تو دنیا چیزی وجود نداره غبطه و حسرت نخورم
خودمم متوجهم این همه حسودی داره نابودم میکنه و میکشه پایین منو ولی بلد نیستم چجوزی مهارش کنم
به سهمیه دارا
به فرهنگیا
به پزشکای مملکت
به پولدارا و خفنای مملکت
به مامانایی که با دخترشون رفیقن به این یکی به شدت حسودیم میشه من مامانم اصلن حرفی نداریم بزنیم اگرم بزنیم دعوامون میشه
به دانشجوعا
به اونایی که کنارشون یه جنتلمن دارن که عاشقانه میپرستنشون
ریدم تو زندگیم