شوهر خالم توی بیمارستانه الان دارن وسایلاشو اماده میکنن

منی که این درد راکشیدم  تامغزاستخون میره

نه برای فامیل برای تکه ای ازقلبم یعنی برادرم😭😭

میدونی بدترین چیزاینه انگار طرف داره غرق میشه توداری نگاش میکنی ازنزدیکترین فاصله درحدنیم متریش هستی

اونم سرطان داشت وروزهای آخر بین بیداری وخواب بود وای جگرم کباب شد باز، لعنت به تیر۱۴۰۰

عزیزم نصبتش باهات چی بود فقط گفتی عشقم و پسرخاله ی بابام منظورت نامزدته

پدر من زنده بود مادرم از یکسال قبل مرگش تدارک میدید دیگ و لوازم میخرید و چقدر دلم گرفته،

طرف زنده واسه ی چیی دارن وسایلاشو جمع میکنن

برنامه زندگی پس اززندگی یکی تعریف میکردروح یه بیمارمیگفت من هنوزجوونم نمیخوام برم اون دنیا ولی بهش گفتن اعضات اهداشده بایدبری

عزیزم اولا خدا شفاش بده ..

اصلش همینه ما باید کفن هامون آماده باشه وصیت هامون آماده باشه کی از فرداش خبر داره !؟زیادی زندگی رو جدی گرفتیم مخصوصا الان که مرگ جوون و مرگ یهویی زیاد شده ...

فقط از خدا عاقبت بخیری بخواه ...

عجیب روزگار ترسناکی شده ...جنگ ..تصادف ..سرطان...سکته .و.....😔

چرا ازدواج نکرده بودن اخه

ای داد 😔😔😔😔

خدارحمتش کنه سرطان یه بیماریه که از انسداد انرژیکی میاد کاش مردم یادبگیرن بدنشونو پاکسازی کنن 

ماهم خودمون زنده زنده ایم اماده میکنیم ربطی به مردن و اینا نداره .حتی پولش هم از قبل باید جمع باشه

نه عزیزم اونا پر رو و پر توقعن شما وظیفه آیی نداری شرایطش هم نداری چه گناهی کردی 

چجوری گلم

یه مهندس بود که پارک و فضای سبز می‌ساخت تو شهرمون شوهرم پیشش نگهبان بود ۳ ماه شبانه روز زیر آفتاب گشنه و تشنه نگهبانی میداد ولی مهندسه حقشو نداد،چهار پنج میلیارد از شهرداری گرفت همون مهندس برای ساخت پارک اما هیچی نکرد چندتا کارگر، بنا،جرثقیل دار ، کامیون که مصالح براش میاوردن،چندتا مصالح ساختمانی رو ورشکست کرد به حق عالم و آدم رو خورد،همین دو سه روز پیش تصادف کرد و یسر بردن بهشت زهرای شهرشون و تمام‌.‌..اینهمه آه مظلوم مِن جمله همسرم،اینهمه پول زد ب جیب آخرش مُرد ارزش اینهمه حق الناس رو نداشت این دنیا،همسرم زنگ زد بخ برادر مهندس گفت خیلی بدهکاره همه چی رو گفت بهشون گفت باشع چند روز دیگه میایم بدهی هاشو میدم امروز زنگ زدیم هیچکدوم خانوادش جواب ندادن

دیگه باید برا هر احتمالی خودشونو اماده کنن 

خدایی نکرده بمیره و هیچیشون جمع نباشه ، اول از همه فامیل درجه یک میگن یعنی نمیدونستن این اتفاق ممکنه بیفته و هیچیشون جمع نبود 

برای خانوادش هم سخته

ولی من تا لحظه اخر که بابام بیمارستان یود دوس نداشتم برنانه ریزی ای بشه 

بهم برمیخورد واسه مرگ بابام کاری کنن

ولی مامانم یواشکی یه کارهایی کرده بود چون استرس داشت