دیگه تا بوده همین بوده تا هست همین هست
من اصلا دوست ندارم بدونم وسایل کجا میره و نصیب چه کسی میشه
الحمدالله مادرم از بچگی ما دوست خیری پیدا کردن و کار خودشون و ما رو راحت کردن
پیگیر نمیشم لباسا پوشیده میشن یا نمیشن ولی میدونم انسانهایی هستن که جوراب پاره ی دوخته ی ما رو نیاز دارن
چرا لباس رو تبدیل به دستمال کنم و بندازم توی سطل زباله
همین چند روز پیش نوشتم دو تا وست گذاشتم خروجی
مسئول خیریه به مادرم گفته بود دستتون درد نکنه لباس عید دو نفر میشه
اینو بشنوم و بازم بخوام لباسی رو قیچی کنم روا نیست