خانما این فریم عینک چه جوره عکس

|•همون بگویاسی•| |•پیوسته در تاریخ ساعتی فرا می‌رسد که در آن، آنکه جرئت کند و بگوید دو دوتا چهارتا می‌شود، مجازاتش مرگ است•| |•از دور ریختن قواعدی که به من تلقین شده بود، آرامش مخصوصی در خودم حس می‌کردم•|  goftino.com/c/xJbnEE

 حالا که مُرده ام، فکرم به شدت درگیر چیز هایی شبیه این هاست:چه تعداد از تصمیمات مهم زندگی ام را فقط به این خاطر گرفته بودم تا کسانی که حتی متوجه حضورم نشده بودند درباره ام بد فکر نکنند؛چقدر له له زده بودم برای خوش آمد کسانی که از آنها خوشم نمی آمد فقط چون میترسیدم بیزاری از من مسری باشد و به کل جمعیت سرایت کند؛ و اگر_حقیقت تأسف بار این جاست_همهٔ بخت برگشتگی هایم منحصر به خودم بودند و کسی درگیرشان نمی شد، مشکل چندانی با آن ها نداشتم.فقط بابت این غصه میخورم؛ چرا بیشتر دنیای مان را ندیده بودم؟(هرچه باداباد، استیو تولتز، ترجمه ی پیمان خاکسار) 

 حالا که مُرده ام، فکرم به شدت درگیر چیز هایی شبیه این هاست:چه تعداد از تصمیمات مهم زندگی ام را فقط به این خاطر گرفته بودم تا کسانی که حتی متوجه حضورم نشده بودند درباره ام بد فکر نکنند؛چقدر له له زده بودم برای خوش آمد کسانی که از آنها خوشم نمی آمد فقط چون میترسیدم بیزاری از من مسری باشد و به کل جمعیت سرایت کند؛ و اگر_حقیقت تأسف بار این جاست_همهٔ بخت برگشتگی هایم منحصر به خودم بودند و کسی درگیرشان نمی شد، مشکل چندانی با آن ها نداشتم.فقط بابت این غصه میخورم؛ چرا بیشتر دنیای مان را ندیده بودم؟(هرچه باداباد، استیو تولتز، ترجمه ی پیمان خاکسار) 

 حالا که مُرده ام، فکرم به شدت درگیر چیز هایی شبیه این هاست:چه تعداد از تصمیمات مهم زندگی ام را فقط به این خاطر گرفته بودم تا کسانی که حتی متوجه حضورم نشده بودند درباره ام بد فکر نکنند؛چقدر له له زده بودم برای خوش آمد کسانی که از آنها خوشم نمی آمد فقط چون میترسیدم بیزاری از من مسری باشد و به کل جمعیت سرایت کند؛ و اگر_حقیقت تأسف بار این جاست_همهٔ بخت برگشتگی هایم منحصر به خودم بودند و کسی درگیرشان نمی شد، مشکل چندانی با آن ها نداشتم.فقط بابت این غصه میخورم؛ چرا بیشتر دنیای مان را ندیده بودم؟(هرچه باداباد، استیو تولتز، ترجمه ی پیمان خاکسار)