اره عروس اولی هستم و ی پسر داره و ی دختر
دخترش و دامادش رفتنی سنگ تموم میزاره م رفتنی غذا ساده
اونا ۱۰ سال ازدواج کردن من ۷ ماهه ولی اصلا بهم محل نمیده
آخه فداتشم من نمیرم نامزدم خودش مثلا بیرون بودنی میرسونه دمه درشون میگه برو پایین میگم ن نمیام خونتون میگه برووپاین دلیل رفتاراتو نمیفهمم
بگو غریبه نیستم اما بی دعوت هم جایی نرفتم ،از اول هر کار اشتباهی بکنی بعد نمیتونی درستش کنی ،پس از الان درست رفتار کن که بگن از اول همینجور بوده
ما هم دقیقا مثل شما بودیم اما من اشتباه میکردم ،واسه همین بهت میگم شما اشتباه نکن ،خانواده من نپذیرفت که ما هم باید مثل خودشون رفتار کنیم و شأن خودمون را نیاورد پایین ،اما بازم همسرم اینا را متوجه نشد ،هیچوقت متوجه تفاوت‌ها نمیشه ،خودت باید سیاست به خرج بدی
با شوخی و خنده خودت به مادرشوهرت بگو ،مثلا تو حرفات بگو اتفاقا دختر عموم خونمون بود اونم مادرشوهرش زنگ زد دعوتش کرد ،خیلی به رفتارهای دامادشون نگاه کن ببین چکار میکنه که عزیزه ،یا بعضی وقتها قبل رفتن،یه ساعتی طول بده و به شوهرت بگو زنگ بزنه مادرش بگه ما میایم اونجا
میتونی بعضی روزها هم که میدونید میخواهید برید اونجا زنگ بزنی احوالپرسی کنی و تو حرفات بگی مثلاً ...گفت بعد از خرید بیایم اونجا ،خونه که هستید ؟
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز