الان اینو پیدا کردم

توی note گوشیم دیدم

دلم عجیب گرفت

...

سلام بابا
هزار بار از غروب وویسی که برام فرستادی رو گوش کردم و اشک ریختم ولی هنوز هم نتونستم جواب بدم...

کَی انقدر دور شدیم از هم؟!
ایراد کار کجاست؟!
من بزرگ شدم و سرسخت یا تو هنوز اون دختر کوچولوت رو میخای؟!

بابا امیدوارم هیچ وقت گذرت به note گوشیم و دنیای مجازیم نیفته که حرف های ناگفتنیم رو بخونی‌‌‌‌...
بفهمی دنیام تا چه حد تاریک بود و چقدر از تو دور بودم!

بابایی افتخار میکنم نام خانوادگیم از توئه

افتخار میکنم وقتی کسی میپرسه تو دختر فلانی هستی و با غرور من جواب میدم: بله

انقد خوبی و خوش قلب که دیگه کسی نیست تو رو نشناسه
کسی نیست نگه من یه جا ،فلان زمان گیر بودم بابات دستمو گرفت
و همزمان کلی دعای خیر روانه تو و بچه هات نکنه!

میبینی بابا تو زبان زد همه ای
کاش مرام و منش من هم به تو میرفت
تا انقد اذیتت نکنم!
شرمسارم بابا
بابت دونه دونه موهایی که توی این دو ساله برای من سفید کردی

شرمسارم بابا بابت روزی که به خاطر من روی تخت بیمارستان افتادی و من چقدر به خدا التماس کردم که تو خوب شی من قول میدم دیگه اذیتت نکنم
و باز زیر قولم زدم

شرمسارم بابا بابت دونه دونه سیگارایی که پشت در دادگاه و بیمارستان از غم من دود کردی

ببخش منو اگه اذیتت کردم اگه حرصت دادم
اگه اونجور که دوست داشتی دختر خوبی برات نبودم
و از روی عصبانیت و حال بدی یه حرفایی زدم که دلت رو به درد اوردم و از خودم رنجوندمت

ممنونم که هم برای من پدر بودی هم برای موشی پدری کردی

بابا من متوجه غم نگاهت میشدم هر بار که به منو موشی نگاه میکردی

بابایی ببخش که پیرت کردم!

ممنونم که با اینکه حرفت رو گوش نکردم و رفتم باز پشتم رو خالی نکردی و دلت طاقت نیاورد باهام حرف نزنی

ممنونم که چشم رو همه چی بستی و توی این دو سال عین کوه پشتم وایستادی
بزرگترا رو رنجوندی که دخترت نرنجه

بابا وقتی حرف از توعه نه من نه صفحه نه کیبورد نه قلم و کاغذ کم نمیاریم، واژه کم میارم

تو اسطوره منی...

درسته که اخم تو منو دیوونه و قلبم رو سنگین میکنه
ولی تو نگام کن حتی با اخم...

ببخش که نمیتونم اینا رو برات پیام کنم
و مجبورم توی صندقچه نوشته هام قایم کنم.‌‌‌‌‌‌‌‌..

دوستت دارم