تا شماها باشید خانواده رو به شوهر نفروشید
دوستم من برای تو ناراحت شدم ولی بیشتر برای دخترات نگرانم که دارن از تو یاد میگیرن 😔
اگه مظلوم نبود ظالمی هم نبود
تو خودتم ب اندازه ی خانواده ی شوهرت مقصری
تا دیر نشده برو پیش مادرت،خدایی نکرده وقتی از دستش دادی پشیمون میشی و همین شوهر و مادر شوهر میگن به ما چه مگه ما بهت زنجیر بسته بودیم
دوستان اسی چیز زیادی نخواست ها
فقط میخواست درک کنید
تو شرایطش نیستیم نمیتونیم اینقد قاطعانه محکوم کنیم
خودش الان دلش خونه!!!!!
من از خانواده تقریبا بریدم با کسی رفت آمدی ندارم خونه بابام هم هر سالی یکی دوبار با بچه ها و بدون شوهرم میرم فقط و فقط واسه یک شب چون فاصلمون زیاده سیصد کیلومتر اینا میشه!!!
شوهرمم پسر عمه هست یکسری رفتارها توهین ها از طرف خانواده خودم دیدم و شنیدم که ترجیح میدم دور باشم
شرایط همه یکسان نیست
بعضی ها از خودی بیشتر زخم میخورن
ما اون اوایل ک عقد کردیم ب این ور چشم چشم نمیگفتیم راحت. مثلا می‌گفتیم فلان زنه رو دیدی چه به عروسش گفت؟ عروسش باید این طوری جواب میداد ک بشینه سر جاش. ب در می‌گفتیم دیوار بشنوه. یه دستور اگ میخواست بده اگ اوکی بود انجام می‌دادیم ولی اگ اوکی نبود با یه لبخند کمرنگ می‌گفتیم نمیتونم شرمنده دو سه بار انجام دادیم رو ب روال رفت
دعام کنید تغییر بدم خودمو
از بچگی همش تو سری خوردم
با سن ۱۹ وارد زندگی شدم
هیچی از زندگی متاهلی بلد نبودم
تو خانواده جز دعوا های وحشتناک پدرم با مادرم چیزی ندیدم
سرشار از استرس و اضطرابم
اگه خدا کمکم کنه میخوام ادامه تحصیل بدم
خانما چجوری تاپیک رو بترکونم
نمیخوام بمونه
استارتر پدرت زنده است؟
مادرت باکی زندگی میکنه؟کی کمکش میکنه موقع مریضی
اینقدر بدم میاد قشنگ توضیح نمیدین چی شده:/
