یه بار به یکی از فامیلامون گفتم کسایی که نمی تونن پدر و مادر خوبی باشه نباید بچه بیاره خودخواهیه.
گفت این قاعده ی طبیعته آدما بچه میارن که تو پیری تنها نباشن،،،،اول از بچه نگهداری می کنن بعد انتظار نگهداری دارن.
گفتم باشه تو درست میگی این خودخواهی نیست.
بعد همیشه دایی منو زیر سوال می برد که چرا بچه نمی خواد دایی من دوست نداره بچه دار بشه پول و همه چی داره انقدر که ۴ تا بچه رو هم زمان می تونه ساپورت کنه سال ها ست نظرش همینه نمی تونه پدر خوبی باشه.
بعد رفتم خونه ی همین فامیلمون که دائم اونو زیر سوال می بره دیدم یا خدا سر چهار تا مو که دخترش گذاشته بود بیرون کم مونده بود به کشت و کشتار برسن.
چندین بار دختره خواسته خودشو از دست پدرش بکشه.
انگار نه انگار پدر دو تا دختره انگار غریبه اس باهاشون.
بعدم با خودم گفتم از اون حرف و منطقش بیش تر این نمی شد انتظار داشت.
میگه با مردی ازدواج کنین که صرفاً نخواد پدر بشه بلکه بخواد پدری کردن رو به انحو احسنت عملی کنه وگرنه زاد و ولد رو حیوانات هم بلدن.