اره دقیقا اگه توانشو داری همین کار رو کن . انشالله که به زودی مشکلت حل بشه عزیزم. اصلاح مزاجم فک کنم تبلیغ کرد... بیشتر از لحاظ رفتاری باید درمان بشه بنظرم. محبت کن بهش باهاش اروم و منطقی حرف بزن مطمئنم اونم خودش تلاش میکنه تا رو خودش کار کنه و خوب بشه
چقد عجیبه که با این شرایطت به فکر بچه دار شدنی!!!!!!
آره خب منم خودم آرزو دارم ولی واقعا تو یه شرایط درست
قرار نیست به خاطر آرزوی خودت یه انسان رو بدبخت کنی.. مسئولیت کمی نیست باید همه جوره شرایطو بسنجه پس فردا همین بچه هزارتا مشکل روانی و ... واسش پیش میاد چرا آخه به خاطر آرزوی خودمون این کارو کنیم وقتی میدونیم حتی خودمون زندگی درستی نداریم چه برسه به اون بچه که بیاد
بچه مسئولیت داره
من خودم با اینکه ۳۳ سالمه اما تا وقتی مطمئن نشدم ارامش زندگیم اونقدری هست که بچم آسیب روحی روانی نبینه نمیارم به همسرمم گفتم قبول کرده
عروسک نیست که بگیم بیاریم شاید بهتر شد روح داره اذیت میشه آسیب میبینه
خودخواه نباش عزیزم
عزیزم حرفت کاملا منطقی و انسانی هست. منم بخاطر اینکه بچم فردا پس فردا بیماری روانی نداشته باشه، دارم تلاش میکنم تحقیق میکنم از کسایی که تجربه دارن، میپرسم که بهترین تصمیم رو بگیرم. نمیتونم که همینجور الکی بگم خب دیگه من قید مادر شدنو زدم!
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز