فرقی نداره تو خونه مامانت اینا هم بری اونجا هم احتمالا میخوای همه کارا رو خودت انجام بدی خجالتی هستی احتمالا و وسواس فکری زیاد داری اعتماد به نفستم پایینه البته این احساسه منه شایدم درست نباشه واینطور نباشی
یه راهی به غیر از کار کردن واسه خونه مادرشوهر برای ماندگاری وعزیز کردن خودت پیدا کن مهارتاتو ببر بالا که به چشم شوهر بیای
واقعاخانوادم خیلی فرهنگشون پایینه مامان بابام سنشون اونقدرام بالانیست ولی هیچ حمایتی ندارن توقع حمایت مالی خداروشکرنداریم خاهربرادرام خودشون شاغلن
همیشع حسرت میخورم وقتی شوهرموباخانوادش میبینم
حتی اونجاباشم خودم همه چی بردخترم میخرم اذیتشون نمیکنم کارای خونه روخودم میکنم براشون غذا درست میکنم و... ولی بازمیگن نیاین
من هیچ راه وجایی ندارم واقعا مجبورم چون سرپناهی باشم همینجابمونم
من فقط چون کسی وجایی ندارم اینجاموندم دیگ وابستگی وتعلقی ندارم ب خانواده شوهرم وحتی خودشوهر
نمیدونم ولی آدم بدبخت ترازمن حس میکنم پیدانمیشع گاهی دلم میخادهمه چیوول کنم وفرارکنم ازهمشون چون ی دختردارم نمیتونم
تاالان خیلی قوی بودم ولی دیگ خستم خیلی
عزیزم نمیشه با خواهر و برادرات رفت و آمد کنی؟ با فامیلات چی ؟ دختر عمو پسرعمو دختر خاله دختر دایی...
با خاله و دایی و زندایی نمیشه رفت و آمد کنی؟ مثلا بری خونه داییت بمونی و کلی کمک حال زنداییت باشی که خوشش بیاد و سالی دو سه بار بری بمونی که یه مدت از محیط خونه دور باشی... یا عمه هات و عموهات...
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
26 ثانیه پیش
27 ثانیه پیش
27 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز