۱۰ سالگی عاشق شدم تا ۱۶ سالگی دوستش داشتم
بعد ۱۶ سالگی فهمیدم دنیامون مثل هم نبود ۲ سال با زجر فراموشش کردم
هنوزم که میبینمش یاد درد و رنجایی میوفتم که بخاطرش کشیدم فکر نمیکنم بتونم هیچوقت مثل اون موقع عاشق بشم وقتی میدیدمش قلبم میرفت رو هزار
خواهشا نگید بچه بودم و ... من از لحاظ فکری و ذهنی از سنم خیلی بزرگتر بودم
ینی ب تو حس اویزونی دست میده ب منم حس میده همچین ادمی ی دقیقم راحتم نمیذاره و انگار اسیرم
ی دوستی دارم باهاش میرم کتابخونه همش میخواد با هم کارارو انجام بدیم تنها نباشه ینی ی ۵ دقیقه ام بخواد استراحت کنه میگه با هم بریم و سعی میکنه تایمشو باهام تنظیم کنه یا میخواییم بریم سرکار همینطور منم تو رودروایسی میمونم و این منم اذیت میکنه 🤦♀️
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
57 ثانیه پیش
57 ثانیه پیش
57 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز