عکسا رو جمع کن
میدونم راحت نیست اما وقتی پسرت با این سن تو همچین محیطی بزرگ بشه مطمئن باش یک آدم افسرده میشه حتی زمان مدرسه چون پدرش رو از دست داده خیلی عذاب میکشه
تو مجبوری قوی باشی ضعف مناسب یک بانوی ایرانی نیست
و به پسرت بگی من پشتتم مه میتونیم بدون پدرت ادامه بدیم
چقدر همتون غم دارید
خدا به دل همتون صبر و آرامش بده
چه دنیایه غم انگیزی😞
رابطه ات با خانواده همسرت خوبه ؟
عروس ما ، دختر داداشم رو به ما نشون نمیده ، شب و روز مامانم رو یکی کرده
کنار اومدن باهاش سخته ولی مطمعنم بودنتو تو این حال دوست نداره لطفا بخاطر شادی اونم ک شده ب خودت سخت نگیر اونو تو دلت زنده نگه دار زندگی کن زندگی رو سخت نکن همه ما عزیزانی داشتیم ک رفتنشون تا مدتها فراموشمون نشد هرروز و هرروزم بیادش گریه کردیم شاید ولی کنار اومدیم ....ب خودت رحم کن حقت از زندگی فقد غصه خوردن و گریه کردن نیس میدونم جنس غمت فرق داره خدا برای هیچ کسی درد ب این بزرگی نفرسته. ولی زندها حق زندگی دارن یه روزایی یه ساعتایی رو بزار برای مرور خاطرات برای گریه کردن همه شب و روزتو با غصه نگذرون بخاطر هردوتون ....
شماهم ازدست دادین؟
هرچقد درگیربشم کارکنم خسته بشم شبانمیتونم بخابم همش فکرم درگیره من لباساشو دادم به ادم نیازمند فقط یه لباسشو برای خودم کنارگذاشتم ومثل شما روزا سرپام مادرخوبیم ادم خوبیم ولی شبا یه ادم افسرده و تنها و بیکس!
