عزیزم اینایی ک من از این پسر گفتم از روی ی شناخت سطحی نیست چون ما شاید بیشتر از ۱۲ سال باشه ک با این خانواده رفت و امد داریم و ۳ ماهه ک پدر من از جز ب جز این پسر تحقیق کرده حالا توی جاهای مختلف و ادمای مختلف و نتیجه ی همه ی این تحقیقا و اینا شده اینی ک من از این پسر توی این تاپیک نوشتم.یعنی منظورم اینه ک ی شناخت سطحی نیستش از اون بابت خیالم راحته.بعد مورد بعدی اینکه من واقعا توی خودم میبینم ک برم و ی زندگی رو اداره کنم از این لحاظم مشکلی ندارم. مورد بعدی درس خوندن و سرکاره . ک من واقعیتش به درس خوندن علاقه ایی ندارم . میمونه سرکار رفتن ک این پسر تمام نیازای منو برطرف میکنه نیازی به سرکار رفتن ندارم و اینکه گرفته ک مثل پدرش ک ماهانه ی مبلغی رو جداگانه برای مادرش درنظر میگیره (ک یعنی اون پول مال خانومه و دیگه هر کاری بخواد میتونه باهاش بکنه) . من گفتم اگر نرم سرکار ب این شرطه ک ماهانه ی مبلغی برای خودم باشه جدای هر چیزی شاید خواستم کاری با پولم بکنم . ک قبول کرده و میدونم انجام میده از اونجاییم ک ایشون از سمت فامیل اومده جلو اصلا ی همچین چیزی کلا توی فامیل ما بابه و مطمئنن ک این کارو انجام میده .از نظر اخلاقیم من چون مشاورم رفتیم اونم تایید کرد ک از نظر اخلاقی باهم اوکیم و شناخت خودم توی این ماه بنظرم پسر خوبیه. حالا به نظر شما دیگه از چ نظر باید از این پسر مطمئن باشم ک بهش جواب مثبت بدم ؟
اسی الکی ردش نکن
عزیزم این حرفای من برای چندین سال شناخت و ۳ ماه تحقیق مداوم از ادما و جاهای مختلفه . خلاصه شما اگه ی همچین ادمی بیاد خواستگاریتون قبول میکنین ؟
من خودم سر خونش خیلی تردید دارم خونه کوچیکه و اینکه قیافشم معمولیه ک من همیشه فک میکردم ادمی من مثلا بخوام انتخاب کنم چهره خیلی جذابی داشته باشه
ولی خب یکی از شرطای من این بود ک باید مستقل از پدر و مادرش باشیم و قبول کرد . چون من مادر خودمم خیلی سر این قضیه اذیت شد که ما تا ۱۰ سال اول با خانواده ی پدری توی ی آپارتمان بودیم بحثای الکی و سواستفاده های الکی ک شاید شما خودت بدونی من چی میگم و الان ی ۱۰ سالی هست ک جدا شدیم .
بنظرتون با درآمد این پسر میشه راحت زندگی کرد . چون برای الان ک دو نفریم کفافه اینو قبول دارم حتی زیادم هست . ولی خب ما تا ابد دو نفر نیستیم . بنظرتون اوکیه؟؟
ولی من مشاور ک رفتم گفت خودت بلوغ کافی برای ی زندگی و داری . و اینکه گفتم یکی از نکات مثبت این پسر اینه ک خب عقلش و طرز فکرش خیلی از سن عددیش بیشتره .بازم بنظر شما موضوعی هست ک مهم باشه و من ندونم ک ممکن باشه اشتباه بکنم یا نکته ایی ک بهش توجه کنم؟؟؟
بخاطر سنم یکم سرش گیرم اینکه نکنه بعدا بهترش بیاد و اینا .
ولی شاید بگی اینا فانتزیای ی دختره ولی واقعیته و پای زندگیم وسطه . بنظر شما موضوعی هست ک من بخوام بهش توجه کنم یا ببینم این پسر داره یا ن ؟ بنظرتون زندگی توی ی خونه ی ۶۰ یا ۵۵ دقیق نمیدونم ولی سخت نیست شما دیدی معمولا خونه های با این متراژ چشکی هستن؟؟
تو که مشخصه جوابت مثبته دیگه نظر ما رو میخوای چیکار
بعدشم هیچ وقت ازدواجو به این چشم نبین که آره منو تامین میکنه من نیازی ندارم دیگه. بله وظیفشه تأمین کنه حتی حتی حتی اگر تو کار کنی و حقوق خیلی بالایی هم داشته باشی. ولی آیا همه این خانومایی که یه روز زندگیشون بهم خورده و اون موقع افتادن به چه کنم چه کنم از اول فکر میکردن اینطور بشه؟! قطعا نه وگرنه یه فکری از اول میکردن. اینطوری که تو تعریف میکنی و میخوای خودتو کلا وقف ازدواج کنی و از همه چی بگذری مشخصه هنوز برا ازدواج اونقدر آماده و پخته نیستی.
ازدواجو فقط به این چشم نبین که آره دیگه من که علاقه به درس و کار ندارمو و یکی بیاد سرویس بده و من تو حاشیه امن خودم بمونم چرا؟! چون این موقعیت راحتیه، چون مغز آدمیزاد تنبله
تو اصلا رویا نداری دختر؟! هدف نداری؟ که به خاطر اینکه یه پسر حالا اومده و همه چیش اوکیه تک بعدی نگاه میکنی به زندگیت. نمیگم ازدواج نکن ولی اینجوری که تو از کف دادی اون پسر شاه پریونم باشه چه فایده
استقلالی که یه زن میتونه داشته باشه بزرگترین لطفیه که میتونه به خودش بکنه حتی در کنار یک مرد عالی. حداقل ازدواجم کردی در هرر صورت استقلالتو حفظ کن
من خودم این مسئله انقدر برام مهمه که میخوام حتما تو عقد نامه حق تحصیل و اشتغال ذکر بشه
البته بازم هر طور خودت صلاح میدونی
ببین اینکه چه سنی برای ازدواج مناسبه بستگی به شخصیت و روحیات و بلوغ عقلی هرشخص داره
بقیه اگه بگن کمه شما باید خودتو ببینی
هیچ ادم عاقلی نقدو ول نمیکنه دنباله اگرو اما و شاید باشه در اینده
این اصطلاحو زمانی بکار میبرن که طرف الان گزینه مناسبی نداشته باشه
یچیزی میمونه اینکه به دلت نباشه کامل
برات اون کیس ایده ال نباشه
عزیزم الان پسره با شرایطه مناسب برای ازدواج کمه
ولی بازم اگه به دلت نشسته هیچی
هرکس معیارایی داره ولی
اول به نظرم به دل نشستن که حالا با معیارای هرکس متفاوته
دوم اخلاق داشتن
اخلاقاتون روحیاتتون به هم بخوره
رفیق باز نباشه
مرد رفیق باز زندگیتو خراب میکنه
عرضه و جنم کار داشته باشه
خانوادش هم مهمن که چطور ادمایی باشن
بنظرم با یه مشاور خوب حتما مشورت کن اگه خیلی توشک و تردیدی
