عزیزم وقتی تاپیک تو خوندم تمام مشکلاتم از جلو چشمم رد شد منم مثل شما حسرت گذشته میخورم ۱۹ سالمه
برو سرکار تو اجتماع بگرد مستقل شو
کمتر خونه باش که عصابت راحت تر باشه
چندسالته،
مقایسه نکن همین حالا خیلی ها دوست دارن جای تو باشن از زاویه نگاه کن
میتونست هنوز تو اون موقعیت خونتون باشی بدون اینکه دانشجو معلم باشی
منم این زندگی رو تجربه کردم و الان جایگاه خیلی خوبی دارم.. پسر هم هستم
گلم هر شغلی جایگاه خودشو داره دلیل بر باهوش بودن یا نبودن اون آدم نیست زندگی با سلایق شخصی دیگری پیش نمیرع
و تا جایی هم که می‌دونم معلمی دیگه ارزشی نداره درآمدش اصلا به سختیش نمی ارزه و کفاف زندگی هم نمی‌ده معلمی مثل سابق نیست
منم همسن تو ام رشته ام حقوقه
خب اسی همین حقوق خودت رو جمع کن و بیشترش هم پس انداز کن
سرکار هم که رفتی میتونی وام بگیری و برای خودت ماشین و یه مقدار طلا بخری
من خودمم بوده مواقعی که واقعا تحت فشار مالی بودم
انقدر که یه وقتایی به خودم میگم بیام همین دانشگاه فرهنگیان ، اینجوری شاید برام بهتر باشه اما...
درکت میکنم در کل ، اما الان که مقداری حقوق داری از همینا برای خودت سرمایه گذاری کن
یه حقیقت تلخه اما هیشکی به اندازه خودمون نمیتونه به ما کمک کنه و دل بسوزونه
