ای بابا چی بگم
میخای با پدرت در میون بگذار اگه عاقله
عزیزم نترس بعدا پشیمون میشی خیلی شجاع و قوی جلو برو..اصلانم نقطه ضعف نشون نده
در ضمن اصلاً به هیچ عنوان به همسرت اجازه نده در حضور تو به این راحتی اسم طلاق بیاره
بگو اگر صحبتی داری با خانوادم مطرح کن پدر یا مادری داری که پشتوانت باشند و ازت حمایت کنند؟
فقط استقلال
عزیزم من قبل هم بهت گفتم شوهرت ارزش از خود گذشتگگی نداره فعلا کوتاه نیا
اگ بچه نداری برو
نذار جدایی و اهرم فشار کنه
یا درست میشه و سر عقل میاد
یااگ درس شدنی نباشه عمرت و با ی موجود ب درد نخور تلف نمیکنی
منم شوهرم چندماه اصرار که بیا بریم با مامانم دوطبقه بخریم. هر روز تو مخم بود. گفتم اگه بخوای ادامه بدی من ازت طلاق میگیرم و تو برو باخانواده ات زندگی کن. دیگه ادامه ندادو تمام شد.
من واقعا گفتم طلاق میگیرم، شوهرت رو نمیدونم.
یادمه شب قبل از اینکه شوهرم بیاد خواستگاری بهش گفتم خانوادم مخالفن با خانوادت زندگی کنم(قرار بود با خانوادش توی یه خونه زندگی کنیم منم برای امتحان کردنش اینجوری گفتم)! گفت من مادرم تنهاست همش توی خونه نمیتونم تنهاش بذارم، شرایطم اینه، منو باید اینجوری قبول کنی! منم قبل از اینکه جوابشو بدم رفتم به مامانم گفتم خواستگاری به هم خورد(کسی که کلی بخاطرش با خانوادم جنگیده بودم)! بعدش به شوهرم پیام دادم شرایطتو قبول نمیکنم، خواستگاری به هم خورد! پیام داد جدی میگی؟ قسم خوردم که جدی میگم و گفتم که به خانوادم گفتم! اونم گفت شوخی کردمو میخواستم ببینم بخاطرم چکار میکنیو از این حرفائو بعدم به زور راضیم کرد! البته منم بعد از خواستگاری که بهم ثابت شد واقعا قراره مادرش بره پیش باباش گفتم که داشتم امتحانت میکردم و چهار ماه هم با مادرش زندگی کردم!
والا هیچکس زندگیش فدای خانوادش نمیکنه شوهر شماهم ساده هست
