مامان_موفق1#
عزیزم سعی کن بیخیال بشی خیلی زندگیت عالی میشه.....
مثلا من بخاطر همه چی از زندگی گرفته تا رفتار بقیه حتی حرکات شوهرم و پسرم عصبی میشدم .حساس بودم خودخوری میکردم بیشتر کمتر به روم میاوردم
مثلا بخاطرآرمان گرایی در مورد پسرم که همش میخواستم اول باشه در مورد همه چی.... مخصوصا از اول مهر انقدر عصبی میشدم و فقط سر پسرم داد میزدم... بیزبون تو این چند سال عصبیش کردم....😶
اما تابستون تصمیم جدی گرفتم شروع کردم به کم کردن وزن و رسیدن بخودم و روانم......
مثلا الان اصلا نمیدونم پسرم کی امتحان داره کی آزمون😄....
میبینم بدون حرص خوردن و نابودی اعصابمون و نا ارومی جو خانه پسرم تو همه چی اوله🤗
مثلا ارتباطم رو با ادمایی که رو مخم بودن رو کم کردم و یا اگه تونستم حذف....
الان دارم بیشتر از قبل از زندگی لذت میبرم.......حرف زدنم دیگه بحالت عصبی نیست.قبلا حرف زدن عادیم هم بحالت عصبی بود....
پس بهترین کار خودسازی خودته.....هیچ دکتری برات کاری نمیکنه