خداوکیلی بعد از ده سل قبول شد؟
قبلش دانشگاه رفته بود؟ متاهل بود؟
چه پشتکاری واقعا
دیدگاه ها متفاوته منم دیدگاه خودم رو گفتم . من اون عذاب و سختی رو بیشتر میپسندم چون توش رشد و پخته شدن هست مثل همون سفری که از ساعت یک شروع میشه جاهای مختلف میبینی تجربیات مختلف کسب میکنی و بالا وپایین و به قول معروف سردو گرم زندگی میچشی ولی اگه فقط بشینی تو هواپیما بپری جایی رو نمیبینی . البته کادو گرفتن و راحتی لذت بخشه ولی آدم ساز نیست.
طرف باباش داشته خریده
چرا فکر نمی‌کنید اون بچه هم توی اون زندگی سختی کشیده؟ که باباش پول جمع کرده؟
بابای من الان زیر بدهیه خونست و من واقعا دارم سختی میکشم از تفریحات و پوشاک و نوبت دکتر گذشتم
دندونم رو درست نمیکنم لیزر نرفتم
کتاب درسی نمیخرم کور شدم با گوشی
کفش های زمستونیم واسه چند سال پیشه
شال و یه کلاه یادم نیستم کی خریدم
تنها چیزی که نو دارم مانتو ست اونم چون بابام میفروشه
تازه طلاهام رو هم فروختن
بعله یکی بیاد بگه وای این عرضه نداشت باباش براش خریده
ما سال های توی غربت بودیم به خاطر بابام
داداشم تا مدت ها روابط اجتماعی بدی داشت
برعکس بقیه فامیل چرا؟ چون توی غربت بودیم سختی کشید
هیچ بچه ای اطرافش نبود
منم حالت دومو میپسندم چون دهنم سرویس نمیشه برای چیزای ناچیز ک نایی نمونه برام میزارم مثلا اگ قراره سرویس شه مثلا تو تخصص یا سختی درسام سرویس شه این اگ تخصص بیاره ک میاره دستمزد ی جراحیش در یک ساعت برابر دوسه سال ی معلم وپرستلره
