 تا 1800 کلمه و با رسیدن به چهار سالگی دارای 1800 الی 2500 کلمه خواهد بود. توجه به درک کودک از آن چه دیگران به او می گویند اهمیت فراوانی دارد. این درک توانایی پذیرش زبان کودک نامیده می شود. کودک سه ساله باید قادر به انجام کارها و دستورالعمل های سه مرحله ای باشد کودک سه ساله هم چنین باید بتواند به پرسشهای ساده پاسخ دهد. باید بتواند نام و نام خانوادگی خود را بگوید تو پسر یا دختر بودن خود را اعلام کند او باید بتواند توضیح دهد که در صورت گرسنگی، خستگی یا احساس سرما به چه کاری دست خواهد زد در زمینه رشد زبانی و کلامی کودک، والدین بی نهایت اثر گذار هستند. کودکان نوع کلمات و گفتاری را که از اطرفیان می شنوند، الگو و نمونه خود قرار می دهند اغلب کوئدکان سه ساله صحبت کردن را بسیار دوست دارند توجه بزرگسالان به کودکان به عنوان شنوندگانی صبور و با حوصله عزت نفس آنها را ارتقا می بخشد کودکدر چنین حالتی با خود می اندیشد اگر یک بزرگسال واقعاَ به من گوش می دهد پس حتماَ مهم هستند. کودک سه ساله باید بتواند جمله هایی با حداقل سه کلمه اداد کند باید قادر به درک یک داستان ساده باشد

اندیشیدن کودک سه ساله دنیا را به مثابه یک بزرگسال مشاهده نمی کند. او تمام دریافتها و پندارها و پنداشته ی بزرگسالان را ندارد و هنوز قانون ورابطه علت و معلول، زمان و ماده فیزیکی را نمی داند. قوانین منطقی غالب و رایج را نمی پذیرد و روش مخصوص تفکر و اندیشیدن او ممکن است به عواقب نا امید کننده یا مضحک وخنده داری منجر شود ولی مسلماَ هر گونه کسل کننده و ملال آور نخواهد بود. کودک سه ساله احساس مس کند مرکز عالم است. در این تفکر خود ممدار، کودکحوادث طبیعی را چیزهایی می داند که همه برای او و به نفع او اتفاق می افتند. کودکان هم چنین در این سن بین اشیای جاندار و بی جان تفاوتی قایل تنیستند گفته شد کودکان در این سن سؤالات بسیاری می پرسند والدین لزوماَ نیازی به دانستن پاسخ تمام پرسشها ندارند مثلاَ هنگامی که کودکی می پرسد لامپ چطور کار می کند می تواند با یک پاسخ نمی دانم ، توچه فکر می کنی؟ رو به رو شود. کودک به تجربه تفکر و تعمق در مورد یک پرسش و فرصت یافتن جواب نیاز دارد برای اندیشیدن در باره پرسشش فرصتی به او بدهید. در صورت گیج و سر در گم شدن کودک برای یافتن پاسخ راهنمایی های مختصری در اختیار او قرار دهید . تشویق کودک را حتی اگر او نتواند به پاسخ صحیح برسد به خاطر داشته باشید. هدف سرگرم کردن و به مار واداشتن او به عنوان یک اندیشمند فعال است مشاهده جهان از دیدگاه یک کودک سه ساله درک ارزش جدیدی از زیباییها و پیچیدگیهای آن به وجود می آورد. رشد عاطفی دو عامل مهم بر بلوغ عاطفی کودکان سه ساله تأثیر زیادی دارند. یکی از این عوامل مهارت و کنترل فزاینده او بر زبان است.کودک برای ابراز احساسات به جای حرکات فیزیکی، از کلمات استفاده می کند و نیز قادر به گفتگو با دقت بیشتری است. تأثیر بسیار مهم دیگر همانند سازی با والدین است. کودکان سه ساله تمایل زیادی دارند که شبیه والدینشان باشند و به هنگام صحبت و رفتار از آنان تقلید می کنند کودکان در این دوره قوانین، نقشها و مسئولیتهای مرتبط با جنسیت خود را فرا می گیرند. میل به داشتن روابط نزدیکتر با جنس مخالف در آنها ایجاد می شود و در این زمان است که پسرها اظهار می کنند می خواهند با مادرشان ازدواج کنند و دخترها برای پدر ناز و کرشمه می نمایند در این سن نوعی احساس رقابت با والد هم جنس و مقابلهای با روابط والدین با یکدیگر وجود خواهد داشت ولی در نهایت کودکان به بیهودگی این آرزویشان پی خواهند برد. بعد از گذر از این مرحله کودکان پیوند مستحکمی با والد هم جنس خود می یابید.

رسها ترسها عموماَ در کودکان خردسال مشاهده می شوند، زیرا هنوز راههای پیشرفته تر مقابله و کنار آمدن با احساسهای قوی، در آنان رشد نیافته است. جدی گرفتن ترسهای کودکان مهم ترین کاری است که والدین می توانند انجام دهند. هنگامی که کودک ترسیده است، به محبت، حمایت و حوصله بیشتری نیاز دارد. باید او را در آغوش گرفت و به او اطمینان داد که از او حمایت خواهد شد. تحقیر ترسهای کودکان، مردود شمردن آنها یا درخواست کنار گذاستن رفتارهای لوس و بچگانه تنها به ناراحتی و رنج بیشتر کودکان منجر می شود. سرشت سرشت مجموعه ای از ویژگیهای شخصیتی است. سرشت کودک از نه ویژگی یا صفت مشخص تشکیل شده است. سطح فعالیت، حواس پرتی، یا ترک آن، انعطاف پذیری و خلق و خو. این ویژگیها به روش های گوناگون با یکدیگر تلفیق ی شوند و سه نوع شخصیت اصلی را ایجاد می کنند: آسانگیر، دیر انس، سختگیر، بد خلق. تمام اعضای یک خانواده الزاماَ دارای یک سبک شخصیتی و سرشتی نیستند. در صورتی که والدین و فرزنانشان دارای سبکهای سرشتی متفاوتی تباشند برای هماهنگی و کنار آمدن افراد خانواده با یکدیگر چالش ویژهای وجود خواهد داشت کودک خجالتی کودک خجالتی به درک، حمایت و همدلی نیاز دارد و البته پذیرش والدین در رأس تمام نیازها قرار دارد.و پدر و مادر چنین کودکانی می توانند با ایجاد تواناییهای خاص به کمکشان بشتابند. مثلاَ ایجاد علاقه در کودک به یک ورزش یا ایجاد علاقه شدید به حیوانات داشتن تجربه در یک زمینه، کودک را قادر می سازد که حداقل در یک مورد با اعتماد به نفس حل کند و از صحبت کردن با سایر همسالان دباره موضوعی که اطلاعات خوبی در مورد آن دارد احساس ظارامش نماید. کودک فعال کودکان به طور روزمره به فعالیت های فیزیکی نیاز دارند. همراه با کودک پیاده روی کنید کمی با او بروید یا دوچره سواری کنید. کودکان نمی توانند و نباید تمام روز آرام و بی صدا جلوی تلویزیون بنشینند. چنان چه راه های مناسبی برای هدایت و تخلیه انرژی در اختیار آنان قرار داده نشود خودشان راهی خواهند یافت که این امر به معنی استفاده از مبل به عنوان وسیله ای برای بالاو پایین پریدن و از کمد برای بالا و پایین رفتن و تاب خوردن است. کودکان سه ساله مشتاق اند که تا سر حد ممکن توجه دیگران را جلب خواهد کرد. کودکانی که سطح فعالیتشان بیش از حد متعارف است احتمالاَ دارای حالتی به نام اختلال بیش فعالی (با) کمبود توجه (ADHD)هستند. این حالت نوعی مشکل عصبی است که طی آن مغز از پالایش اطلاعات غیر مرتبط و توجه به جوانب مهم ، ناتوان است. این کودکان حواس پرت هستند و بدون تعمق و به صورت انفجاری و ناگهانی عمل می کنند. زیرا در آن واحد توجه آنان به موارد مختلفی معطوف می شود. این گونه کودکان هرگز راضی به نظر نمی رسند خلق و خوی متغیری دارند تو دچار مشکلات خواب هستند.3% از افراد به ADHD مبتلا هستند و نسبت آن در پسر های بیش از شش برابر دخترها ست. این اختلال از خانواده شروع می شود و شخصیت آن در کودکان خردسال به دلیل آنکه معمولاَ فعال هستند مشکل است. برای تشخیص این بیماری و علایم آن هیچ نوع آزمایشی وجود ندارد. این بیماری از طریق آموزش تکنیک های مدیریت به والدینن و در مورد خاص با استفاده از دارو و درمان می شود.

کودک و خانواده مراقبت های روزانه کودک سه ساله می تواند تقریبأ به صورت کامل لباس بپوشد. او می تواند زیپ را ببندد و دکمه های بزرگ را وارد جا دکمه ایی کند. کودک سه ساله می تواند کفش ها را بپوشد ولی همیشه این کار را درست انجام نمی دهد. ترفند مفید در این زمینه استفاده از جوهر غیر قابل پاک شدن باشدو کشیدن یک نقطه روی قسمت انحنای داخلی هر کفش است. وقتی نقطه ها در کنار یکدیگر قرار گیرند، کفش ها به درستی به پا شده اند. کودکان سه ساله باید بتوانند به تنهایی غذا بخورند. آن ها می توانند از چنگال و قاشق به درستی استفاده کنند ولی هنوز هم گاهی از غذا خوردن با دست لذت می برند. کودک سه ساله می تواند دست های خود را بشوید. شستن دست ها پیش از غذا و بعد از توالت باید به یک کار عادی و جاافتاده تبدیل شود. کودکان سه ساله دوست دارند که دندان هایشان را مسواک بزنند چرا که آن را به عنوان نشانه ای از بزرگ شدن و مسئولیت های آن می بینند. تا سه سالگی، 90% کودکان می توانند دفع ادرار را کنترل کنند. 85% در طول روز می توانند از توالت جهت دفع ادرار استفاده کنند و 60 % تا 70% آنان هنگام شب خشک می مانند. اگر کودک عمل دفع ادرار را در پوشک انجام دهد آن را در توالت تخلیه نمایید تا نشان دهید که مدفوع باید کجا ریخته شود. به کودک یادآوری کنید که پس از استفاده از توالت دست هایش را بشوید. تماشای کودک سه ساله در حین پوشیدن لباس یا مسواک کردن دندان ها، حیرت آور است. کار کودک ممکن است ناقص باشد یا کامل شدن آن زمان زیادی به طول بیانجامد، ولی ارزش واقعی پشت این جمله نهفته است " من خودم این کار را کردم". غذا دادن و تغذیه کودکان در این سنین به 1000 تا 1600 کالری در روز نیاز دارند تا به خوبی رشد کنند. آخرین دستاوردهای علم تغذیه بر استفاده از رژیم غذایی حاوی میوه ها، سبزیجات، غلات، گوشت قرمز با حداقل چربی، تاکید می کنند. والدین باید مطمئن شوند که رژیم غذایی کودک حاوی مقادیر کافی آهن، روی، کلسیم است. کودکان در سن سه سالگی در غذا خوردن کاملأ مستقل می شوند. آن ها می توانند مایعات را از فنجان بنوشند و خودشان از چنگال و قاشق استفاده کنند. برنامه ی غذایی شامل سخ وعده ی اصلی و دو میان وعده ی پیش از ظهر و عصرانه می شود. کودکان میان وعده ها را خیلی دوست دارند و به انرژ ی کمکی نیاز دارند. کودکان در این سن باید دلایل صحیح غذا خوردن را بیاموزند. آن ها باید بدانند که غذا می خورند تا بزرگ شوند. غذا نباید به عنوان پاداش رفتار خوب در نظر گرفته شود. رعایت دقیق این قانون موجب می شود که غذا خوردن به مسائل عاطفی مانند تایید یا عشق درهم تنیده نشود. به عنوان یک اصل کلی توصیه نمی شود که هنگام تماشای تلویزیون غذا خورده شود. کودکان به حدی محو تماشای تلویزیون می شوند که در واقع به کیفیت غذایی که مصرف می کنند توجهی نمی کنند. تلویزیون ممکن است در انتخاب غذایی کودک بسیار موثر باشد. غذاهای سالم جذابیت تنقلات عادی از مواد مغذی را که به شدت در موردشان تبلیغ می شود ندارند. کودکان بر عادت های غذایی یکدیگر تاثیر می گذارند. کودکان سه ساله میل دارند بعضی از جنبه های زندگی شان را کنترل کنند ایراد گرفتن در هنگام غذا خوردن یکی از راه های تمرین به دست آوردن کنترل است. گرسنگی های غیر منتظره در سه سالگی طبیعی و شایع است. خواب یک کودک سه ساله به طور معمولی به 11 تا 12 ساعت خواب در شبانه روز نیاز دارد برخی کودکان تمامی این زمان را در خواب شب سپری می کنند و برخی دیگر از آن ها بعدازظهر هم به خواب نیمروزی کوتاهی می روند. به کودک یاد بدهید که زمان خوابیدنش از روی ساعت تشخیص بدهد. این کار موجب می شود که زمان خوابیدن به یک واقعیت تبدیل شود و نه کماری که والدین می خواهند کودک به اجبار انجام دهد. بجا آوردن مراسم خواب هنوز هم حائز اهمیت است و اگر ب20 تا 30 دقیقه برای این که او با آرامش به خواب رود زمان صرف کرد. چارچوب خاص مراسم برای هر خانواده متفاوت است. وجود کابوس در این سن طبیعی و شایع است. کابوس چیزی بیش از یک رویای بد نیست. کابوس هنگامی ایجاد می شود که کودک در طی رویا، تجربیات روزمره اش را تجزیه و تحلیلی می کند. کابوس های کودک سه ساله پر از حیوانات ترسناک یا موجودات خیالی است. کودکی که خواب بدی دیده است به آرامش و همدلی نیاز دارد. به او اطمینان بدهید که جایش امن است. کودکان سه ساله در مورد موضوعات واقعی در زندگی مانند مدرسه، خواهر و برادر ها و آمو زش توالت رفتن نگران هستند. والدین به عنوان بخشی از مراسم هنگام خواب باید بر نقش خود به عنوان حامیان کودک تاکید کنند. بازی بازی در زندگی کودکان سه ساله اهمیت زیادی دارد کودکان از طریق بازی عقاید و احساسات شان را بیان می کنند روابط اجتماعی را گسترش می دهند و دنیایشان را درک می کنند. بازی در سه سالگی تا حد قابل توجهی پیچیده تر از دو سالگی است. کودکان سه ساله بیشتر به شکل همکاری با هم بازی می کنند تا در کنار هم. مصالحه ی معامله و داد و ستد و مذاکره در این سن بخشی از تعامل آنان با یکدیگر است. کودکان سه ساله می توانند با یکدیگر بازی های سمبولیک انجام دهند. کودکان سه ساله تمایل ندارند که بر سر اسباب بازی دعوا کنند یا آن را فقط برای خود بخواهند در این سن دختران و پسران هنوز هم با یکدیگر بازی می کنند. بازی به کودک کمک می کند تا نقش های اجتماعی را یاد بگیرند. کودکان سه ساله به شرکت در بازی های تمرینی و خلاق نیز می پردازند. بازی تمرینی به معنی کار کردن بر روی مهارت های جدید شامل مهارت های حرکتی، مانند پرت کردن توپ. بازی خلاق به معنی ساختن اشیا است. کشیدن نقاشی و ساختن برج به وسیله ی معکب ها به روش های مختلفی استفاده می کنند. دخترها مکعب ها را برای ساختن دیوار دور عروسک ها و حیوانات اسباب بازی به کار می برند و پسرها از آن ها در ساختن برج استفاده می کنند. نیازی نیست که هر بار کودکان در هنگام بازی مشکل پیدا کردند والدین دخالت کنند. چنین درگیری هایی به آن ها فرصت می دهد که بیاموزند چگونه استدلال کنند، از موقعیت خود دفاع کنند و مستقل تر بار بیایند. کودکان سه ساله از بازی با والدین شان نیز لذت می برند. والدین باید به خاطر داشته باشند که کنترل بازی را به دست نگیرند آن ها باید به کودک اجازه دهند قوانین را وضع و موضوع بازی را پیشنهاد کند. انتظار می رود کودکان سه ساله بتوانند به مدت 10 تا 15 دقیقه به تنهایی بازی کنند. بازی وسیله ی مهمی برای گذران وقت برای کودکان است کودکان سه ساله با شور و شوق و عشق خاصی بازی می کنند. انضباط هدف از منضبط کردن چیزی بیش از تنبیه او به خاطر خطایی است که مرتکب شده است. انضباط یعنی آموزش رفتار صحیح به کودکان، خردسالان نمی توانند مراقب رفتار خود باشند و انگیزه و امیال خود را کنترل کنند بزرگترها باید آن ها را راهنمایی کنند. کودکان باید محدودیت هایی داشته باشند. کودک سه ساله از این می ترسد که به حال خود رها شود. ابزارهای منضبط کردن کودک عبارتند از در آغوش گرفتن، بوسیدن، تشویق کردن، توضیح دادن، محدود کردن و الگو سازی رفتار مناسب عقیده اصلی در انضباط مثبت درس گرفتن از رویدادها و ایجاد نظامی برای جلوگیری از تکرار آن است. ولی تحقیر کلامی و تنبیه بدنی دراز مدت آموزنده نیست. انضباط مثبت فقط به معنای وضع قانون پس از انجام کاری نیست برای این که وضعیت خانه به حالت عادی پیش برود باید محدودیت های پیشگیرانه ای وضع شود. قوانین باید به وضوح و به طور خاص ذکر شوند، قوانین باید دائمأ تقویت شوند، تعداد قوانین باید قابل اجرا و واقع گرایانه باشد. کودکان نیاز دارند که پیام های مثبتی بشنوند در طول زندگی روزمره باید تعداد پیام های مثبت بیش از پیام های منفی باشد. وقفه ابزار کلاسیک انضباط مثبت است. وقفه برای مشکلاتی مانند رفتار تهاجمی و گوش نکردن به دستورات موثر است. برای کودک سه ساله، سه دقیقه زمان مناسبی برای طول وقفه است. پس از زمان وقفه، کودک با ذهنی آرام باز می گردد. قشقرق ها سه سالگی آخرین سالی است که کودکان قشقرق به پا می کنند والدین می توانند انتظار داشته باشند که در چهارمین سال زندگی با قشقرق های کمتری از طرف کودک مواجه خواهند شد. قشقرق ها بیان درماندگی است. انتظار می رود بزرگسالان درماندگی خود را از طریق کلام بیان کنند. اما کودکان که هنوز در استفاده از زبان مهارت کافی دست نیافته اند ممکن است به روش های فیزیکی برای بیان نظرات شان دست بزنند. روش مطلوب برخورد با قشقرق پیشگیری از آن است. در واقع دو نوع قشقرق و جود دارد: قشقرق ناشی تاز خشم و عصبانیت و قشقرق دغلکارانه. اتفاقی که در این سن مکررأ رخ می دهد فراتر رفتن خواسته های کودک از توانایی های اوست. هنگامی که کودک نتواند با دست هایش آن چه را در نظر دارد انجام دهد خشمگین می شود. قشقرق دغلکارانه معمولأ در زمینه ی اختلاف خواسته های خود مراقب و کودک به وجود می آید. اولین قدم برای کنترل قشقرق این است که متوجه شویم کودک در چه مرحله ایی از قشقرق قرار دارد. اگر قشرق در مراحل اولیه است می توان از روش پرت کردن حواس استفاده شده است. وقتی قشقرق به اوج می رسد برای پرت کردن حواس دیده شده است که در این مرحله مفید ترین راهکار بی توجهی به قشقرق ضمن اطمینان داشتن از ایمنی کودک است. راهکار دیگر دور کردن کودک از چیزی است که عامل به وجود آمدن قشقرق شده است.

ا لجبازی کودکان سه ساله چه باید کرد؟ در سه سالگی اوج لجبازی کودک بروز می کند و این دوره، دوره منفی کاری است. کودکان سه یا چهار ساله در واقع در حال گذر از یک سیر رشد طبیعی هستند که مادران اغلب از لجبازیهای آنها شکایت می کنند. بخش مهمی از شخصیت ، به نام « من» که بخش مهمی از شخصیت هر فردی است، در همین دوره سه یا چهار سالگی بروز می کند. اگر به کلمات و جملات و صحبتهای کودکان سه ساله دقت کنیم، می بینیم از کلمات من یا خودم استفاده می کنند. مثلا مادر می خواهد لباس کودک را عوض کند، او می گوید خودم; یا می خواهد کفش او را ببندد، می گوید خودم; یا می خواهد به او غذا بدهد می گوید خودم. در واقع حرف «م» که بعد از خود می آید (خودم)، خیلی اهمیت دارد. او به لحاظ روانشناختی می خواهد بگوید که خودم می توانم این کار را انجام دهم و می خواهم خودم تصمیم بگیرم. بعضی اوقات مادران کم حوصله و کسانی که از شکیبایی کافی برخوردار نیستند، ممکن است کودک را به دلیل همین لجبازیها در این سنین تنبیه کنند، که این امر نوعی تثبیت را در این مرحله سه یا چهار سالگی بر جای خواهد گذاشت. کودکان در این سنین از کارهایی که ریخت و پاش دارند لذت می برند، مثلا از بازی کردن با چیزهایی که ظاهر کثیفی دارند. اصطلاحا می گویند بچه سه ساله از کثافت کاری لذت می برد. مثلا موقع غذا خوردن مسلما نمی تواند مانند بزرگسال غذا بخورد و آن را روی لباسش و یا روی زمین می ریزد یا به اطراف دهان و صورتش می مالد یا موقع بازی با خمیر یا آب رنگ می بینیم که خیلی اطرافش را کثیف می کند و از این کار لذت می برد. نکته دیگری که در روانشناسی و رشد روانی کودک سه یا چهار ساله اهمیت دارد، این است که این کودکان از نگهداری ادرار و مدفوعشان لذت می برند و به موقع به دستشویی نمی روند و مادران از این بابت بسیار ناراحت می شوند. در برخی از فرهنگها مادران نسبت به این کار بسیار حساس هستند، و حتی کودکان خود را تنبیه می کنند. تنبیه کودکان سه و چهار ساله به دلیل کنترل نکردن ادرار و مدفوع ممکن است پایه گذار وضعیتی باشد که در بزرگسالی فرد را به وسواس مبتلا بکند. این دوره کودکی به لحاظ روانشناسی اهمیت ویژه ای دارد. یک کودک سه یا چهار ساله نمی تواند نظافت خود را آن طور که مادر می خواهد رعایت بکند و دوست دارد خیلی چیزها را خودش تجربه کند که این کار ممکن است برای دیگران چندان خوشایند نباشد. مثلا مادر از فرزندش می خواهد لیوانی را که روی میز قرار دارد قدری به عقب ببرد تا از روی میز به زمین نیفتد. ولی با کمال تعجب می بیند که لیوان را به طرف لبه میز می آورد و این کار را در حالی انجام می دهد که به چشمهای مادرش نگاه می کند. شاید مادرش تصور کند که فرزندش با او لجبازی می کند. اما این کار لجبازی نیست. کودک می خواهد ببیند که اگر لیوان از لبه میز بیفتد چه اتفاقی خواهد افتاد و چگونه خواهد شد و اصلا دوست دارد که رقص لیوان را در فضا و افتادن آن را ببیند. مادری را در نظر بگیرید که مشغول تمیز کردن لوبیا یا برنج در سینی است، فرزند سه ساله اش به او ملحق می شود و می خواهد او هم این کار انجام بدهد. مادر به او می گوید که نکن; لوبیاها می ریزد. اما کودک سه ساله به عمد یک مشت لوبیا بر می دارد و در فضا پخش می کند، چرا که می خواهد ببیند که اگر این لوبیاها بریزد چه اتفاقی می افتد و چگونه دانه ها به زمین می ریزد. بنابراین کودک سه ساله قصد لجبازی یا آزردن ما را ندارد، بلکه در واقع او راهی به جز مشاهده و تجربه کردن و کشف محیط پیرامون خود از این طریق ندارد

سنین 2 تا 3 سال بچه لگد و جیغ می زند، با کج خلقی اسباب بازیها را به زمین می کوبد به خاطر اینکه اسباب بازی که می خواسته، برایش نخریدید. چه باید کرد؟ آنچه نباید انجام دهید: 1ــ سعی نکنید برای کودک نوپایتان دلیل و استدلال بتراشید. بچه ها در کج خلقی به حرف منطقی گوش نمی دهند. 2ــ خونسردی نشان ندهید، چون این عمل کودک را به وحشت خواهد انداخت خاطره بدی در ذهن او به جای می گذارد. 3ــ در مقابل کودک تسلیم نشوید، چون تسلیم در مقابل رفتار بد کودک، نوعی پاداش دادن به اوست. و کج خلقی هایش را تقویت می کند. 4ــ به کودک رشوه مثل آب نبات یا خوراکی ندهید. او ممکن است برای گرفتن این رشوه چنین رفتاری را شروع کند. آ‌نچه باید انجام دهید: 1ــ سکوت کنید و در مقابل آنچه دیگران فکر می کنند نگران نباشید. 2ــ از خرده گیری و نزاع چشم پوشی کنید. تا جایی که ممکن است به کودک بی توجهی کنید. 3ــ در صورت لزوم اگر کودک قصد مجروح یا صدمه زدن احتمالی را دارد، با نگهداشتن اجباری از این عمل خودداری کنید. 4ــ اگر کج خلقی کودک ادامه پیدا کرد فروشگاه را ترک کنید. 5ــ در موقعی که کودک آرام است برایش توضیح دهید که اگر با کج خلقی وسایل را پرتاب یا خراب کند، فروشگاه را ترک خواهید کرد. 6ــ به رفتار خوب پاداش دهید.بعد از آن عمل خوب، زمان ویژه ای به کودک صرف کنید. زمانی که بچه ها جسور و رام نشدنی می شوند همه ما زمانی صداهای وحشتناک کودک را شنیده ایم. این عمل گهگاهی به چه علت رخ می دهد! اما بچه ها نیاز دارند تا این مرحله را بگذرانند.آنها نیاز دارند تا به توانایی های ما در مقابل آنها پی ببرند، تا خود را از والدین جدا کنند و کنترل خود را یاد بگیرند. ما می توانیم به بچه ها یاددهیم رفتار شایسته و بجایی در مقابل پاداش رفتار خوب، چشم پوشی رفتار محرک و جلوگیری به خود یا دیگران داشته باشند. 1ــ قبل ورود به فروشگاه، رفتاری که انتظار دارید و نتیجه بد رفتاری را برای کودک شرح دهید. 2ــ احساس اطمینان در همه روشهاتان داشته باشید، همینطور اصرار برای گفتگو یا تسلیم را نپذیرید.

سنین 3 تا 4 ساله کودک چیزی را با زور پیش می برد یا همبازی اش را نیشگون می گیرد، یا از حرفهای بیجا و نابجا استفاده می کند. چه باید کرد؟ آنچه نباید انجام دهید: 1ــ کودک را درکونی نزنید. این به کودک آموزش می دهد که ضربه زدن بسیار خوب است به شرط اینکه بزرگتر باشید. 2ــ انتقاد نکنید یا بدخو نشوید. این عمل اعتماد به نفس کودک را کم می کند و خاطره بدی در ذهن او به جای می گذارد. 3ــ کودک را از داشتن جفت یا همتای دیگر محروم نکنید. آنچه باید انجام دهید: 1ــ به دلیل تراشی برای کج خلقی کودک گوش دهید و حرفها، احساسات و اظهارات درستش را تأیید کنید. 2ــ به کودک کلمات مناسب برای برقراری احساسات را بفهمانید. 3ــ به کودک «مهلت دهید» تا از دستورات پیروی کند. دستوراتی برای «مهلت دادن» 1ــ با قاطعیت از کودک بخواهید که صدایش را به قصد مهلت دادن کنترل کند. 2ــ کودک را نزدیک اما جدا قرار دهید چون تمایل به فعالیت دارد. 3ــ به کودک بگویید که مجبور است برای دقایقی با توجه به سنش آرام بنشیند. مثلاً کودک 3 ساله 3 دقیقه آرام می نشیند. 4ــ مهلت تا زمان معین ادامه دارد. بچه ها در این سنین شروع به یاد گرفتن دستورات و محدودیتها می کنند، اما اشتباه هم می کنند. آنها به تذکر دهنده و اثرات و نتایج فوری نیاز دارند که به اعتماد به نفس شان احترام گذارند و به آنها کمک کند تا بدون خجالت یا اوقات تلخی از والدین شان یاد بگیرند. 1ــ بازی کودک را مشاهده کنید و از رفتار خوب او تعریف کنید. به عنوان مثال بگویید. «من واقعاً تاب خوردن و خندیدن تو را دوست دارم» 2ــ مطمئن باشید شما به عنوان والدین و دیگر بزرگسالان در زندگی کودک الگوی خوبی برای بیان احساسات هستید.