من تا پارسال غصه میخوردم چرا از دبستانم چیزی نگه ندلشتم 😅😅
اخه کتابای دبیرستانمو داشتم همه رو.
دیگه ی روز زدم ب سیم اخر و همرو کیلویی فروختیم.خیلی حس خوبی داشت.
یه گوشه از انباری خونه مامامنمو کلا گرفته بود الان ک نیستن خیلی بهتره.
بعد من همه ش دارم به این فکر میکنم ما ادما اینقدر وسیله داریم چقدر وسیله هم برای یادگاری نگهمیداریم خدای نکرده وقتی از این دنیا بریم کی دیگا به وسایل ما اهمیت میده؟
لباسی که نمیذارم لک بشه دکوری هایی که نمیذاریم خاک بشینه روش بعدها برای بقیه ذره ای اهمیت نداره
خواهر کوچیکتر من سالها پیش فوت کرد چون کوچولو بود فقط یه بقچه لباس،یه جفت کفش و ی کیف مدرسه ش و کتاباش موند.
مامانم همرو گذاشته توی انباری خونشون.
ماها که ادمای بالغ هستیم چقققققدر وسیله داریم وقتی نباشیم چی به سر وسایلمون میاد؟