ببینید دوستان اینکه صرفاً اوایل رابطه طرف بگه رابطمون هدفمنده و خیلی دوستت دارم و میخوام تا همیشه باهات بمونم کافی نیست. چون تازه اولشه طرف هر چرت و پرت و دروغی میگه.
شما باید در طول رابطتون هرازگاهی راجع به نهایت رابطتتون صحبت کنید. اینکه تهش قراره چه اتفاقی بیفته.
مهاجرت کنید باهم، تو این شهر بمونید یا نه، کِی ازدواج کنید و رابطتون رو رسمی کنید و... همه‌ی اینارو باید بین خودتون مشخص کنید نه فقط یک بار بلکه بار ها راجع بهش صحبت کنید.
از رویا هاتون بگید اینکه دوست دارید عروسیتون چجوری برگزار بشه یا خونتون رو مطابق سلیقه‌ی جفتتون طراحی یا تصور کنید و برای هم توضیح بدید.
اگر دیدید طرف مقابل تمایلی به این صحبت ها نداره یا اصلا خودش در این موارد صحبتی نمی کنه بدونید قصدش جدی نیست و هنوز مطمئن نیست از رابطه با شما.
همین صحبتاست که باعث میشه شما هدفمند بودن یک رابطه براتون مشخص بشه نه چیزی که طرف یک سال پیش گفته و از اون به بعد دیگه هیچی راجع بهش نگفتید.
چه بسا کسانی که راجع به این مسائل صحبت هم می کنن تو زرد از آب در میان دیگه وای به حال اونایی که کلا چیزی نمیگن از آینده.
خلاصه در صورتی که شما و پارتنرتون خواهان رابطه‌ی جدی هستید باید این کارها رو انجام بدید.
نمیدونم.
خانوادت میدونن پسری توی زندگیت هست و دوستش داری یا فقط کلی سر بسته گفتی خواستگار نیاد؟ دلیلشو نمیدونن؟
در هر صورت خوش به حالتون اینقدر قوی هستین و میتونین ادامه بدین.زندگی رو شما بردین.دارم تیکه نمیندازما.واقعا خوش به حالتون
من حرفشم میشد گریم میگرفت.خوب نیست این مدلی.ولی کلا ما طرفدارهای مجید خراطها این مدلی دیوونه ایم.دهنمون سرویس میشه توی دنیای الان
با توجه به تاپیکای قبلت...
باید بگم امیدوارم از این به بعد دیگه چشماتو باز کنی...
معلوم شد دوستت نداره
چه جوری با هم هستین وقتی ساکن دو شهر مختلفین؟
من بودم همون لحظه از همه جا بلاکش میکردم 😐
حس میکنم اونم خودش را از تکاپو ننداخته و پشت هر خنده ای که کرده غمه از اینکه نتونسته شرایط را جور کنه بیاد خواستگاریت
ازخودش ناراحته که دست دست کرده و
عذاب وجدان داره که تو را علاف خودش کرده میدونه تو باهاش بمونی حروم میشی
از خودش ناراحته که نتونسته برات بجنگه
