شمام مثل من جمعه حالتون میگیره متنفرم از همه روزا متنفرم از جمعه متنفرم از شبا خیلی خستم خیلی زندگیم داغونه هیچی خوشحالم نمیکنه هیچی دلم اروم نمیکنه خدا یه نفس بهم میدادی بعد ۳ تا ازم میگرفتی خدا خدا فقط با خودم حرف میزنم فقط تو ذهنم دلم یا مردن میخاد یا فراموشی
دوستان، چرا اینقدر ناامید هستید! همه ما می دونیم غمی بزرگتر از از دست دادن فرزند نیست اما
شما باید الان به خودتون بگید: روی ناامیدی رو کم میکنم.
باید هر روز با خودتون تکرار کنید: خدایا توکل به تو، من هر روز قوی تر میشم
ارسام جان، خدا امتحان سختی ازت گرفت، سه تا بچه برای یه مادر، غم واقعا بزرگی است، ولی باز هم بگو: خدایا تو "کن فیکونی"، من نا امید نمیشم و بچه ام رو به شرط عافیت از تو میخوام
منم بچمو اول ماه پنج بخاطر انسفالوسل مجبور به سقطش شدم
خدا میدونه چی به من گذشتتتتت...ولی بازم خدارو شاکرم
مهرا جان تا زمانی که آرزوی مردن خودت رو داری، به بچه فکر نکن. دخترت یه مامان بیمار نمیخواد.
همه ما دلمون شکسته است، حق داریم ناراحت باشیم، دلمون بگیره، گریه کنیم، اما حق نداریم ناامید باشیم.
وقتش قوی باشیم. وقتشه مطالعه کنیم، وقتشه اطلاعات خوب بارداری در اختیار هم قرار بدیم.
من آدم مذهبی نیستم، اما باور دارم خدا جایی بجز توی قلبمان نیست. پس مدام به چیزهای خوب فکر کنید و با خدای تو قلبتون حرف بزنید و قوی باشید
امروز از شدت خستگی وگریه های پسرم حالم گرفته بود وحسای گریه کردم ازیه طرف طعنه های خانواده شوهرم از یه طرف دنبال ایراد گرفتن از بچه داریم خستگی هام چندبرابر کرده.
انشالله به زودی ازاین موجودات فسقل پر دردسر نصیب همه تون میشه وته تاپیکتون همه از خستگی ونق زدن ها وخنده وشیطنت های بچه هاتون باهم حرف میزنید💖
دوستی اینجا هر دو بچه اش با مشکل ژنتیکی به دنیا امدند، خیلی ناراحت بودند و گفتند که خدا رو قبول ندارند، اسمش یادم رفته، این پیام برای ایشونه:
دوست عزیز، من مطمئن هستم شما هر کاری که ممکن بود رو انجام دادی و مطمئن هستم مادر واقعی شما هستی که با جون دل از بچه (هات) پرستاری میکنی،
من نه میشناسمت و نه از درد و رنج هایی که میکشی چیزی میدونم. فقط میتونم این رو بگم که قلبم با شماست با اینکه حتی اسمت رو نمیدونم و فقط داستانت رو اینجا خوندم. از صمیم قلبم برات دعا میکنم که هر روز قوی تر باشی و بهترین های زندگی ات برای شما اتفاق بیافته🌹🌹
مری جان والا هیچکدوم جواب درست حسابی نمیدن که
تا حالا نزدیک ۱۵ تا دکتر رفتم و برا سه چهارتاشون حتی پنج تا ویزیت رفتم ولی همش میگن دنبال علت نباش اون که برنمیگرده
منم میدونم برنمیگرده ولی آخه جیگرم داره میسوزه که بچم چرا بی دلیل رفت
آره روز آخر حالت تهوع و سرگیجه داشتم بچمم بدجور حرکت داشت منم فکر میکردم شیطون شده نرفتم دکتر
ففط یدونه فشارمو گرفتن ۱۲ بود
گفتم خوبه اومدم ناهار پختم عصر رفتم هفت سین گرفتم اون روزو تا عصر حرکت داشت
فرداش هم حالم خوب بود ظهر دوغ و ماست خوردم گفتم حتما فشارم افتاده برا همون حرکت نداره عصر رفتم براش لباس خریدم از همونجا دیگه راهی بیمارستان شدم چون دیگه حرکتی نداشت فرشتم رفته بود
نگو امسال بدترین و شوم ترین و سیاهترین سالم قرار بود بشه و من خاک بر سر با خوشحالی داشتم میگشتم..
خاک عالم تو سر من
همونطورم شد
لیاقت نداشتم خدا نداد
