مینیمالیست شدن یعنی چی؟

والا اگه بچم اجازه بده بقیشو میگم ...دخترم فقط دوتا دندونش مونده دربیاره خیلی اذیت می‌کنه تا میام یچیزی تایپ کنم خانم بیدار میشه 

بهش زمان بده وسایل و ظروفی که مصرف نمیکنی رو جمع کن بذار تو یه کابینت جدا بعد چند وقت که خروجی بدی و فکرت باز بشه، راحت دستت میره که بذاریشون خروجی یا با یه استفاده دیگه به زندگی برگردونیشون

ولی مراقب باش خروجی هیجانی هم نداشته باشی مثلا همین دیس میوه و نعلبکی که گذاشتی خروجی اگه سالمن و به کارت میاد بعدا نخوای دوباره جایگزین کنی اینجوری پولت هم هدر میره

هویج یا اون وسیله که ژله ایه به دندون میزنن(اسمشو نمیدونم) بذار فریزر یخ بزنه بعد بده بهش که بزنه به لثه اش خارشش بهتر میشه

ممنون عزیزم بابت راهنماییت .اما همه ی اینکارارو براش انجام دادم باز بی‌قراری می‌کنه گریه می‌کنه نمیدونم لثه اش سفته چیه اصلا وختی میخواد دندون دربیاره دیگه خواب نداریم 

الهی🥹ان شاءالله زودتر دندونش در میاد و راحت میشی

باور کن از بس خسیسه شاید اگه یه کمکی بیاد بگه مجانی برات تمیز میکنم نذارتش یا چیزیم از کمکیه بخواد 😂

قربونت عزیزم .بزرگواری 🌺🌺♥️

خلاصه این خانم حاضر نیست تحت هیچ شرایطی حتی یه سوزن رو از خونش بندازه بره چرااا؟چون بقول خودش یا پولشونو داده یا الان گرونن 😤بخدا همش پیش خودم فکر میکنم کجاسفرشونو میندازن غذا میخورن یا مثلا کجا میخوابن 😐😳آخه رو اتاقشون اصلا نباید حساب باز  کنی. اسمش فقط اتاقه و نه کاملا شبیه یه انباری پراز وسیله اس...فقط میمونه یه پذیرایی کوچیک ...خب فکر آدم درگیر میشه دیگه .آها یچیز دیگه یادم اومد بگم ...گفتم حالا که از وسیله هات کم نمیکنی یا نمیفروشی خب بذارشون داخل انباریت .حداقل کمی خلوت بشی ...گفت اووووووو انباریم جای سوزن نداره باز گفتم عه چرا ؟؟؟؟گفت وسایل خودم و همسرم داخلشه .از وسایل جهازم ،از وسیله های زمان مجردی همسرم 😤😤😤یعنی جونش به این وسیله ها بنده ..فک‌کنم وسیله هاش بیشتر از بچش پیشش عزیزن ..اونم وسایلی که هیچوقت ازشون استفاده نمیکنه .فقط میگه حیفه حیفه حیفه .تو دلم گفتم حیف از اینکه بچت یه جای راحت نداره بخوابه با اینهمه پول و پس اندازت یه لونه ی درست حسابی برا خودتو پسزو همسرت درست کن بنده ی  خدا 

این خانمه بقول خودش آینده نگره .بفکر آینده‌ی خودشو بچه و همسرشه ...روزی ۱۲ساعت کار می‌کنه و پول درمیاره ...خب آدم آینده نگری می‌کنه یا مثلا پول در میاره تا راحت زندگی کنه آرامش داشته باشه از زندگیش لذت ببره .اما متاسفانه من همه چیو در زندگی این خانم دیدم بجز آرامش و دلخوش ...۲۴ساعت داره از زندگی میناله .وهمش انرژی منفی میده ..خیلی هم برای پاکسازی خونش راهنمایش کردم اما به هیچ وجه استقبالی نکرد و بهشم برخورد ....وآخر سرهم بهم گفت تو چقد بیخیالیو و داری وسایلتو مفتی مفتی رد میکنی ...ذات اینجور آدمها رو هیچکس نمیتونه تغییر بده .مثلا نمونش خاله ام با این تفاوت که خاله ام خیلی نظافت می‌کنه اما این خانم اصلا یجورایی با نظافت خونه قهر کرده .

خانوما یک سوال داشتم که الان ذهنمو مشغول کرده😓

شما موقع بخشیدن وسیله یا لباس یا... به طرف مقابلتون توضیحی میدین؟ 

من فردا یک سری وسایل میخوام ببرم بدم به دوتا خانوم یکی از خانوم ها نیازمنده و توضیح خاصی لازم نیست بهش بدم ولی خانم دوم نیازمند نیست و باهم همسایه هستیم... یک لباس دارم که برام کوچیک شده و استفاده نمیکنم و دو سه بار بیشتر نپوشیدم. میخواستم این لباس و بدم به دخترش بپوشه اما نمیدونم باید بهش توضیحات بالا رو بدم یا نه  میترسم وسواس باشه و کلا از اینکه لباس و بدم بهش خوشش نیاد 🙁نظر شما چیه؟  یا کلا بیخیال بشم؟ 

خلاصه هممون یکسری کمبودها و نقص‌ها داریم ،هرانسانی که بپذیره نقصی داره و برای جبران و حل شدنش تلاش کنه قطعا برنده است .خیلی از آدمها  گوشاشونو میگیرن تا نشنون و‌ چشماشونو به روی حقیقت میبندن تا نبینن .به هر حال انتقاد پذیر بودن یه جنبه است ک متاسفانه خیلیا ندارنش .اینجور آدمها فکر میکنن عقل کل هستن و دربرابر راهنمایی و نصیحت‌های اطرافیانشون بشدت جبهه میگیرن .

من دقیقا برعکسم و همش چیزای خلوت دوسدارم کمد خلوت ، گوشی خلوت همه چیز کم فقط قابل استفاده 

توضیح میدم 

حتی برای بخشیدن لباس به نیازمند واقعی هم جوری رفتار نمیکنم که می‌دونم نیازمند هستن 

میگم فلان لباس رو دارم بخاطر تغییر سایز یا رنگ و مدلش دیگه نمیپوشم کسی هم نمیشناسم در اون سایز و سلیقه اگر شما میشناسی میشه بدم به شما لطف کنی بدی به کسی که میپوشه 

صرفا نیازمند هم نباشه ها فقط بپوشه که بدونم این لباس تو چرخه ی مصرف هست 

برای بخشیدن به دخترشون هم میگم خانم فلانی من این لباس رو با این مدل دارم حالا دیگه یا به سن من نمیخوره یا بار اول پوشیدم دیدم خیلی به من نمیاد احتمالش هست دختر خانم شما استفاده ش کنه یا دوستی داره این سبک لباس استفاده کنن

چون من دیگه نمیتونم بپوشمش اگر یکی دیگه بپوشه خوشحال میشم

سلام صبح به خیرررر دیشب داشتم تاپیک رو میخوندم بیشتر میخونم تا بنویسمممم

ساعت ۶ بیدار شدممم اصلا عادت ندارم به این ساعت بیداری

الان اتاق خواب رو جمع کردم

یه کیسه لباس کوچیک پسرم

یه کیسه اسباب بازی یه عالمه لباس خودم دوتا میز عسلی همه میرن خروجی

متاسفانه شوهر من عادت به خروجی نداره همه چیز رو هم میگه حیفههه

منتظرم یه روز خونه نباشه یه سری چیزا رو بزارم خروجی مثلا کلی کفش دارم تغییر سایز دادم حاضر به انداختن نمیشه میگه حیفخهخخخ

میگم حیف عمر آدمه

دیشب یکی از دوستان خونه همسایه اش رو تعریف کرد یهوووو به خودم اومدم

کلی اسباب بازی داریم که متناسب سن پسرم نیست یا مال خودمه حاضر به بخشش نیست شوهرم در نتیجه کمدهااا پرهههههه

من خودم چندتا چادر رنگی داشتم خیلی تمیز و مرتب بودن،یه جایی رو می‌شناختم آدمهای نیازمند اونجا زندگی میکنن،بردم اونجا و یه خانم رو تو خیابون دیدم باهاش سلام و علیک کردم،گفتم چندتا چادر دارم کاملا سالم و تمیز هستن میشه اگر کسی رو میشناسید که استفاده میکنه به من معرفی کنید بدم بهش،گفت اگر اشکال نداره خودم استفاده کنم منم با کمال میل دادم بهشون و گفتم هر وقت اولین بار هر کدوم رو سر کردی برای مادرم یه فاتحه میخونی؟ خیلی خوش اخلاق بود،منو بغل کرد با خوشروئی و گفت هروقت نماز بخونم برای مادرت فاتحه میدم،انگار من سر شار از انرژی مثبت شدم خیلی حس خوبی بود